เฝ้ามอง แปลกๆ

1034 คำ

หลายวันผ่านไปฮานะก็ยังพัฒนาตัวเองขึ้นเรื่อยๆ ล่าสุดก็แอบไปยืดผมมาเลยทำให้เธอเปลี่ยนลุคไปเป็นสาวเซ็กซี่จนหนุ่มๆในโรงเรียนตามขายขนมจีบกันยกใหญ่ ย้ง: ท่านไคจะทำยังไงกับเด็กพวกนี้ดีครับ ลูกน้องคนสนิทเอ่ยปากถามขณะที่เจ้านายให้ขับรถพามาซุ่มดูอยู่ข้างโรงเรียน ท่านไค: รอดูไปก่อนคนไหนล้ำเส้นมากเกินไปก็ค่อยจัดการ ย้ง: จัดการยังไงดีครับ ท่านไค: เอาสมุดการบ้านมันไปทำลายมั้ง มึงก็ถามไม่คิดนะไอ้ย้ง! ย้ง: ฮ่าๆๆ แค่ขู่ใช่ไหมครับ ท่านไค: เออ!! ด้านฮานะตอนนี้เธอก็จับพิรุธหลายๆอย่างในตัวของท่านไคได้เหมือนกัน พักหลังเริ่มมีอาการไม่พอใจเวลาเธอขอออกไปข้างนอกหรือมาทำงานที่โรงเรียน มิ้นท์: ฉันว่าใช่ เค้ก: ใช่รถบ้านแกไหมฮานะ มาจอดทุกวันเลย ฮานะ: ใช่ๆ ไคจังคงส่งลูกน้องมาดูแหละ คนอย่างไคจังไม่มาเสียเวลาเปล่าๆหรอก ทั้งชีวิตมีแต่งานๆๆ มิ้นท์: นั่นซิ ฮัดเช้ย!! ย้ง: โควิด!! ลูกน้องคนสนิทรีบหยิบหน้ากากอนามัยมาสวมใส่จนเจ้านายถึงกับมองหน้าผ่านกระจก สายตาที่ส่งมามันหมายถึงการคาดโทษ ย้ง: อุ๊ย! ท่านไค: กูตรวจทุกวันมึงอ่ะตรวจบ้างหรือเปล่า ย้ง: ผมถือคติไม่ตรวจ=ไม่ติดครับท่านไค ท่านไค: เพราะมีคนแบบมึงนี่ไงไอ้หมอมันถึงต้องเหนื่อย หัดมีความรับผิดชอบต่อสังคมบ้าง! ย้ง: ครับท่านไค เอ่อท่านไคครับคุณหนูยืนจับมือกับผู้ชายครับ ท่านไค: ใครวะ!! ย้ง: นั่นไงครับ น่าจะเด็กปฐมวัยที่มาเล่นสนามบาสครับ ท่านไค: ไอ้ย้งตั้งแต่พรุ่งนี้มึงไม่ต้องมาทำงานและ! ย้ง: เอ้า! ก็ให้ผมดู ผมก็ดู เอาใจอยากจริงๆเลยเจ้านายสมัยนี้! ท่านไค: จะตามไปรับใช้พ่อกูไหมล่ะกูจะได้ยิงมึงทิ้งตรงนี้เลย ย้ง: ท่านไคครับ ผมขอโทษครับบบบบ ภายใต้การขอโทษของลูกน้องคนสนิทกับมีรอยยิ้มที่ล้อเลียนเจ้านายอยู่ ท่านไคถึงกับส่ายหน้ากับพฤติกรรมของลูกน้องอย่างย้งก่อนจะหันไปสนใจฮานะที่เล่นกีฬาอยู่กับเด็กๆ "ยิ่งโตยิ่งน่ารัก..หึๆ" เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนฮานะก็เดินมาที่รถก่อนที่ย้งจะเปิดประตูรถให้ แต่พอเปิดมาก็เจอกับท่านไคที่นั่งอ่านเอกสารในมืออยู่ ฮานะ: อ่าวไคจังอยู่ด้วยหรอนึกว่าไปทำงานซะอีก ท่านไค: งานเสร็จไวก็เลยมารอรับเลย แล้ววันนี้เรียนเป็นไงบ้าง ฮานะ: ก็ดีค่ะ คุณครูสอนสนุกมาก ท่านไค: อยากไปกินอะไรไหมไหนๆก็ได้อยู่ด้วยกันแล้ว พักหลังฉันงานยุ่งมากไม่ค่อยมีเวลาพาไปไหนเลย ฮานะ: ช่วงนี้หนูงดแป้งค่ะไคจัง ไปกินน้ำผลไม้ปั่นกันไหมคะ ท่านไค: เอาสิ ไอ้ย้งไปร้านผลไม้ปั่นเลย ย้ง: ครับ ร้านผลไม้ปั่นเจ๊ปู เจ๊ปู: ท่านไคสวัสดีค่ะ วันนี้พาเจ้าตัวดีมาเองเลยเหรอคะ ท่านไค: อืม ฝากดูๆหน่อยก็แล้วกันนะ เจ๊ปู: ได้เลยค่ะ ว่าแต่วันนี้จะกินอะไรดีคะท่านไค ฮานะ: ไคจังชอบผลไม้รวมค่ะ ส่วนหนูสตอเบอร์รี่โยเกิร์ต แล้วก็ของย้งเอาเป็นสตอเบอรี่ปั่นค่ะ เจ๊ปู: ตามนั้น3แก้วไปนั่งรอก่อนไป ทั้งสองเดินมานั่งรออยู่ข้างร้านก่อนที่ฮานะจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเพื่อรอเวลา สายตาของท่านไคก้พยายามสอดส่องมาที่หน้าจอแต่ก็ไม่เห็นถึงความผิดปกติ ท่านไค: ฮานะเรื่องอาถิงเธอยังคิดมากอยู่ไหม ฮานะ: ไคจังอยากกลับไปคบกับเธอเหรอคะ ท่านไค: เปล่า ฉันเห็นเธอไม่ยอมคุยกับอาถิงเลยฉันก็ลำบากใจ ฮานะ: หนูเกลียดผู้หญิงคนนั้นค่ะ ท่านไค: ฉันรู้แล้วเรื่องที่อาถิงบอกว่ามีอะไรกับฉันเนี่ยจริงใช่ไหม ฮานะถอนหายใจก่อนจะแสดงเหตุการวันนั้นให้ดู เพียงแค่เธอปัดผมไปข้างหลังโชว์ต้นคอขาวๆก็ทำให้ชายหนุ่มกลืนน้ำลายไปหลายอึก ฮานะ: เค้าทำแบบนี้ไคจังจะให้หนูคิดยังไงคะ ท่านไค: อืมฉันยอมรับว่าเมาแล้วก็มีอารมณ์ด้วย ฮานะ: เข้าใจค่ะ ท่านไค: แล้ววันเกิดจะชวนเพื่อนมาไหม ฉันจะได้ให้แม่บ้านไปซื้อของเตรียมไว้ ฮานะ: ค่ะแต่คงมีแค่เพื่อนสนิทแล้วก็ไม่จัดอะไรมากหรอก เค้กจะมาทำหม้อไฟให้กิน ท่านไค: โอเค เมื่อกลับมาถึงบ้านฮานะก็ต้องถึงกับเบนหน้าหนีเพราะจู่ๆคุณถิงถิงก็นุ่งชุดนอนซีทรู เดินลงมาทิ้งขยะทำให้การ์ดที่ยืนอยู่กลืนน้ำลายกันไปหลายอึก ฮานะ: คุณถิงถิงคะ ที่บ้านมีแต่ผู้ชายจะลงจากบ้านก็ช่วยแต่งตัวให้มิดชิดหน่อยนะคะ กาลเทศะรู้จักหรือเปล่า! ท่านไค: ฮานะ! อาถิงไปแต่งตัวให้เรียบร้อย! อาถิง: ขอโทษค่ะไค เราไม่คิดว่าไคจะห่วงเราขนาดนี้ ชายหนุ่มถึงกับคิ้วชนกันก่อนจะพาฮานะเข้ามานั่งพักในบ้านแต่รังสีจากคนข้างๆมันทำให้ท่านไคไม่อยากพูดอะไรมาก ฮานะ: คงจะอยากเต็มที่ล่ะสิท่า! ท่านไค: เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาให้มันดีๆหน่อยนะ ฮานะ: ชิ!! ท่านไค: เดี๋ยวจะโดน!! ฮานะ: โดนอะไรคะ? ฮะโดนอะไรหรือคะ? ท่านไค: ทะลึ่งว่ะ ฮานะ: ตรงไหน? แสดงว่าไคจังคิดอะไรใช่ไหมคะ ไหนๆๆขอดูหน้าคนโกหกหน่อยซิ ฮานะพยายามยื่นใบหน้าพร้อมกับจิ้มแก้มชายหนุ่มซ้ำๆจนชายหนุ่มเผลอยิ้มออกมา ความใกล้ชิดของทั้งสองทำเอาอาถิงที่ยืนมองอยู่ด้านบนไม่พอใจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more