ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 4 ความสัมพันธ์NC+

1225 คำ
ให้ตายเถอะฉันนั่งหมดสภาพอยู่บนโถชักโครก ร่างกายเจ้ากรรมรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ชอบกล ใครจะไปคิดล่ะว่าปริมจะเล่นวางยาฉันแบบนี้ ยาปลุกเซ็กส์คือตัวยาอันตรายที่ทำให้คนขาดสติได้ เพราะร่างกายมันร้อนรุ่มต้องการจนแทบจะทนไม่ไหว ใช่แล้วฉันกำลังจะทนไม่ไหว… ฉันเริ่มหายใจหอบถี่ขณะเดินออกจากห้องน้ำหญิง หวังว่าปริมจะกลับออกไปแล้วนะ “ต้นข้าว เธอเป็นอะไรหรือเปล่า” ปริมยืนรอฉันอยู่ด้านหน้าและเขาก็รีบเข้ามาพยุงฉันทันที “มะ…ไม่เป็นไรเลย” ฉันผลักไสเขาออกแต่เขาก็ยังดั้นด้นที่จะโอบเอวฉันเอาไว้ ยิ่งผลักไสเขาก็ยิ่งตื้อฉันเข้าไปทุกที “ฉันไปส่งที่ห้องนะ เธอดูไม่ปกติเลย” “มะ…ไม่ต้องฉันไม่ไป” “ไปเถอะ ไม่ต้องเกรงใจ” ปริมเอ่ยพลางจับมือฉันเอาไว้ไม่ให้ผลักอกของเขา “ฉันไม่ได้เกรงใจ…” ฉันพยายามผลักดันเขาออก ก่อนจะมีเสียงเข้มของใครบางคนที่แสนจะคุ้นหูเอ่ยแทรกขึ้น “ทำอะไรของมึงอยู่อีก เซ้าซี้จริงผู้หญิงเขาก็บอกอยู่ว่าไม่ไป” ฉันหันขวับไปตามเจ้าของเสียง นั่นมันนายวิคเตอร์ไม่ใช่เหรอ เขากำลังยืนพิงผนังห้องน้ำมองมาที่พวกฉันสองคนด้วยแววตาที่แสนจะว่างเปล่า ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าสวรรค์ทรงโปรดที่ได้เจอกับวิคเตอร์ที่นี่ ซึ่งปกติแล้วฉันไม่อยากจะมองหน้าเขาเสียด้วยซ้ำ ฉันยืนมองเขานิ่งในขณะที่ปริมเองก็ปล่อยฉันให้เป็นอิสระเช่นเดียวกัน วิคเตอร์ยืนตรงเต็มตัวก่อนจะเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปาก “มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคุณหมอ” ดวงตากลมของฉันขยายม่านตาอัตโนมัติจ้องมองเขาราวกับเจอเทวดาเดินดิน ฉันรีบพยักหน้าลงด้วยแววตาที่เปล่งประกายระยิบระยับ อาจจะเป็นเพราะว่าฉันไว้ใจเขามากกว่าปริมอยู่มาก อย่างน้อยเขาก็เป็นคนตรง ๆ ไม่จ้องแว้งกัดทีเผลอ สิ้นสุดคำตอบรับของฉันปริมก็มองอย่างหัวเสียก่อนจะเดินหนีออกไปราวกับรู้หน้าที่ “ขอบใจ” “กองไว้ตรงนั้นแหละ แล้วทำไมถึงหน้าแดงขนาดนั้น อย่าบอกนะว่าเธอเข้าไปอ้วกมาน่ะ” เขากำลังคิดว่าฉันเมาหัวราน้ำจนหมดสภาพสินะ ดูหน้าตาทะเล้นที่กำลังหัวเราะเยาะฉันอยู่นี่สิ น่าอายที่สุด วิคเตอร์พยุงฉันเดินอย่างเบามือ ขณะที่ฉันลากเขาเข้ามาใกล้ แผ่นหลังของฉันแนบชิดกำแพงตามด้วยร่างใหญ่โตกำยำที่เซถลาลงมาจ้องมองฉันอย่างไม่เข้าใจ มือหนาของเขาพยายามประคองน้ำหนักตัวเองเอาไว้ไม่ให้เบียดเสียดฉันไปมากกว่านี้ “นี่…อย่าเล่นกับระบบ” เขากระซิบบอกฉันด้วยเสียงเข้มในลำคอ “นายไม่อยากจะจูบกับฉันหน่อยเหรอ” ฉันหายใจหอบถี่แต่ก็ยังพยายามที่จะเชิญชวนให้เขาช่วยเหลือ ฉันไม่ไหวแล้ว ยิ่งสบตากับเขาหัวใจของฉันก็เต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ แค่เพียงลมหายใจเบาบางของวิคเตอร์ที่รดต้นคอลงมากลับชวนให้ฉันใจจะขาด อย่างน้อยวันนี้ฉันก็ไม่ได้ตกไปเป็นเหยื่อของปริม… “ตรงนี้?” วิคเตอร์ตกใจเล็กน้อยพลางถามย้ำฉันอีกครั้ง เพราะคนอื่นเขากำลังเดินผ่านไปผ่านมาเต็มไปหมด “ตรงไหนก็ได้” ฉันรีบตอบกลับด้วยใบหน้าแดงก่ำ ฉันรู้ตัวดีว่าตอนนี้ฉันกำลังมองเขาด้วยแววตาที่แสนจะอ่อนแอ ราวกับเป็นเหยื่อตัวเล็กน่ารัก วิคเตอร์ยิ้มเยาะออกมาก่อนจะเลียริมฝีปากล่างอย่างเห็นได้ชัด หึ…เขานี่มั่วไม่เลือกเลยจริง ๆ สินะ “เธอพูดเองนะ” “…” ฉันไม่ตอบแต่กลับรวบคอเสื้อเขาดึงลงมาใกล้หวังจะประกบริมฝีปาก “งั้นก็ไปสิรออะไร” เขาชะงักเล็กน้อยก่อนจะโอบเอวบางฉันไว้แล้วหมุนตัวเข้ามาในห้องน้ำชาย มือหนาอีกข้างรีบปิดประตูลงด้วยความรวดเร็วและมองมาที่ฉันเปรียบเสมือนสัตว์ป่าที่หิวกระหาย “รอแป๊บ” เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และหันไปส่งข้อความอะไรสักอย่างในโทรศัพท์มือถือ “ทำอะไร” “บอกเพื่อนว่าห้องน้ำเสียไง” สิ้นเสียงของเขาฉันก็ได้ยินเสียงคนติดป้ายกำกับอยู่หน้าประตู ฉันมองตามเงานั่นก่อนจะถูกเขาลากเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตูลงอีกครั้งหนึ่ง ร่างบางเซถลากระแทกผนังห้องน้ำโดยทีวงแขนแกร่งประคองเอาไว้อย่างอบอุ่น เขาจ้องมองฉันจนฉันจะต้องก้มหน้าหลบด้วยความเขินอาย “เริ่มกันเลยไหมฉันพร้อมแล้ว” เขาถามฉันพร้อมกับเชิดปลายคางฉันขึ้นเล็กน้อย “อือ รีบ ๆ ทำเลยก็ได้” ฉันตอบ วิคเตอร์กระตุกยิ้มมุมปากพลางโน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้าใกล้ ๆ ก่อนจะขโมยจูบแรกของฉันไปในเวลาอันรวดเร็ว ฉันจึงปล่อยให้ปลายลิ้นหยาบกร้านสอดแทรกเข้าในโพรงปากตามใจชอบ มือแกร่งของเขาเลื้อยเป็นงูตามเรือนร่างบางของฉันอย่างมืออาชีพ ฉันตอบรับเขาด้วยร่างกายที่สั่นเทาและรับรู้ได้ถึงความร้อนทั่วทั้งตัวที่ต้องการให้เขาช่วยเหลือมากกว่านี้อีก สัมผัสของวิคเตอร์ทำให้ฉันรู้สึกดีเป็นอย่างมากฉันชอบเวลาที่เขากำลังล้วงเข้ามาใต้เดรสตัวสั้นก่อนจะบีบคั้นบั้นท้ายของฉันด้วยความใคร่ “เธอแน่ใจนะ” เขาเอ่ยหลังจากถอนจูบให้ “นายพกถุงยางมาด้วยหรือเปล่า” วิคเตอร์ยิ้มหวานก่อนจะรูดซิปกางเกงออกด้วยความเร่งรีบในมือของเขาถือถุงยางอยู่แล้วตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย “ใส่ให้หน่อยสิ” เขายื่นถุงยางมาบดบังเจ้าความเป็นชายที่ใหญ่โตตรงหน้าเอาไว้ราวกับรู้ว่าฉันกำลังตกตะลึงและจับจ้องมันอยู่ ฉันรับมาด้วยมือที่สั่นเทาพลางค่อย ๆ ประคองแก่นกายอย่างเบามือ วิคเตอร์จับมือฉันเพื่อช่วยประคองมันเอาไว้ก่อนที่ฉันจะรูดถุงยืดหยุ่นที่เต็มไปด้วยน้ำสีใสลื่น ๆ ครอบน้องลำลึงค์ลงไป วิคเตอร์ไม่รอช้ารีบประกบริมฝีปากลงบดขยี้จูบฉัน พลางถลกเดรสขึ้นจนมากองอยู่บนเอวคอด สายเดี่ยวถูกเขาใช้ริมฝีปากปลดลงต่ำพลางงับลงบนเนินเนื้อนุ่มของฉัน “อะ…อื้อ~” ฉันเผลอส่งเสียงด้วยใบหน้าแดงก่ำ มือหนาบีบเค้นทรวงอกฉันต่อเนื่องก่อนจะโน้มลงไปดูดเค้นยอดปทุมถันจนฉันซาบซ่าไปทั้งตัว เรียวขายาวสั่นระริกเมื่อถูกเขาจับแยกออกจากกันพลางยกขาฉันขึ้นข้างหนึ่ง “เธอเมาแล้วน่ารักมากเลยนะคุณหมอ รู้ตัวบ้างไหม” เขาเอ่ยชมขณะกำลังกำรอบแก่นกายถูไถหน้าปากถ้ำ ฉันเก็บอาการไม่อยู่ยอมจำนนต่อเขา รวมถึงทับทิมกลีบสีชมพูที่กำลังไหลเยิ้มออกมาต่อเนื่อง “อึก~….อ้ะ!”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม