บรรยากาศภายในลิฟท์จากชั้นที่ 5 ลงมาสู่ชั้นล่างสุดดูจะยาวนานนักในความรู้สึกของยอด ใบหน้ากร้านแดดกร้านลมก้มลงต่ำไม่กล้าที่จะมองอะไรไปมากกว่านั้น เพราะเจ้านายที่หน้ามุ่ยบอกบุญไม่รับอยู่นี้ถึงกับทำให้เขากลัวใจ แต่บอสภคินก็ไม่ตำหนิอะไรมากไปกว่า
“ทำดีมากนะยอด จะบอกฉันสักคำก็ไม่มี”
คำพูดที่เหมือนชมทว่าเน้นทุกคำที่เอ่ยออกมานั้นให้ความรู้สึกเสียวสันหลังวูบ ก่อนที่จะให้เขาเล่าเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมาตั้งแต่ไปรับคุณลลิลมาจากที่บ้านตามคำสั่งของท่านภควัฒน์ ตลอดจนนั่งรอคำสั่งของภคินอยู่ด้านนอกและเมื่อล่วงเข้าสู่วันใหม่ร่างบอบบางที่เดินสะโหลสะเหลออกมาจากเรือนหลังเล็กนั้น สภาพของเธอที่เห็นไม่ต่างอะไรกับซากศพเดินได้ แม้ความงามจะยังคงมีอยู่ทว่าใบหน้าและดวงตาที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตานั้นมันกระทบใจเขาอย่างแรง แต่สิ่งที่เขาบอกแก่ภคินก็เพียงได้เห็นว่าเธอเด
