“ถ้าเอกสารฝึกงานไม่มีปัญหา แล้วอะไรที่ทำให้คุณคินกริ้วซะขนาดนี้ เฮ้อ! คนโสดนี่นะ น่าจะจับให้มีเมียซะให้เข็ด”
ความคิดที่เลยเถิดกลับทำให้หัวคิ้วต้องขมวดเข้าหากัน ความรู้สึกบางอย่างที่เริ่มจะไต่ระดับความกังวลให้กับจิตใจมากขึ้นนั้นไม่พ้นในเรื่องที่เคยกังวลไว้.. ลลิลจะหลงเสน่ห์ภคินหรือไม่และภคินเองจะต้านทานใบหน้าใสๆ น่ารักนั้นได้แค่ไหนกัน
“ลุกไหวไหมลูก ตัวก็ไม่ร้อนนะแต่หนูเจ็บหนูปวดตรงไหนหรือเปล่าลูก”
น้ำเสียงอ่อนโยนพร้อมกับฝ่ามือที่ลูบไล้ไปมาตามใบหน้าและเนื้อกาย โดยเฉพาะคำถามสุดท้ายนั้นกระทบจิตใจอย่างแรง ลลิลกุมชายผ้าห่มและปิดรั้งขึ้นมาจนถึงปลายจมูกรั้นๆ นั้น ดวงตาหวานหลุบต่ำไม่อาจสู้ประสานสายตากับผู้เป็นแม่ได้ เพราะจะให้บอกได้ยังไงว่าเธอเจ็บเธอปวดที่ตรงไหน ความเจ็บร้าวไปทั้งกายไม่เท่าความเจ็บร้าวที่วิ่งริ้วอยู่ในหัวใจ แค่คิดก้อนสะอื้นก็เหมือนจะกลับมาเยี่ยมเยือนอีกครั้ง
ความเจ็บปวดในท
