" รับผิดชอบงั้นหรอ หึ...! “รามสูรเหยียดยิ้มก่อนจะหันไปมองหน้าขเธอครู่หนึ่ง เขาสบตากับทิพย์ลดาอย่างเอาเป็นเอาตาย
เล่นแบบนี้ใช่มั้ย ได้...! งั้นเรามาลองดูกันว่าหมากเกมส์นี้ใครจะเป็นฝ่ายชนะ!
" ว่ายังไงล่ะ ฉันว่าแกอย่าหักหามน้ำใจหนูขนมกับครอบครัวไปมากกว่านี้เลยนะ ถ้าไม่คิดจริงจังตั้งแต่แรกจะดึงน้องเข้ามาเกี่ยวด้วยทำไมกัน " ทิพย์ลดาย้ำด้วยสายตาเจ้าเล่ห์หนำซ้ำยังโยนความผิดครั้งนี้ให้ลูกชายรับเพียงฝ่ายเดียว แม้จะรู้ทั้งรู้ว่าตนเองก็มีส่วนทำให้เรื่องมันวุ่นวายก็ตาม
" หมายความว่ายังไงกันลูกสาวฉันตกเป็นเครื่องมือของพวกคุณเหรอ นี่มันเรื่องอะไรกันคุณภพ “วัลภาฝืนนั่งตัวตรงเมื่อได้ยินประโยคสนทนาเมื่อครู่ ตกลงวันนี้พวกเขาเชิญตนมาทำอะไรกันแน่ และที่อยากรู้ยิ่งกว่านั้นคือคนเป็นพ่อรู้เห็นมาตั้งแต่แรกหรือเปล่า
" ตั้งแต่ที่สามีดิฉันป่วยหนักจนทำอะไรไม่ได้ ดิฉันกับตารามก็แบ่งกันดูแลสมบัติกันคนละครึ่ง พอสามี
