บทที่ 7
ท่ามกลางไฟริษยา
ลดารีบไปจัดการเอาเค้กเข้าตู้เย็น
“เดี๋ยวลดากินเองก็ได้ค่ะ คุณลุลีไม่ต้องห่วงนะคะ รับรองไม่เสียของ” ออกตัวว่าจะกินของเหลือจากคุณหนูตัวน้อย
“ไม่ต้องหรอกลดา ตักแบ่งขึ้นโต๊ะหลังมื้อค่ำเลย เชื่อฉัน” มาลุลีสั่งความเสร็จก็ก้าวฉับๆ ออกมา เธอขึ้นไปห้องข้างบน เจอเข้ากับสามีที่กำลังจะถอดเสื้ออาบน้ำ ไม่มีคำพูดหรือคำทักทายใดๆ เขามองมาที่เธออย่างเย็นชา แล้วหันไปแกะกระดุมเสื้อต่อ
มาลุลีไม่แยแส เธอแกะกระดุมของเธอบ้าง กระดุมที่หลุดออกทีละเม็ดเผยเนินเนื้อนางขาวผ่องที่ใครได้มองแล้วไม่อาจละสายตาไปได้ และโกมินทร์ก็ได้เห็นมัน เขาเดินเข้ามาหา
“อะไรคะ”
ฟอด!!
เสียงแก้มนุ่มถูกสูดดมแรงๆ มาลุลีตาเบิกโต อะไรของเขากัน เธอยังไม่ได้อาบน้ำ เนื้อตัวมีแต่เหงื่อเต็มไปหมด
แล้วดวงตาของพวกเธอก็ได้สานสบ วินาทีเดียวกันนั้นเอวเธอก็ถูกครอบครอง เขาดันร่างเธอให้เดินถอยจนหลังชิดติดผนัง ร่างกายอันร้
