มาเฟียร้ายคลั่งรัก

7| เพื่อนแฟน

"จะพาไหมไปไหนเหรอคะ" แฟนสาวถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"พาไปอวดครับ" ไหมแก้วระบายยิ้มบางๆ แล้วก้มมองชุดที่ตัวเองกำลังใส่ เธอไม่ได้ตื่นเต้นกับแบรนด์ของชุดแต่ว่ากำลังตื่นตากับความสวยของมันต่างหาก นานมากแล้วที่ไม่ได้แต่งตัวแบบนี้ ครินต์จ้างช่างระดับแนวหน้าเนรมิตแฟนสาวของตัวเองให้สวยดุจดังเจ้าหญิง พักหลังเขาเอาแต่ทำงานปล่อยเธอไว้กับแป้งทุกวัน คิดว่าเธอคงเริ่มเบื่อวันนี้เลยถือโอกาสพาออกงานเสียหน่อย

งานที่ว่าไม่ใช่งานสังคมการกุศลอะไรพวกนั้น เป็นงานเลี้ยงเล็กๆ ระหว่างเพื่อนฝูงที่จัดขึ้นลับๆ ที่โรงแรมหรูย่านดังของญี่ปุ่น

"อวดใครคะ"

"เดี๋ยวก็รู้ครับ วันนี้ไหมของพี่สวยมาก หน้าตาก็สดใสขึ้นเยอะ "

"แปลกๆ เหมือนกันค่ะ ไม่ได้แต่งตัวแบบนี้นานมากแล้ว" เธอก้มมองตัวเองอีกครั้งเป็นเชิงแปลกใจว่าทำไมต้องอลังการขนาดนี้ ถ้างานเลี้ยงเล็กๆ ก็ไม่เห็นจะต้องจัดเต็มถึงขนาดนี้

"ต้องเริ่มชินได้แล้วเพราะต่อไปไหมจะต้องออกงานคู่กับพี่ " ครินต์อยากอวดทุกคนให้รับรู้ว่าเธอคือผู้หญิงของเขา แม้ชื่อเสียงของเขาตอนนี้อาจจะยังไม่ได้เป็นที่รู้จักมากเท่าที่ควรแต่ถ้าเอ่ยชื่อของบิดาขึ้นมาเมื่อไหร่ ทุกคนจะต้องเกรงกลัวและเกรงใจไม่ใช่แค่ในแวดวงสีเทาเท่านั้น บิดาของเขายังเริ่มสร้างธุรกิจสีขาวขึ้นมาเพื่อแข่งกับนักธุรกิจรุ่นใหม่ในปัจจุบันอีกด้วย

"งานของพี่ครินต์ ต้องออกงานด้วยเหรอคะ"

"แต่ถ้าไหมไม่ชอบหรือไม่อยากไปก็บอกพี่ได้นะ" เธอโล่งอก นึกว่าจะถูกบังคับออกงานเหมือนตอนอยู่ไทย แนะนำคนนั้นคนนี้ให้รู้จักเชิงยัดเยียด จนเธอรู้สึกว่าบิดากำลังร้อนเงินอยากขายเธอให้กับคนอื่น ตอนนั้นรู้สึกด้อยค่าในตัวเองมาก อายุเพียงสิบห้าก็ต้องออกงานทำความรู้จักกับผู้ชายมากหน้าหลายตาที่บิดาพยายามยัดเยียดให้

"ถ้าเป็นงานของพี่ครินต์ ไหมเต็มใจช่วยค่ะ"

โรงแรมดังในย่านดังของญี่ปุ่น ห้องจัดเลี้ยงที่มีหนุ่มหล่อกำลังทยอยเข้ามานั่งประจำที่ เป็นการรวมตัวไม่บ่อยมากนัก แต่ละคนเดินทางมาจากหลายประเทศทั่วทุกมุมโลกเพื่อมาร่วมงานวิวาห์ของเพื่อนในกลุ่มที่ตอนนี้กำลังเดินเข้ามาในห้องจัดเลี้ยงด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มแห่งความสุข สละสิ้นความโสดและอิสระที่เคยมี

คริสคือมาเฟียหนุ่มหล่อจากโซนยุโรป นัยน์ตาสีฟ้าแฝงไปด้วยความดุดันนั้นลอบมองภรรยาคนสวยที่เดินเคียงคู่มาข้างๆ ด้วยแววตาที่อบอุ่นและแสนอ่อนโยน เจ้าสาวหมาดๆ คือฟ้าใส หญิงไทยที่มาใช้ชีวิตอยู่ญี่ปุ่นเพราะเหตุผลส่วนตัวบางอย่าง

"วู้วววว ดูสายตาเสือดิวะ นี่มันเสือหงอยชัดๆ " วาตะมาเฟียหนุ่มหล่อโครงหน้าเอเชียผสมยุโรปนิดๆ เอ่ยแซวคริสที่เพิ่งเป็นฝั่งเป็นฝาเสียงดัง รูปหน้าดั่งเทพสรรค์สร้างนั้นสร้างจุดเด่นและเป็นที่หมายปองของสาวๆ แทบจะทุกส่วนของประเทศเลยก็ว่าได้ สถานะหัวใจ ว่างและก็ว่างมาก

"หุบปากซะไอ้เพื่อนเลว" คริสตวาดใส่วาตะแล้วหันไปยิ้มให้ภรรยาอีกครั้ง

"ให้ตายสิ พูดกับเพื่อนแบบนี้น่ารักที่ไหน ใช่มั้ยมีนา" มีนาคือสาวไทยที่มัดใจหนุ่มมาเฟียสุดหล่อคนนี้จนอยู่หมัดคงเพราะใบหน้าคมเข้มที่มาพร้อมกับรอยยิ้มละลายใจ คริสจึงไม่คิดปล่อยให้เธอไปไหนไกลได้อีกต่อไป

"ใช่ค่ะ พูดเพราะๆ กับเพื่อนให้เหมือนที่พูดกับมีนาสิคะ"

"จ๊ะจ๋าหรือเปล่า? หรือว่า เลี่ยนกว่านั้น" เทรย์ มาเฟียจากเมืองผู้ดีประเทศอังกฤษอดแซวไม่ได้เหมือนกัน

"อย่าให้ถึงคิว" คริสชี้หน้าคาดโทษวาตะและเทรย์ คริสเชื่อว่าอีกไม่นานทั้งคู่ก็คงมีสภาพไม่ต่างจากเขา

" ยินดีด้วยอีกครั้งว่ะเพื่อน"

"เพื่อนที่ดีมันต้องแบบนี้ดิวะ ขอบใจมากเซทท์" มาเฟียหนุ่มจากอิตาลียิ้มยินดีให้กับเพื่อนสนิทที่เพิ่งเข้าพิธีวิวาห์กับสาวชาวไทย คริสถือเป็นเพื่อนคนแรกที่ได้แต่งงานมีครอบครัว ส่วนคนอื่นๆ นั้นความหวังยังริบหรี่ ไม่ใช่สิ มีอีกหนึ่งคนที่ใกล้เดินตามรอยคริสเข้าไปทุกที

"โทษทีที่มาช้า รอคนสวยแต่งตัวอยู่" สายตาทุกคู่จับจ้องไปยังผู้มาใหม่ หนึ่งในสมาชิกคนสุดท้ายของกลุ่มเดินทางมาถึงพร้อมกับสาวน้อยหน้าตาน่ารัก เป็นที่รู้จักสำหรับพวกเขาเพราะเธอคนนี้ทำให้มาเฟียสุดร้ายอย่างครินต์อาการสาหัสมาแล้ว

"อธิบายที? "

"อาหารหมาต้องเข้าพวกกูแล้ว"

"ขอยี่ห้อที่แพงสุดๆ"

"แล้วก็บอกว่ากูไม่เอาแล้ว"

ทุกคนบ่นพึมพำจนทำให้ไหมแก้วฉายแวววิตกกังวลและเฝ้าถามตัวเองในใจว่าทำอะไรผิดไป หรือว่างานนี้ไม่ต้อนรับเธอ

เพื่อนๆ ของครินต์จำผู้หญิงคนนี้ได้ดี สาวไทยที่ทำให้เพื่อนของพวกเขาเจ็บปางตายไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่พักใหญ่ มาเฟียสุดโหดอย่างเทรย์เคยตามสืบเรื่องของเธอคนนี้อยู่พักใหญ่ เพราะเกรงใจครินต์และไม่อยากก้าวล่วงเรื่องของเพื่อนมากจนเกินไปถึงวางมือ วันนี้เธอคนนั้นมายืนปรากฏตัวเคียงข้างครินต์อีกครั้ง เพราะอะไรกัน หรือว่าครินต์อยากแก้แค้นเอาคืนสาวคนนี้ให้รู้สึกถึงรสชาติความเจ็บที่เคยได้รับ

ครินต์พาไหมแก้วมานั่งเก้าอี้ที่ถูกจัดเตรียมไว้แม้ว่าในใจของเธอตอนนี้ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วก็ตาม ดวงหน้าหวานของสาวชาวไทยพยายามฝืนยิ้มให้กับเพื่อนของมาเฟียหนุ่มอย่างจริงใจและเป็นมิตรมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

"เพื่อนพี่ครินต์เหมือนไม่อยากต้อนรับไหมเลยนะคะ"

"พวกมันก็แบบนี้ อย่าคิดมากเลยนะ" ไหมแก้วพยักหน้าแล้วนั่งเงียบๆ อยู่เคียงข้างครินต์ปล่อยให้แฟนหนุ่มปาร์ตี้กับเพื่อนๆ โดยไม่ปริปากความอึดอัดออกไป

หลายชั่วโมงที่ไหมแก้วนั่งเงียบมองครินต์สนุกกับเพื่อน ไม่แม้แต่จะเอ่ยปากพูดคุยกับเพื่อนของเขาเพราะเกรงกลัวต่อสายตาของแต่ละคนที่มองมา แม้แต่เจ้าสาวคนสวยที่เป็นสาวไทยไหมแก้วก็ไม่กล้าเดินเข้าไปใกล้เพื่อสานสัมพันธ์

"ไหมอยากไปเข้าห้องน้ำค่ะ พี่ครินต์ไม่ต้องไปด้วยก็ได้ เดี๋ยวไหมมา"

"ก็ได้ครับ " ครินต์ตามใจยอมให้เธอไปทำธุระส่วนตัวเพียงลำพังและไม่พยายามรบเร้าขอตามออกไปด้วย

ระหว่างที่ไหมแก้วออกไปทำธุระส่วนตัว คริสก็ทำเซอร์ไพรส์เพื่อนๆ โดยจ้างหญิงสาวหน้าตาดีเข้ามาบริการเพื่อนๆ โดยได้รับคำอนุญาตจากภรรยาสาวเรียบร้อย แล้วแต่ว่าใครต้องการแบบไหน จะให้บีบนวด บริการเครื่องดื่มหรือจะพาออกนอกสถานที่ก็ได้ทั้งนั้น หนึ่งในสาวหน้าตาดีเดินมาหามาเฟียหนุ่มที่กำลังชะเง้อคอรอแฟนสาวกลับมา

"อยากผ่อนคลายมั้ยคะ ยูจินช่วยคุณได้นะคะ" ครินต์พยายามปฏิเสธหล่อน แต่ทว่าเสียงร้องเชียร์ของกลุ่มเพื่อนก็ทำให้เขาอ้าปากพูดแทบไม่ทัน

"นิดๆ หน่อยๆ กลัวอะไรวะ" เซทท์ส่งเสริมแล้วดึงแม่สาวดาวยั่วตรงหน้าลงมานั่งบนตักพร้อมกับใช้มือลูบไล้ไปตามส่วนเว้าและเนินอกที่ใหญ่เกินตัว

"แก้แค้นสักหน่อยเป็นไร ยังไงสาวไทยของมึงก็หนีไปไหนไม่ได้อยู่แล้วนี่" วาตะเสริมอีกแรงเพื่อนคนนี้ควรจะมอบบทเรียนบางอย่างกับผู้หญิงคนนั้นบ้าง

"พวกมึงไม่รู้อะไรอย่าพูดมากจะดีกว่า" ครินต์เริ่มหงุดหงิดไม่ชอบใจที่เทรย์กับวาตะพูดแบบนี้

"จำไม่ได้เหรอวะว่าเกือบตายเพราะเด็กนั่น"

"ไหมไม่ได้ตั้งใจทำเรื่องแบบนั้นกับกู"

"แล้วยังไงวะ ไม่ได้ตั้งใจแต่ก็ทำมึงเกือบตาย สติหลุดไม่เป็นผู้เป็นคนอยู่หลายเดือน" บทสนทนาที่เริ่มดุเดือดนั้นทำให้ไหมแก้วชะงักไม่กล้ายื่นมือไปเปิดประตู เธอไม่ควรมาที่นี่ตั้งแต่แรกและไม่ควรกลับเข้าไปในห้องนั้นอีก งานนี้มันควรคละคลุ้งไปด้วยความสุข ตอนนี้เริ่มไม่ใช่ ฉะนั้น เธอควรพาตัวเองออกไปจะดีกว่า

ไหมแก้วพาตัวเองออกมาจากโรงแรมหรูเงียบๆ โดยมีอาชาติดตามอยู่ไม่ห่าง เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าถูกดูแลความปลอดภัยโดยคนสนิทของคนรักตลอดเวลา อากาศข้างนอกเย็นจนก้าวขาแทบไม่ออก ไหมแก้วไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะไปไหน เดินออกมาโดยไม่รู้จุดหมายที่จะไป

"น้องไหม น้องไหมใช่มั้ยครับ"

"พี่ภีม"

___________________________