Chapter 3 สัมผัสร้อนดั่งไฟแผดเผา
1217 คำ
Chapter 3 สัมผัสร้อนดั่งไฟแผดเผา
“ครั้งนี้ข้าไม่ต้องไปถึงหอคณิกา ก็มีเจ้ามาปรนเปรอถึงเตียง หึ...”
ในตอนท้ายของประโยคเจือไปด้วยเสียงหัวเราะดูแคลน ริมฝีปากสวยสั่นระริกด้วยความโกรธ ประกายตาของนางฉายชัดว่าชิงชังชายตรงหน้าจับขั้วหัวใจ
“ป่าเถื่อนไร้อารยะ!”
“ข้าจะทำให้เจ้าเห็นถึงความป่าเถื่อนนั่น!”
มือหนาสากฉีกทึ้งชุดแต่งงานสีแดงประณีตจนขาดวิ่นอย่างไม่ยี่หระ
แคว้ก!
“ว้าย!”
จูซ่านลี่หวีดร้องอย่างเสียขวัญ ยกมือขึ้นปิดบังทรวงอกสล้าง ทรุดฮวบลงไปกองกับพื้นด้วยความอับอาย นางกัดฟันแหงนหน้ามองผู้เป็นสามีที่ยืนอยู่เบื้องหน้า ชายผู้ที่ทำให้นางรู้สึกไร้ค่าและน่าสมเพชไม่ต่างจากหญิงคณิกา!
เส้าเหิงปราดเข้าไปอุ้มนางขึ้นจากพื้น สาวเท้ายาวด้วยฝีเท้าหนักๆ แล้วโยนนางลงบนเตียงทันที
“ว้าย!”
โดยที่ซ่านลี่ไม่ทันตั้งตัวเขาก็โถมทับพันธนาการนางไว้ด้วยเรือนกายแข็งแกร่ง รวบสองแขนเล็กบอบบางขึ้นเหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียว มืออีกข้างตะโบมโลมไล้ไปยังส่วนเว้าส่วนโค้งละลานตา ก่อนจะมาหยุดที่ทรวงอกอวบอิ่มที่ทำให้เจ้าของร่างสูงใหญ่แทบลืมหายใจ
นางงดงามราวกับเทพสร้าง ใบหน้ามนเรียว ดวงตากลมโตราวกับเนื้อทราย ริมฝีปากอิ่มหยักได้รูปน่าสัมผัส ผิวเนียนละเอียดราวกับผ้าแพรชั้นเลิศ เรือนกายอ้อนแอ้นบอบบางทว่ากลับซ่อนสัดส่วนยวนใจชายเอาไว้ได้อย่างน่าหลงใหล
“เจ้าเป็นของข้า!”
เขาย้ำก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปแล้วใช้ปลายลิ้นสากตวัดลงบนปลายถันสีชมพูระเรื่อ
“อะ...อื้อ”
จูซ่านลี่ถึงกับครางเสียงหลงด้วยความซ่านสยิว แม้นางจะพยายามกดข่มความรู้สึก ทว่าสัมผัสแปลกใหม่ที่นางไม่เคยรู้จักกลับทำให้สติสัมปชัญญะของนางที่ควรจะมีเลือนหายไปอย่างน่าเจ็บใจ
“อื้อ อะ...อื้อ”
นางบิดตัวเร่าเมื่อเขาเริ่มละเลงปลายลิ้นเป็นจังหวะเนิบช้า บางคราใช้ปลายลิ้นห่อแข็งแล้วกดแช่ดุนดันไปยังหัวนมสีเหมยฮวาราวกับจะแกล้งให้นางทุรนทุราย แล้วจึงอ้าปากกว้างครอบครองทรวงอกของนางเอาไว้เต็มคำ
“คนใจร้าย!”
นางผวาเฮือกจนตัวโยนเมื่อเขาทั้งดูดทั้งดุนปลายถันด้วยลิ้นร้อน กลั้นใจสบถด่าออกมาแล้วส่ายหน้าแรงๆ จนผมสวยที่เกล้าประดับด้วยปิ่กปักมากมายหลุดลุ่ย
“หึ! ข้าใจร้ายได้มากกว่านี้อีก”
เขาเงยหน้าขึ้นตอบแล้วแลบลิ้นยาวตวัดลงบนทรวงอกอีกข้างยังผลให้คนตัวเล็กถึงกับเผลอแอ่นหน้าอกเข้าหาปลายลิ้นอย่างไม่อาจควบคุม
ใบหน้าของนางเห่อแดงเดาได้เลยว่าจากรสสิเน่หาหกส่วน อีกสี่ส่วนนั้นมาจากสุรามงคลที่มารดาของเขาคะยั้นคะยอให้นางดื่มถึงสามจอก
เส้าเหิงเลื่อนมือลงไปกอบกุมโหนกนูนบุปผาเอาไว้เต็มมือ คนตัวเล็กถึงกับสั่นระริกเมื่อถูกสัมผัสยังจุดซ่อนเร้นของอิสตรี ในขณะที่คนตัวโตถึงกับครางแผ่วในลำคอ ความอวบอูมราวกับหลังเต่าทำให้ฝ่ามือของเขาแทบกุมไม่มิด
แคว้ก!
ไม่รอช้าชายหนุ่มจัดการฉีกกางเกงสีขาวตัวในออก เพื่อจะได้สัมผัสบุปผางามโดยปราศจากอาภรณ์ปิดกั้น
“อาห์...”
เสียงแหบครางต่ำราวกับพึงพอใจ ปลายนิ้วกลางค่อยๆ สอดเข้าไปยังกึ่งกลางกลีบบุปผา สัมผัสแผ่วที่เกสรนุ่ม หมุนวนช้าๆ จนหยาดน้ำเกสรสีใสไหลเยิ้มออกมาเปรอะเปื้อนนิ้วมือจนชุ่มแฉะ
“อื้อ อื้อ อะ...อื้อ”
ซ่านลี่หอบหายใจแรงด้วยความเสียวสะท้าน อยากจะยกมือขึ้นปัดป่ายจิกข่วนทว่าเขากลับยังคงพันธนาการแขนทั้งสองข้างของนางไว้เหนือศีรษะ
“อื้อ อะ...อาห์”
นางผวาเฮือกเมื่อจู่ๆ เขาก็เร่งจังหวะปลายนิ้วระรัว ส่งผลให้ทรวงอกอิ่มถึงกับกระเพื่อมไหวตามแรงหายใจที่ผิดจังหวะ
“เจ้าจะเสแสร้งขัดขืนไปทำไม ในเมื่อเจ้ากำลังต้องการข้า”
ไม่พูดเปล่าแต่กดน้ำหนักปลายนิ้วแล้วบดขยี้หมุนวนเกสรหวานจนทำให้คนที่กำลังจะเอ่ยปากโต้เถียงถึงกับอ้าปากครางแล้วส่งเสียงครางกระเส่าแทบไม่เป็นภาษา
“อะ...อะ...อื้อ อะ...อาห์”
นางส่ายหน้าแรงๆ พยายามปฏิเสธว่าไม่ได้ต้องการเขา ทว่าทันทีที่เขาโน้มใบหน้าแล้วกดปลายจมูกโด่งเป็นสันซุกไซ้ไปตามกลีบดอกไม้หวานนางก็ถึงกับกระดกสะโพกแอ่นรับปลายลิ้นอย่างไม่รั้งรอ
“อาห์ อะ...อื้อ”
เส้าเหิงหยักยิ้มที่มุมปากแล้วละเลงลิ้นเลียไปยังเมล็ดสวาทอย่างช่ำชอง ยังผลให้สาวน้อยที่ไม่เคยประสาในรสกามถึงกับจิกทึ้งเล็บลงบนผ้าปูที่นอนสีแดงจนยับยู่
หลิวเส้าเหิงจับสองขาเรียวงามให้กางออกแล้วพาดลงบนไหล่หนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม เพื่อจะได้ยลความงามของนางได้อย่างถนัดถนี่
“เจ้าช่างงามเหลือเกิน”
ชายหนุ่มพึมพำออกมาราวกับละเมอ ก่อนจะแลบลิ้นเลียตวัดเมล็ดสวาทไปมา ดุนดันติ่งด้วยปลายลิ้น แล้วใช้ริมฝีปากดูดดึงจนน้ำหวานไหลเยิ้มเปียกไปตามง่ามขา บางส่วนไหลหยดลงบนฟูกนอนเป็นด่างดวง
“ซะ...ซี๊ด”
ผมสีดำขลับยาวสยายชวนมอง นางดิ้นรนกระถดหนีปลายลิ้นร้อน ทว่าเขากลับตามประชิดแล้วใช้ฝ่ามือหนาช้อนสะโพกกลมกลึงเอาไว้ ราวกับกำลังยกซดอาหารเลิศรสที่กินดื่มเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม
“ยะ...อย่า พะ...พอได้แล้ว”
ริมฝีปากสวยเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรง เมื่อความเสียวแล่นปราดมาจนถึงปลายยอดผา ทว่าเขากลับไร้ความปรานีผลักนางลงมาจากยอดหุบเหวสูงจนนางถึงกับหวีดร้องแทบขาดใจ
“อะ...อื้อ ไม่ไหวแล้ว ขะ...ข้า อาห์ อาห์”
ราวกับร่วงหล่นลงมาจากที่สูง หัวใจกระตุกแรง ร่างกายตื่นตัวเกร็งกระสันจนคุดคู้ หอบหายใจแรงจนสะท้านไปทั้งร่าง ก่อนจะทิ้งร่างระทวยอ่อนรับรู้ได้ว่าภายในช่องแคบชื้นของนางกำลังกระตุกตอดรัด
วูบหนึ่งความปรารถนาที่ไร้ยางอายได้แล่นปราดเข้ามาในห้วงแห่งความคิด จะเป็นเช่นไรหากช่องแคบของนางได้ตอดรัดท่อนเอ็นอุ่นของเขา จะสุขเสียวกว่านี้อีกสักเท่าใดกัน
‘น่าอาย! ช่างน่าอายเหลือเกิน!’
หยดเหงื่อเม็ดโตเริ่มเกาะพราวไปตามเรือนกายของทั้งสอง ไอร้อน และลมหายใจกระชั้นทำให้เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ และแน่นอนว่าหลิวเส้าเหิงไม่คิดจะทน ในเมื่อหญิงสาวคนนี้เป็นสิทธิ์ขาดของเขาแล้ว เขาก็จะหาความสุขจากเรือนร่างของนางอย่างถึงที่สุด
“อื้อ”
หัวใจของซ่านลี่หวิวโหวงเมื่อจู่ๆ เขาก็บดจูบเร่าร้อน รุนแรงราวกับจะกระชากวิญญาณออกจากร่าง แตกต่างจากสัมผัสดุดันกักขฬะโดยสิ้นเชิง
- ผู้เขียน
