คว้าข้อมือบางไปจับชีพจร ในทันที กิมฮวนดิ้นรนดึงมือออกแต่ไป๋ชิงกับยกมือขึ้นโอบรอบไหล่บางไว้แน่น กระซิบข้างหู
“อยู่นิ่งๆ สักพักดีไหม”น้ำเสียงอ่อนโยนจนกิมฮวน เผลอหยุดนิ่งไม่ขยับกาย
“ไม่ได้ตั้งครรภ์นี่ หรือว่าเจ้า ..อืมท้องไส้ปั่นป่วนเพราะหิว ข้านี่แย่เสียจริงปล่อยให้ ว่าที่ภรรยาหิวได้อย่างไร เจ้ารอที่นี่แป็บ ข้าไปทำของอร่อยมาให้เจ้ารับรองจะต้องอือหือ ชมไม่ขาดปาก”
กิมฮวนนั่งนิ่งก้มหน้างุด โจรป่าเช่นไรจึงมีอุปนิสัยเช่นนี้หรือว่ากิมฮวนถูกหลอกเสียแล้ว
“รอข้า แป็บเดียว”ชะโงกหน้าออกมาจากห้องครัวสำทับกิมฮวนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“เจ้าชอบกินปลาไหม ข้าทำข้าวต้มปลายามเช้าให้ดีไหม ที่นี่มีแต่ปลาๆ และปลาเราอยู่ในเรือนแพ เสบียงกรังหายาก ข้าทำข้าวต้มปลาอร่อยนะ เซียงยี่ยังเอ่ยปากชม ”พูดไปไม่หยุดมือก็เร่งทำข้าวต้มปลา
เพียงครู่เดียวกลิ่นหอมขจรขจาย กิมฮวนลอบกลืนน้ำลายลงคอก็ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวาน รอไ
