“คิน หยุดคุยกับพ่อก่อน”
ภคินหยุดเดินอย่างหัวเสียพลางถอนหายใจเสียงดังก่อนจะหันมาเผชิญหน้า ท่านภควัฒน์ในวัยห้าสิบกว่าทว่ายังคงดูสมาร์ทหล่อเหลา พันธุกรรมเด่นที่ถ่ายทอดมาที่เขาโดยเฉพาะ แม้จะดูสูงวัยทว่ากลับเป็นวัยที่ทั้งสาวน้อยสาวใหญ่หมายปอง ถ้าเธอจะเลือกพ่อของเขาแทนผู้กำกับบัญชาที่มีเมียอยู่แล้วหรือแทนเสี่ยพงศกรที่หน้าตาหล่อเหลาแต่ออกจะเจ้าชู้ประตูดิน เขาก็คิดว่าเธอคงจะเลือกไม่ผิดเพราะผู้ชายที่ดีพร้อมอย่างนี้จะหาได้ที่ไหน แต่หากเธอจ้องจะงาบพ่อโคของเขาจริงๆ เธอคงจะต้องเจอของแข็งกันบ้าง
“ทำไมมองพ่อด้วยสายตาแบบนั้นล่ะคิน”
“ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ” ภคินเสมองไปทางอื่นไม่อยากแสดงกิริยาไม่ดีไปมากกว่านี้ ยังไงพ่อก็เป็นครอบครัวที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว คนที่เขาต้องรักษาไว้ให้ได้ยาวนานที่สุด
“พ่อมีอะไรหรือครับ ดึกแล้วผมจะรีบไปนอน พรุ่งนี้มีประชุม”
“เรื่องคุณดา”
“ถ้าพ่อจะคุยเรื่องผู้หญิงคนนี้ ผมขอตัวไปน
