วิวาห์เสนอใจ

วิวาห์เสนอใจ พิมพ์ครั้งที่ 1 กันยายน 2562 พิมพ์ครั้งที่ 2 มิถุนายน 2564 ผู้แต่ง อัญจรี พิสูจน์อักษร อัญจรี ออกแบบปก อัญจรี (ภาพจาก freepik.com) วิวาห์เสนอใจ แต่งโดย อัญจรี สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ผู้มีจารีตมิควรหยิบยก คัดลอก แบบหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งการบันทึกเสียง (นิยายเสียง) การถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ถ่ายภาพ ในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ทั้งปวง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร *** วิวาห์เสนอใจ บทที่ 1 เล่ห์เหลี่ยมบุรุษ กลิ่นกุหลาบราคาแพงยังอวลอบอยู่ในห้องหอเล็กๆ ของบ้านทรงไทยที่รายล้อมด้วยต้นไม้สูงใหญ่ ถัดออกไปมีแปลงปลูกดอกมะลินับร้อยไร่ แสงไฟจากงานเลี้ยงยังส่องกระจ่างอยู่หน้าเรือน เสียงเพลงแว่วหวานในงานแต่งยังดังคลอเข้ามาถึงในนี้ ทว่ามิได้ทำให้ โกมินทร์ วงศ์กิจจา ผู้เป็นเจ้าบ่าว รู้สึกยินดีแม้แต่น้อยเลย “ฉันเหนื่อย” เขาเอ่ยสั้นๆ พลางถอดชุดเจ้าบ่าวที่เป็นผ้าไหมเนื้อดีออกจากกาย ฝ่ายเจ้าสาวที่นั่งยังปลายเตียงจึงได้เสสายตาไปทางอื่น ก่อนที่หล่อนจะลุกยืนในนาทีถัดมา “จะไปไหน” เขาถาม “จะไปดูคุณท่านค่ะ ไม่รู้ว่า...มีใครเอายาบำรุงให้กินก่อนนอนหรือยัง” เจ้าสาวร่างเล็ก วงหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโต ริมฝีปากรูปกระจับแดงระเรื่อ เอ่ยบอกสามีนิตินัยที่ยืนเยื้องอยู่ไม่ไกล หางตายังแลเห็นแผ่นหลังเขาแวบๆ เขาคือเจ้าบ่าวของเธอ บุรุษผู้มีใบหน้าคมคาย เรือนกายสูงใหญ่ และมีหัวใจไม่ต่างจากก้อนน้ำแข็ง เขาเป็นผู้ชายมาดขรึม และน้อยครั้งที่จะแสดงอารมณ์ความรู้สึกอย่างชัดเจนออกมา “เขาไม่ให้ออกจากห้องหอ เธอไม่รู้หรือ” มาลุลี วงศ์กิจจา จำต้องเดินกลับไปนั่งที่เก่า แลเห็นเขาถอดเสื้อแสงจนเกือบหมด เหลือเพียงเสื้อกล้ามและผ้าเช็ดตัวผืนหนึ่งพันท่อนล่างอยู่ เธอเริ่มแกะเล็บตัวเองอย่างประหม่า “คุณเก้าหิวไหมคะ” “ไม่ เธอหิวเหรอ” หญิงสาวส่ายหน้า เหลือบมองเขาก็เห็นว่าเสื้อกล้ามหลุดออกจากตัวไปแล้ว หัวใจเธอเต้นแรง เต้นกระหน่ำจนเธอไม่คาดคิดว่ามันจะเต้นได้ขนาดนี้ เขาต้องการแค่จะอาบน้ำจริงๆ ใช่ไหม “เธอกลัวฉัน?” “เปล่าค่ะ ลุลีไม่ได้...” “ก็ดี ไม่กลัวก็ดี ถ้ากลัวกันฉันคงลำบากใจ เพราะเรายังต้องติดอยู่ในการแต่งงานปลอมๆ นี่อีกนาน” “ค่ะ” ตอบออกไปหัวใจก็ปวดนิดๆ เธอตกลงแต่งงานกับเขาเพราะมารดาเขาร้องขอ เธอเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่คุณท่านชุบเลี้ยงมา ในวันที่ท่านเริ่มเจ็บป่วยไม่สบาย ท่านก็อยากให้ลูกชายเป็นฝั่งเป็นฝา และคนที่ท่านไว้ใจมากที่สุดก็คือเธอเอง ‘ถ้าเป็นหล่อนนะแม่ลุลี อย่างน้อยฉันก็มั่นใจ ว่าหล่อนจะไม่มีทางทำร้ายลูกฉัน ไม่ว่าทางใดก็ตาม’ นั่นคือสิ่งที่คุณท่านแสงทิพย์ มารดาของโกมินทร์เอ่ยกับเธอเมื่อเดือนที่แล้ว ก่อนที่งานแต่งงานจะมีขึ้นในวันนี้ แต่คุณท่านคงคิดน้อยไป ท่านคงคิดไม่ถึงว่าบุตรชายจะมาแอบตกลงกับเธอด้วยเงื่อนไขลับๆ เขาจะหย่าให้เธอเมื่อมารดาเขาไม่อยู่แล้ว เธอจะได้บ้านสวนแห่งนี้ตอบแทน และนั่นคือความฝันของเธอ บ้านเรือนไทยกลางสวนมะลิอันร่มรื่น เธออยู่ที่นี่มาตั้งแต่จำความได้ เธอรักมันพอๆ กับที่รักคุณท่านแสงทิพย์ทีเดียว “อาบน้ำแล้วนอนเถอะ พรุ่งนี้ยังมีเรื่องต้องจัดการอีกมาก” มาลุลีหน้าตึงเล็กน้อยเมื่อนึกถึงอีกเหตุผลที่ทำให้เขายอมแต่งงานตามคำร้องขอของมารดา “เรื่องเด็กคนนั้นหรือคะ” เจ้าบ่าวมาดขรึมเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเจ้าสาว เขาจ้องหน้าหล่อนชั่วครู่ แลหาบางอย่างที่ติดออกมากับน้ำเสียงคล้ายขุ่นเคือง “ใช่...เด็กคนนั้น ลูกสาวของฉันเอง” “แม่ของเธอคงดีใจที่คุณเก้ายอมรับเด็กมาอยู่ด้วยกัน” เอ่ยราวกับสตรีใจแคบ ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์อะไร ไม่ว่าจะบ้านสวนหรือบ้านใหญ่ที่กรุงเทพฯ ก็ล้วนแล้วแต่เป็นของเขา ไม่ใช่กาฝากอย่างเธอ “แน่นอน ทำไมน้ำเสียงเธอเป็นแบบนั้นล่ะ เธอไม่พอใจจริงๆ สินะ” มาลุลีก้มหน้าลงเล็กน้อย ยอมรับในความผิดที่คิดได้เพียงชั่วแล่น เธอลุกหนีเขา ไปยืนที่หน้าตู้เสื้อผ้า พยายามปลดกระดุมด้านหลังของชุดแต่งงานฟูฟ่องออกจากตัว แต่ว่า...ชุดมันไม่ได้ออกแบบมาให้ถอดได้ด้วยตัวเอง แล้วจู่ๆ เจ้าบ่าวมาดขรึมก็ขยับมาใกล้ ใช้มืออุ่นจัดของเขาปลดกระดุมให้เธอทีละเม็ด...ทีละเม็ด “ฉันหวังว่าเธอจะใจดีกับลูกของฉัน” เขาคาดหวังอย่างนั้น เด็กสาววัยสิบขวบที่ต้องย้ายมาอยู่กับบิดาที่ไม่เคยได้ใช้ชีวิตร่วมกันเลย คงเป็นอะไรที่อึดอัด และเขาหวังว่ามาลุลีที่เป็นแม่เลี้ยง จะช่วยลดความอึดอัดลงได้ อย่างน้อยพวกหล่อนก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน “ใครดีมาก็ดีตอบค่ะ” “ถ้าร้ายล่ะ” เขาถามชิดกกหู มาลุลีขนลุกวาบ รู้สึกถึงไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศ เธอต้องพยุงชุดด้านหน้าเอาไว้ เมื่อรู้แล้วว่ากระดุมด้านหลังถูกแกะออกเรียบร้อยแล้ว “ลุลีไม่ทำใครก่อน แต่ถ้าใครร้ายมา ลุลีก็สู้นะคะ” เธอเอ่ยออกไป ได้ยินเสียงคล้ายเขาหัวเราะเบาๆ นานแค่ไหนกันเล่าที่ไม่ได้ยินเสียงหัวเราะนั้น ช่วงเวลาที่ผ่านมา ในขณะที่คุณท่านแสงทิพย์เอ็นดูเธอไม่ต่างจากลูกหลาน แต่โกมินทร์ปฏิบัติต่อเธอไม่ต่างจากคนงานในบ้าน เธอไม่เคยอยู่ในสายตาเขา กระทั่งวันนี้... แล้วสัมผัสร้อนรุ่มก็ทำให้มาลุลีหลุดจากภวังค์สั้นๆ แผ่นหลังเปล่าเปลือยของเธอกำลังถูกลูบไล้ใช่ไหม “คุ...คุณเก้า จะทำอะไรคะ” ชายหนุ่มพลิกกายหญิงสาวให้หันมาเผชิญหน้า นิ้วอันแข็งแรงเชยคางมนขึ้นมา ดวงตาคู่งามสานสบดวงตาเขา ก่อนที่มือเขาจะถูกปัดออกอย่างสุภาพที่สุด ****นิยายพิมพ์ครั้งที่ 2 หนังสือหมดแล้ว EBOOK ขายที่แอป MEB ราคา 279 บาทค่ะ นักอ่านที่เพิ่งมาอ่านแอปดรีม ถ้ามีโบนัสให้อ่านฟรี เหรียญฟรี ให้รีบใช้ รีบอ่าน ไม่จำเป็นต้องอ่านเรื่องนี้ก็ได้ เพราะคะแนน หรือโบนัส เหรียญต่างๆ มีวันหมดอายุค่ะ ถ้าถึงวันหมดอายุ เหรีญของท่านจะหายไปทันทีค่ะ (เฉพาะเหรียญที่ได้ฟรี) ขอบคุณมากค่ะ