พริมารู้สึกว่าเช้าวันนี้เจ้านายของหล่อนนั่งจ้องหล่อนตลอดเหมือนมีอะไรจะพูดด้วย แต่ด้วยความที่ว่าเขามีเวลาไม่มาก เพราะต้องบรรยายในภาคเช้าและออกเดินทางกลับลาสเวกัสในช่วงบ่าย เขาจึงต้องไปบรรยายก่อนและไม่มีเวลาคุย หล่อนติดตามเขาไปที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาดที่อัครวินธ์เคยเป็นศิษย์เก่าและนั่งจิบกาแฟในคอฟฟี่ช็อปในมหาวิทยาลัยเพื่อรอเขา... ระหว่างที่รอพริมาก็โทรชวนสไปค์ มานั่งดื่มกาแฟด้วยกันก่อนที่เขาจะกลับไปเคลียร์งานที่เหลือที่นาซ่าก่อนจะลาออกมาเป็นอาจารย์ที่ฮาร์วาร์ดเกี่ยวกับวิชาฟิสิกส์ที่เขาเรียนมา...
ร่างสูงหล่อโดดเด่นแลดูอ่อนกว่าวัยเดินเข้ามาในร้านกาแฟที่ส่วนใหญ่มีนักศึกษาคงแก่เรียนนั่งดื่มกาแฟและสนทนาเกี่ยวกับหัวข้อต่างๆ ในมหาวิทยาลัยนั่งอยู่ มีคนเห็นหน้าเขาแล้วคงคิดว่าเป็นนักศึกษามากกว่าคนที่จะเรียนจบปริญญาเอกและทำงานมาแล้วมากกว่าสามปีอย่างในความเป็นจริง
“มาทำงานไม่ใช่หรือไง ทำไมมีเวลาว่างชวนพี
