เปลี่ยนลุค

1388 คำ

กลางดึก หลังจากกลับมาถึงบ้านฮานะก็เอาแต่นอนอยู่บนห้องจนท่านไคเริ่มเป็นห่วง ข้าวปลาก็ไม่ยอมลงมากินจึงต้องไปตามเพื่อนรักอย่างหมอคิมให้มาช่วยดูหน่อย หมอคิม: ไม่สบายหรือเปล่า ขอดูขึ้นไปดูหน่อยนะ ท่านไค: เออได้ ชายหนุ่มเริ่มกระวนกระวายใจก่อนจะเดินตามขึ้นไปแต่ยืนรออยู่หน้าประตู อยากจะเข้าก็ไม่กล้าวันนี้พลาดไปเสียบน้องสาวเข้าจนเกิดปัญหานี่แหละ หมอคิม: เป็นอะไรฮานะ มีไข้ด้วยเหรอ หมอคิมมองไปที่โต๊ะข้างเตียงมีปรอทวัดไข้วางอยู่ ข้าวปลาก็ไม่ยอมกินสายตาก็ดูเศร้าๆทำไมไอ้ไคถึงไม่เข้ามาดูแลเอง ฮานะ: ค่ะ... หมอคิม: ไหนพี่ขอตรวจหน่อย มีไข้? ไอไหม เจ็บคอ มีน้ำมูกหรือเปล่า ฮานะ: ไม่มีค่ะ แต่เจ็บ.. หมอคิม: เจ็บตรงไหน? ไปทำอะไรมา//หมอคิวจ้องมองดวงตาใสๆที่ดูเศร้าๆอาจจะทะเลาะกับพี่ชายมาอีกแน่ๆ ฮานะ: เปล่าค่ะ เจ็บท้องสงสัยไม่ได้กินข้าววันนี้กินเหล้าปั่นไปด้วย หมอคิม: ไอ้ไครู้ไหมว่ากินเหล้าอ่ะ ฮานะ: รู้ค่ะ หมอคิม: กินยาตามอาการไปก่อนนะพรุ่งนี้เช้าพี่จะแวะมาหา ฮานะ: ขอบคุณนะคะคิมจัง ฮานะค่อยๆหลับตาลงจากนั้นหมอคิมก็ห่มผ้าให้เธอก่อนจะเดินทาบอกอาการกับท่านไค ดูคนที่อยากรู้อาการจนเดินไปเดินมาไม่หยุดจะทุเลาอาการลง เพียงแค่บอกว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรก็ถอนหายใจออกมาทันที ท่านไค: ไม่เป็นอะไรมากก็ดีแล้วล่ะ วันต่อมา ฮะ!!! ฮานะ: จะเสียงดังทำไม! มิ้นท์: เชี้ย! ท่านไคทำได้ไงวะ แล้วไม่มีต่อใช่ไหม ฮานะ: ไม่ตั้งแต่เมื่อวานกลับมาก็ไม่เจอหน้ากันเลย เค้ก: แกชอบท่านไคใช่ไหม ฮานะ: ไม่รู้อ่ะเค้ก แต่มันเจ็บใจตอนรู้ว่าท่านไคมีคุณถิงถิง มิ้นท์: ฮานะ! แกเป็นคนที่สวย น่ารัก แถมยังน่าขย้ำอีก แกต้องเป็นฝ่ายลุก! ฮานะ: โอเค ฮานะลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะจัดเสื้อผ้า เพื่อนสองคนต่างมองหน้ากันด้วยความมึนงง มิ้นท์: ลุก? ฮานะ: ก็ลุกแล้วเนี้ย! มิ้นท์: โอเค โว้ย!! ไม่ใช่ลุกแบบนี้โว้ย!! เค้ก: ลุกเพื่อพิชิตใจ ก่อนอื่นสลัดคราบสาวฟันน้ำนมของแกออกไปก่อน หลังจากนี้แกต้องเป็นสาวเซ็กซี่ ท่านไคชอบผู้หญิงเซ็กซี่ มิ้นท์: ใช่ๆ แกเคยบอกพวกฉันเองหรอว่าท่านไคมีเล้าจน์ไว้ให้ลูกน้องระบายความเครียด แกต้อง ฮานะ: เป็นกระห... เค้กรีบตะครุบปิดปากฮานะก่อนจะส่ายหัวไม่ให้เธอพูด เค้ก: อย่านะ! [เรื่องที่แล้วก็โดนระงับ^^] มิ้นท์: กูอยากเอาหัวโขกเก้าอี้ให้ตายตรงนี้เลย! สามสาวเริ่มต้นด้วยการกดสั่งซื้อเสื้อผ้าออนไลน์ ตามด้วยสอนบำรุงผิวพรรณและการแต่งหน้า ฮานะ: ฉันจะทำให้ไคจังมองใครไม่ได้อีกเลย! มิ้นท์: สายตาโคตรน่ากลัวแต่ช่วยถอดชุดนอนโดเรม่อนก่อนได้ไหม! ฮานะ: มีเอลซ่าอีกตัวเพิ่งซื้อมาเมื่อวันก่อนอ่ะ ได้ไหม เค้ก: เพื่อนฉัน! เฮ้อ.... มิ้นท์: ก่อนอื่นใส่ชุดนอนซีทรูสีดำลงไปหยิบขนมมาให้พวกฉันกินหน่อย ตอนนี้ท่านไคกำลังคุยงานกันอยู่ที่ห้องรับแขก เค้ก: อย่าลืมทำของหล่นด้วยนะ ฮานะ: จะดีหรอ!!! "ดี!!!" "เอาว่ะ!! ลองดู" ฮานะค่อยๆเดินลงมาโดยไม่หันไปมองทุกคนที่นั่งคุยงานกันอยู่ หมอคิมหันมามองก็ถึงกับกลืนน้ำลายนิ้วมือรีบที่จดงานอยู่ก็สะกิดแขนท่านไค ก่อนที่ท่านไคจะหันไปมองตามสายตาที่โบ้ยมา "บ้าไปแล้วนึกว่านางแบบหนังสือโป๊ที่ผมเคยดูตอนเด็กๆ" ฮานะเอื้อมมือขึ้นไปหยิบแก้วด้านบนทำให้ชุดนอนล่นขึ้นจนเห็นขาอ่อนและแก้มก้นขาวๆ ท่านไค: มองเหี้ยอะไรกัน!! ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วถอดเสื้อคลุมมาคลุมตัวฮานะไว้ก่อนจะดันตัวเธอเข้ามาในครัว ท่านไค: ทำไมไม่เปลี่ยนชุด! แล้วนี่แต่งหน้าทำไม!! ฮานะ: ทำไมหรอคะ? ท่านไค: วันนี้ฉันมีแขก ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้! ฮานะ: ค่ะ อุ๊ย! ช็อกโกแลตในมือของฮานะหล่นลงพื้นแล้วกลิ้งออกมาจากกล่อง ทำให้เธอต้องรีบก้มลงมาตะครุบไว้ ตอนนี้ชุดนอนถกขึ้นมาจนท่านไคเห็นก้นขาวๆของเธอถึงกับขาอ่อนไปเลย ท่านไค: อื้มมม!! ด้านนอกก็นั่งตาค้างกันหมดเพราะหน้าอกของฮานะแทบจะทะลักออกมานอกเสื้อ ท่านไค: เฮ้ย!! "นม!!" ชายหนุ่มรีบดึงแขนฮานะให้ลุกขึ้นก่อนจะพาขึ้นไปข้างบน เค้กและมิ้นท์ที่แอบดูอยู่ก็รีบวิ่งแจ้นเข้าห้องทันทีอย่างน้อยแผนการครั้งนี้ก็สำเร็จ ท่านไค: เข้าห้องไปแล้วห้ามลงมาจนกว่าฉันจะคุยงานเสร็จ!! ฮานะ: ทำไมล่ะคะ! ชายหนุ่มไม่ตอบแต่รีบเดินลงมาก่อนจะมีเสียงโวยวายดังขึ้น ท่านไค: ไอ้ย้งเมื่อกี้มึงมองทำไม ไปวิ่งรอบหมู่บ้านจนกว่ากูจะสั่งให้หยุด! ไป๊!!! ย้ง: ท่านไครอบหมู่บ้านเลยเหรอครับ ท่านไค: เออ!!! หมอคิม: หึหึ! ท่านไค: มึงอีกคนเดี๋ยวกูจะเผาโรงพยาบาลมึงให้วอดเลย แล้วพวกมึงอีกมองทำไมงานที่กูสั่งไปถึงไหนแล้ว ไม่ได้เรื่อง!! "เมื่อกี้ท่านไคบอกเองว่าไม่ต้องรีบ ผลผลิตมันต้องเก็บตามฤดูกาลอยู่เลยนะครับ!" ท่านไค: มึงเถียงกูเหรอ!! หมอคิม: วันนี้พอแค่นี้เถอะ หมามันดุ! ท่านไค: ไอ้หมอ! ทุกคนต้องรีบแยกย้ายกันกลับเพราะตอนนี้ท่านไคอารมณ์ไม่ดีเอามากๆ ขืนอยู่นานอาจจะได้หายไปจากโลกนี้แทน มิ้นท์: ทุกคนกลับไปแล้วนะ ท่านไคกำลังขึ้นมา เค้ก: เดี๋ยวพวกฉันออกไปซื้อส้มตำที่หน้าปากซอยก่อนแล้วกัน มิ้นท์: ตามแผนนะ ยั่วๆ บดๆ แต่อย่ายอมรู้ไหม! ฮานะ: โอเคเลย ทั้งสองสาวรีบเดินลงมาซึ่งสวนกับท่านไคพอดี สองสาวส่งซิกให้กันก่อนจะเริ่มพูดจาปั่นประสาทท่านไคที่กำลังหัวร้อนอยู่ มิ้นท์: ไม่คิดว่าฮานะจะแซ่บขนาดนี้ เค้ก: ขึ้นมหาลัยรับรองหัวกะไดไม่แห้งแน่ ท่านไค: จะกลับแล้วใช่ไหม? เค้ก: ไปหาซื้ออะไรมากินค่ะ พวกหนูยังทำงานไม่เสร็จ ขอตัวก่อนนะคะ แกร๊ก~ เมื่อประตูห้องถูกเปิดฮานะก็รวบผมมัดพร้อมกับหันมามองชายหนุ่มที่เดินเข้ามา ท่านไค: คราวหลังอย่าใช่ชุดแบบนี้อีก ฮานะ: หนูโตเป็นสาวแล้วนะคะ อีกไม่กี่วันก็จะอายุครบ18แล้ว ท่านไค: ใส่นอนได้แต่ถ้าออกนอกห้องต้องเปลี่ยนชุด ฮานะ: สวยไหมคะ ท่านไค: อืม สวย! //ไม่สวยที่ไหนล่ะเห็นแล้วหัวล่างผงกเลย ฮานะ: ชอบไหมคะ ท่านไค: ถามอะไรแบบนี้ฮะ ฮานะ: เรื่องเมื่อวาน.... ท่านไค: เจ็บมากไหมแล้วตอนนี้หายเจ็บหรือยัง ฮานะ: หายแล้วค่ะ แล้ววันนี้แฟนของไคจังไม่อยู่เหรอคะ ท่านไค: ฉันยังไม่มีแฟน ฮานะ: แล้วคุณถิงถิงล่ะคะ ท่านไค: เธอไม่ชอบฉันก็ไม่ชอบ! ฮานะ: งั้น....ไคจังชอบหนูไหม.. หนูหมายถึงชอบชุดที่หนูใส่ไหม ท่านไค: ฉันขอตัวก่อนนะ ชายหนุ่มรีบเดินกลับมาห้องตัวเองก่อนจะล็อคประตูแล้วเดินมานั่งที่เตียงด้วยลมหายใจที่กำลังระเบิดออกมา ท่านไค: โอ้ย.....เสียน้ำอีกแล้วกู! ชายหนุ่มถอดกางเกงออกพร้อมกับกำความเป็นชายแล้วรูดชักจนเสร็จไป ครั้งนี้ฮานะดูร้อนแรงกว่าเดิมคงเป็นเพราะถูกเพื่อนๆชี้นำมาแน่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more