“พูดมากน่า ขับรถให้มันดีๆ ด้วย ขับไปพูดไปเดี๋ยวก็ได้ไปนอนเล่นในโรงพยาบาลกันบ้างหรอก ฉันก็แค่อยากจะใช้เธอทำอะไรบางอย่างก็เท่านั้น ถ้าหาแบบไก่แก่แม่ปลาช่อนมากลัวจะไม่สำเร็จ ถ้าเป็นอินโนเซนต์นิดๆ และสงสัยจะเวอร์จิ้น 100% นั่น ค่อยน่าลุ้นหน่อย”
“เวอร์จิ้น! คุณคินรู้ได้ไงครับ ถ้าลองมาสมัครงานที่นั่นจริง..แน่ใจหรือครับ”
“แน่ซิ ลองมาแล้ว เฮ้ย! ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น ฉันก็แค่จุ๊บๆ นิดหน่อยไม่ได้สึกหรออะไรหรอก แค่นั้นก็เดาออกแล้วว่ายังไม่เคย เดี๋ยวส่งแค่หน้าบ้านพอ นายกลับไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้อนุญาตให้เข้างาน 10 โมง”
“โห! เจ้านายปราณีมากเลยนะครับ อนุญาตให้เข้างาน 10 โมง นี่มันปาเข้าไปจะตี 2 แล้ว กว่าผมจะนอนไม่เข้าไปตี 3 เรอะ แล้วไง..อนุญาตน่ะ ลืมไปหรือเปล่าครับว่ามีประชุมกับมิสเตอร์จางตอน 10 โมงเช้าเหมือนกัน ถ้าผมมา 10 โมงก็จบเห่กันพอดี เอกสารผมก็ยังเตรียมไม่เสร็จ”
“เอาเหอะน่า บ่นเป็นตาแป๊ะแก่ๆ
