“ถ้าอย่างนั้นเกนหลงก็รีบกลับเข้าบ้านพ่อเลี้ยงไปเลยนะแล้วก็ไม่ต้องออกมาเดินเพ่นพ่าน แล้วก็อย่าลืมบอกพวกคนในบ้านด้วยล่ะทั้งแม่เลี้ยงป้าวรรณากับพี่บัวคลี่ว่าอยากได้ออกมาเดินรอบ ๆ แถวนี้เพราะพี่กลัวว่าเดี๋ยวเกิดช้างมันวิ่งเตลิดกลับออกมาจากป่ามันอาจจะเข้ามาทำร้ายคนในปางได้”
“จ๊ะ...พี่คำผาน...ฉันจะบอกทุกคนเลยล่ะจ้ะ”
เกนหลงพยักหน้ารับ ทำหน้าเหมือนกับรู้แต่พอหลังจากที่คำผานวิ่งตรงไปยังชายป่าที่บอกว่าช้างตกมันวิ่งเตลิดเข้าไปเธอกลับเดินเลี่ยงไปอีกทาง เกนหลงไม่ยอมกลับเข้าบ้านและคิดว่าไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องพบใครหรือเตือนให้ใครรู้ว่ามีอันตรายในตอนนี้และขณะนั้นเองภายในป่าหนูมาลีกับนภัทสรีย์ก็กำลังเก็บเห็ดกันอย่างเพลิดเพลิน ยิ่งเก็บไปเรื่อย ๆ ก็รู้สึกว่ายิ่งเดินลึกเข้ามาในป่าเพราะยิ่งเก็บมากก็เห็นว่ายิ่งเดินลึกเข้ามาเห็ดก็มีจำนวนมากขึ้น มันทำให้เธอกับหนูน้อยเก็บกันจนเพลินแต่แล้วสักครู่หนูมาลีก็เอ
