“นี่ยังไงล่ะคะคุณนิ่ม มันจะมีเห็ดอยู่แถวนี้แต่คุณนิ่มจะต้องเก็บแบบระมัดระวังหน่อยนะคะ ถ้าเกิดว่ามีเหตุที่สีสันสดใสหรือสีแปร๊ดมากๆ อย่าเก็บใส่ตะกร้าเป็นเด็ดขาดเพราะบางทีแค่มือไปโดนก็อาจจะถูกพิษของเห็ดถึงตายได้นะคะ”
เกนหลงอธิบายขณะที่นภัทสรีย์มองไปรอบๆก็เห็นว่ามีเห็ดที่เธอเองก็รู้ว่ามันสามารถเก็บไว้กินได้อย่างปลอดภัย ขณะนั้นมาลีเข้ามายืนข้าง ๆ หนูน้อยเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวและพูดว่า
“ไม่ต้องห่วงนะคะคุณนิ่ม เรื่องเก็บเห็ดมาลีเองก็ถนัดค่ะเดี๋ยวมาลีจะช่วยคุณนิ่มเก็บเองนะคะ เห็ดอันไหนที่อันตรายมาลีจะคอยบอกคุณนิ่มเองค่ะ”
“มาลีนี่เก่งจังเลยนะ ตัวแค่นี้เองรู้จักของในป่ามาลีเข้ามาที่นี่บ่อยเหรอจ๊ะ?”
นภัทสรีย์ถามเด็กหญิงจึงพยักหน้าและตอบว่า
“มาลีเข้ามาบ่อยค่ะ ชอบเข้ามากับพ่อของมาลี ก็พ่อของมาลีชอบเข้ามาหาสัตว์ป่าแถวนี้ บางทีก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง บางทีพ่อก็มาเก็บเห็ดให้แม่ทำกับข้าวเหมือนกันค่ะ”
“เก่
