มาเฟียร้ายคลั่งรัก

"ไหมมีคนอื่น ฮึก ไหมนอกใจพี่ครินต์ " พูดไปสะอื้นไป คำพูดที่เปล่งออกมานั้นเจือไปด้วยความเจ็บปวด ภายในแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ไม่ต่างจากคนตรงหน้า "พูดว่าอะไรนะ" "ไหมมีคนอื่นค่ะ เราเลิกกันเถอะนะคะ " ชายหนุ่มตรงหน้าสติขาดผึงเมื่อได้ยินคำสารภาพจากปากของหญิงสาวที่ตนรัก เขาได้ยินชัดเต็มสองหูว่าเธอกำลังอยากไปจากเขา "ไม่เลิก มันเป็นใคร! พูดมาว่ามันเป็นใคร" "พี่ครินต์ไหมเจ็บ" "พูดมาสิ พี่จะไปฆ่ามัน! " "ไหมระ รักเขา ฮึก ปล่อยเราไปเถอะนะคะ จำที่พี่ครินต์เคยบอกไหมได้มั้ย พี่ครินต์จะไม่ไปไหนถ้าไหมไม่ไล่ให้พี่ครินต์ไป ฮึก" เธอสะอึกสะอื้นพูดต่อไม่ไหว น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินเป็นสาย อีกแค่ไม่กี่เดือนเขาก็จะก้าวขึ้นเป็นหัวหน้ามาเฟีย ถึงเวลานั้นเขาจะขอเธอแต่งงาน ขอให้เธอมาเป็นผู้หญิงของมาเฟียเคียงข้างเขาไม่ห่าง "เธอโกหกฉัน" "พี่ครินต์ ไหมขอร้อง" ร่างเล็กทรุดฮวบไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะพูดต่อได้ หัวใจแกร่งกระตุกวูบ อยากจะทรุดตัวลงไปดึงเธอเข้ามากอดเหลือเกิน แต่เพราะความเจ็บที่กำลังทิ่มแทงทำให้เขาเลือกปาดน้ำตาบนใบหน้าของตัวเองออก "รักมันมาก?" "..." "จะไปไหนก็ไป " สิ้นประโยคนั้น ไหมแก้วก็หอบร่างที่แทบจะไม่หลงเหลือลมหายใจของตัวเองออกไป เธอเหม่อลอย เดินไปข้างหน้าพร้อมกับม่านตาที่พร่ามัว ทุกอย่างอื้ออึงไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงบีบแตรที่กำลังปลุกให้เธอตื่นจากฝันร้าย "กรี๊ดดดดด มีคนโดนรถชน ช่วยด้วย" "ตายหรือเปล่า โทรเรียกรถพยาบาลเร็ว" หลายเดือนต่อมา "สุดท้ายทั้งคู่ก็ได้ครองรักกันในประสาทหลังงามอย่างมีความสุข จบแล้วค่ะ สนุกมั้ยคะ นิทานที่แม่เล่าให้ฟังสนุกมั้ยเอ่ย" หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างพร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบท้องที่แบนราบของตัวเองเบาๆ "ลูกแม่ไม่อยู่แล้ว ลูกแม่ไม่อยู่แล้ว" กำพลยืนมองลูกสาวผ่านบานกระจกใสภายในห้องนอนสีขาวที่มีเปลเด็กแสนน่ารักพร้อมของเล่นชิ้นเล็กชิ้นน้อยวางเกะกะอยู่บนพื้นด้วยความรู้สึกผิด เขาทำให้ลูกสาวเสียสติทั้งยังแท้งเด็กในท้องที่มีศักดิ์เป็นหลานแท้ๆ ไป "คุณไหมแก้วไม่ตอบสนองการรักษา ยังจมอยู่กับเหตุการณ์ร้ายๆ ที่เคยขึ้นกับตัวเอง จะเข้าไปหาเธอมั้ยคะ" "ลูกแม่ไปไหนแล้ว ใครทำลูกแม่ " "ไม่ดีกว่า แค่นี้ไหมก็เจ็บมากพอแล้ว" คนเป็นพ่อน้ำตาไหลเมื่อเห็นสภาพลูกสาว ทุกครั้งที่มาเยี่ยมกำพลจะไม่เข้าไปให้เธอเห็นหน้าเพราะเกรงว่าอาการจะกำเริบหนักกว่าเดิม ครอบครัวไม่ใช่สิ่งที่ช่วยเยียวยาจิตใจของเธอได้เลย มีแต่จะทำให้อาการของเธอย่ำแย่มากกว่าเดิม "ต้องให้เวลาเธอสักพัก" "เธอจะกลับมาเป็นลูกสาวคนเดิมของผมได้มั้ย" "หมอตอบอะไรมากไม่ได้จริงๆ ค่ะ แต่หมอจะทำให้เต็มที่และดีที่สุด " ลูกสาวทายาทบริษัทจิวเวอรี่ชื่อดังถูกส่งตัวไปรักษาอาการบาดเจ็บถึงต่างประเทศ โดยก่อนหน้านี้มีข่าวแว่วเข้ามาว่าเธอกำลังจะเข้าพิธีวิวาห์กับไฮโซชื่อดัง งานวิวาห์ถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนดเพราะอาการบาดเจ็บของเจ้าสาว ปัง! "ข่าวออกโครมๆ ขนาดนี้ ทำไมถึงไม่ได้เรื่องอะไรสักอย่าง ให้มันได้อย่างนี้สิวะ" ครินต์รู้เรื่องวันนั้นและตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเขาก็เฝ้าให้คนตามสืบข่าวผู้หญิงที่ตัวเองรักมาตลอด เขาโทษตัวเองที่ไม่รั้งเธอไว้และถามไถ่ว่าเรื่องเป็นมาอย่างไร เป็นเพราะอารมณ์ที่มีมากกว่าเหตุผลจึงทำให้เขาปล่อยเธอไปจนเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น "ทางครอบครัวคุณไหมพยายามปิดกั้นเรื่องนี้อย่างแน่นหนาจากนักข่าวและคู่แข่งครับ" "ทำไมต้องปิดขนาดนั้น ไหมยังไม่ตายสักหน่อย" อารมณ์ร้อนของครินต์ไม่ลดละลงเลยสักนิดถ้าเป็นเรื่องของไหมแก้ว "ตอนนี้ผมกำลังให้คนของเราตามหาคุณไหมที่เมืองไทยครับ" "ไหมไม่ได้ไปรักษาตัวที่ต่างประเทศแน่นอน หาให้ทั่ว ค้นทุกมุม ถ้าไม่เจอ เตรียมตัวไปเลี้ยงควายได้เลย" ลางสังหรณ์ของครินต์ไม่เคยผิดพลาด เขาหมดค่าใช้จ่ายจ้างนักสืบจากบริษัทเอกชนไปหลายล้านเพื่อตามหาไหมแก้วให้เจอ แค่อยากรู้ว่าเธอปลอดภัย "ครับนาย" หลายสัปดาห์ต่อมา มาเฟียหนุ่มบินด่วนมายังประเทศไทยทั้งที่ไม่มีแพลนงานที่นี่ เรื่องนี้สำคัญกว่างานและทุกๆ อย่าง หัวใจแแกร่งแทบแตกสลายเมื่อรู้ข้อมูลบางอย่างที่ลูกน้องสืบทราบมา "คุณไหมเป็นผู้ป่วยจิตเวช ไม่ได้อยู่โรงพยาบาลและไปต่างประเทศอย่างที่เป็นข่าว ครอบครัวพาคุณไหมกลับไปรักษาตัวที่บ้านโดยจ้างให้หมอจากทางโรงพยาบาลชื่อดังมารักษาและประเมินอาการบ้านทุกวัน ผมให้นักสืบแฝงตัวไปทำงานที่โรงพยาบาลนั้นจนได้ติดตามหมอเข้าไปในบ้านคุณไหมแก้ว นี่คือภาพปัจจุบันของคุณไหมครับ" ใบหน้าเหม่อลอยของผู้หญิงที่รักกระตุ้นให้เขาต้องทำอะไรสักอย่าง ไหมแก้วต้องทนอยู่กับครอบครัวแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน เธอต้องโดนอะไรมาบ้างถึงได้ตกอยู่ในสภาพแบบนี้ "นักสืบยังแจ้งมาอีกด้วยว่าคุณไหมมีภาวะแท้งและตกเลือดหลังจากเกิดอุบัติเหตุ" นั่นก็แสดงว่า ไหมแก้วสูญเสียลูกในท้องหลังจากที่ถูกรถชน ลูกที่เกิดจากเขาและเธอไม่ต้องสืบให้เสียเวลาเพราะครินต์รู้ตัวเองดีว่าทำอะไรลงไป มาเฟียหนุ่มโทษตัวเองซ้ำๆ เขายอมปล่อยให้ไหมแก้วเผชิญกับเรื่องเลวร้ายแบบนั้นคนเดียวได้อย่างไร "กูแม่ง โคตรโง่แล้วก็โคตรงี่เง่าเลยว่ะ" __________________________