ของขวัญวันเกิด
1014 คำ
ตู้ม!!
เสียงกระโดดน้ำดังขึ้นจนฮานะเลยเดินมาดู ตอนนี้ท่านไคกำลังว่ายน้ำเข้ามาหาเธอที่ยืนขาแข็งอยู่ด้านบน
"อื้อหือออ หัวนมชมพูเฮ้ยไม่ใช่! ผิวท่านไคนี่ขาวอมชมพูจริงๆเลย ขนาดเป็นผู้ชายแท้ๆกับดูแลตัวเองดียิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีก"
ท่านไค: น้ำลายหกแล้วฮานะ
ซู๊ดดด!
ฮานะ: ไม่เห็นมีเลย! ไคจังอ่ะ!
ท่านไค: ฮ่าๆๆ มาเล่นน้ำกันไหม?
ฮานะ: หนูว่ายน้ำไม่แข็งค่ะ
ท่านไค: มีฉันอยู่จะกลัวทำไมฮะ
ฮานะ: ถ้างั้นหนูไปเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำก่อนนะคะ
10นาทีต่อมา...
ทันทีที่ฮานะถอดชุดคลุมแสงแดดที่ส่องกระทบผิวก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับมองไม่ละสายตา ชุดบิกินี่สีขาวที่ปกปิดเรือนร่างของฮานะกำลังถูกชายหนุ่มมองเพ่งทะลุผ้าเข้าไปถึงเนื้อหนังข้างใน
"อะแฮ่ม!!"
ท่านไค: ฮะ! ลงมาซิ...
ฮานะค่อยๆหยอนขาลงไป ชายหนุ่มรีบว่ายน้ำเข้ามาหาเธอก่อนจะช่วยพยุงตัวเธอลงมา
"ว้าย!"
ขาของฮานะดันไม่ถึงพื้นเลยทำให้เธอต้องโอบกอดคอชายหนุ่มเอาไว้
ท่านไค: ใส่ชุดสีขาวมันโป๊มากเลยฮานะ เห็นเงาข้างในหมดเลย //ผมกระซิบที่ข้างหูของเธอเบาๆเล่นเอาคนตัวเล็กหน้าแดงจนน่าจุ๊บแก้มเหลือเกิน
ฮานะ: ไคจังไม่บอกตั้งแต่แรกล่ะหนูจะได้ไปเปลี่ยน
ท่านไค: เล่นกันแค่สองคนไม่เป็นไรหรอก
ตู้ม!!!
จู่ๆน้ำในสระก็เกิดการสั่นไหวจากการกระโดดลงมา ภาพที่เห็นตอนนี้คือสาวร่างบางกำลังว่ายน้ำแล้วโผล่ขึ้นจากน้ำ ทำหยดน้ำไหลลงมาตามเนินอกที่บิกินี่ตัวจิ๋วแทบจะปิดไม่มิด
ท่านไค: อ่าวอาถิง!
อาถิง: เล่นน้ำไม่ชวนเราเลยนะไค น้องฮานะสุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะ ขอให้เรียนเก่งๆ เป็นน้องสาวที่น่ารักแบบนี้ตลอดไปนะ
ฮานะ: ขอบคุณค่ะ ไคจัง...
แม้ฮานะจะโอบกอดคอชายหนุ่มเอาไว้แต่เธอก็รู้สึกไม่สบายใจที่จู่ๆก็มีมารลงมาขัดขวาง
ท่านไค: มาฮานะฉันจะสอนว่ายน้ำ
ฮานะกำลังถูกชายหนุ่มสอนว่ายน้ำทำให้เนื้อตัวของทั้งสองแนบชิดกันหลายครั้ง ผิวพรรณของฮานะไม่เคยถูกมือชายใดเลยนอกจากชายหนุ่มที่ดูแลประคบประหงมเธอยิ่งกว่าใข่ในหิน
ฮานะ: ไคจังอย่าปล่อยนะ!
ท่านไค: ไม่ปล่อยหรอกหน่าา
ฮานะ: งื้ออ กลัวอ่ะ! ว้าย!
ฮานะทำท่าจะจมแต่ชายหนุ่มกับรั้งเธอไว้แล้วให้เธอขี่หลังตนก่อนจะพาว่ายน้ำไปทั่วสระ
ฮานะ: คิดถึงตอนเด็กๆเลยเนอะ ไคจังชอบพาฮานะขี่หลังแบบนี้เลย
ท่านไค: เดี๋ยวบ่ายเราไปทำบุญด้วยกันไหม ป่านนี้พ่อกับแม่คงรอเราสองคนแย่แล้ว
ฮานะ: ก็ดีเหมือนกัน ไปให้อาหารปลาด้วยนะไคจัง
ท่านไค: ได้สิ
เมื่อทั้งสองหันกลับมาก็ไม่เจออาถิงแล้ว ฮานะจึงมองรอยน้ำบนของสระก่อนจะเห็นรอยน้ำเดินไปข้างหลังบ้าน
ท่านไค: ขึ้นไหมจะได้ไปอาบน้ำกัน //อยู่นานกว่านี้คงไม่ดีแน่รู้สึกหัวล่างจะตื่นแล้วสิ
ฮานะ: ค่ะ
ท่านไค: ชุดนี้อย่าใส่อีกนะ //ผมกระซิบบอกฮานะเบาๆขณะที่พาเธอมานั่งบนขอบสระ
ฮานะ: ทำไมเหรอคะ
ท่านไค: จะอดใจไม่ไหวเอาอ่ะดิ
ฮานะ: มันเห็นหรอคะ
ท่านไค: อื้อ
ฮานะ: ก็ตั้งใจให้เห็น ไปและ!!
ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อรู้ตัวว่าถูกฮานะตั้งใจมายั่วตนเอง แต่ก็นะทำไมรู้สึกดีจังเวลาโดนเด็กอ่อยแบบนี้
ท่าน้ำที่วัดแห่งหนึ่ง
ระหว่างที่ทั้งสองกำลังให้อาหารปลาอยู่นั้น ชายหนุ่มก็หยิบกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินออกมาจากกระเป๋าเสื้อทำให้ฮานะต้องหันไปมอง
ท่านไค: ฮานะ ชอบไหม
สร้อยสีเงินพร้อมจี้ตัวอักษรฝังเพชรระยิบระยับเมื่อกระทบเข้ากับแสงแดด
ฮานะ: KAI
ท่านไค: ทำไมอ่ะ
ฮานะ: ทำไมต้องเป็นตัวKAI ด้วยล่ะคะ
ท่านไค: เพราะเธอเป็นผู้หญิงของฉันไงฮานะ
ชายหนุ่มถกแขนเสื้อขึ้นนิดหน่อยเพื่อให้เห็นกำไรข้อมือที่ฝังเพชรในตัวอักษรที่เป็นชื่อเธอเอาไว้ HA NA
ฮานะ: คืออะไรคะหนูไม่เข้าใจ
"แม้ฉันจะเข้าใจความหมายมันอยู่บ้างแต่ก็ต้องยอมรับว่าอยากได้ยินจากปากของไคจังเหมือนกัน"
ท่านไค: มาเป็นผู้หญิงของฉันได้ไหม เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของฉันได้ไหมฮานะ ที่ผ่านมาฉันยอมรับนะว่าฉันพยายามคิดเรื่องนี้หนักมาก จนฉันต้องหลบหน้าเธอ แต่ยิ่งทำยังไงหัวใจมันก็มีแค่เธอนะฮานะ
ฮานะ: ไคจัง...
ท่านไค: ตอบสิฮานะ
ฮานะ: ค่ะ หนูจะเป็นผู้หญิงของไคจังและจะเป็นเด็กดีของไคจังตลอดไป
ทั้งสองสวมกอดกันท่ามกลางฝูงนกพิราบที่บินขึ้นสู่ท้องฟ้าและสายตาของนักท่องเที่ยวและผู้คนที่มองเข้ามา
ท่านไค: แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะฮานะ
ฮานะ: ไคจังฮือออ
"ไม่คิดเหมือนกันว่าการถูกบอกรักมันจะเป็นแบบนี้ ผู้ชายที่ฉันทั้งรักทั้งหวง วันนี้ฉันได้ครอบครองหัวใจของเขาแล้ว"
ท่านไค: กลับบ้านกันเถอะปาร์ตี้มื้อค่ำรอเราอยู่
ฮานะ:ค่ะ
รอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุขของฮานะทำให้ชายหนุ่มมีแรงและมีกำลังใจในการทำงานขึ้นมาทันที อย่างน้อยวันนี้ก็ได้ทำในสิ่งที่ควรทำแล้ว
- ผู้เขียน
