“พอได้แล้ว สาวน้อย... ดีใจอะไรนักหนา แค่เจอพี่” สไปค์ผ่อนร่างเล็กที่โถมกอดเขาน้ำหูน้ำตาไหลดีอกดีใจ ให้ห่างจากตัวจะได้พูดกันให้ถนัด...
“ก็ไม่คิดว่าจะมาเจอที่นี่นี่คะ ไหนบอกว่าทำงานไม่ว่างเลยไงคะ”
“ก็นี่ไง ว่างแล้ว... กะว่าจะมาสมัครงานเป็นอาจารย์สอนที่ฮาร์วาร์ด มายื่นเอกสารให้โปรเฟสเซอร์ที่นี่แล้วก็แวะมานอนแค่คืนเดียว เดี๋ยวก็กลับแล้ว แล้วเราล่ะ มาทำอะไรที่นี่”
“เอ่อ พริมตามเจ้านายมาทำงานค่ะ พริมได้เลื่อนตำแหน่งเป็นเลขาของผู้ช่วยของเจ้าของโรงแรมนี้”
“โอ้ จริงเหรอ ยินดีด้วยจ้ะ”
“ขอบคุณค่ะ พี่สไปค์บอกว่าจะมาสมัครเป็นอาจารย์สอนที่นี่...งั้นแสดงว่า พี่สไปค์จะลาออกจากงานมาสอนหนังสือเหมือนที่เฟดเดอร์บอกจริงๆ ด้วยหรือคะ”
“ตอนแรกกะว่าจะเซอร์ไพรส์ รอให้ออกชัวร์ก่อนค่อยบอก แต่เราดันมาเจอซะก่อนนี่นา” สไปค์พูดแล้วก็หัวเราะ... “แล้วนี่พักที่ไหน เอ พี่ไม่น่าถาม พริมต้องพักที่นี่สินะ เป็นเลขาผู้ช่วยข
