เมียรักคนเถื่อน

9

เขากลับมากดจุมพิตอกอวบอิ่มแสนหวาน ดวงตาคมกล้ามองอย่างลุ่มหลง ก้มลงดูดกลืนอย่างถูกใจ เนื่องจากไร้การต่อต้านจากคนใต้ร่าง

ริมฝีปากร้อนรุ่มลากลิ้นลามเลียไปทั่วหน้าท้องแบนราบขาวเนียน ผ่านมาหยุดอยู่ที่ดอกไม้งามดอกใหญ่อวบอูมสีสดที่กำลังเบ่งบานรอรับสัมผัสจากเขา

อภินันท์กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ มือแกร่งจับขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันให้เข่าตั้งชันขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงไปตวัดลิ้นอุ่นสากลามเลียไปทั่วดอกไม้ดอกงามนั้นด้วยความกระหาย ทั้งหนักหน่วงรัวเร็วหิวโหย หยาดน้ำทิพย์หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย ให้เขาได้ดื่มกินอย่างเอร็ดอร่อย

ร่างสูงครางถูกใจ ค่อยๆ สอดลิ้นร้อนระอุเข้าไปแทรกแซงในดอกไม้ช่องามสีสดเป็นจังหวะกระชั้นตามแรงอารมณ์ที่กำลังคุกรุ่นรุนแรง

เสียงครางจากเรียวปากอวบอิ่มกำลังเปล่งพร่าออกมาเหมือนคนละเมอ เพราะพิษเสน่หาอันร้อนแรงที่เขากำลังมอบให้อย่างสุขสม

นิรดาค่อยๆ ได้สติอีกครั้ง รับรู้ถึงความกระสันซ่านที่แล่นไปทั่วร่างรวมถึงความวาบหวามที่กลางกายสาว

หญิงสาวผงกศีรษะขึ้นมอง ตกใจเมื่อเห็นศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยผมดกหนากำลังซุกไซ้อยู่ที่กลางกายสาว

หญิงสาวอุทานกัดริมฝีปากแน่นเมื่อเขาดูดเม้มแรงๆ ที่กลีบดอกไม้สีสดเหมือนแกล้ง

“พี่ใหญ่ อ๊ายย...” นิรดาร้องครางเอื้อมมือที่ไร้เรี่ยวแรงจับศีรษะของเขาเพื่อดึงออกห่างด้วยความอับอาย

ไม่คิดว่าสามีของเธอจะทำเรื่องน่าอายเช่นนี้ มือบางสัมผัสที่ศีรษะของเขาทำให้อภินันท์เงยมองหน้าสวยหวานที่แดงซ่านไปด้วยฤทธิ์พิศวาสและเสียวซ่านไม่วางตา

“หวานมากรู้ไหม ชักอยากจะรักทั้งวันไม่อยากออกไปทำงานเลยวันนี้ เมื่อคืนยังไม่ได้ใช้สิทธิ์ วันนี้ขอใช้สิทธิ์เลยแล้วกัน”

นิรดาส่ายหน้าอ่อนล้า...

อภินันท์จับเรียวขาพาดบนบ่าแกร่ง มือหนาจับมั่นที่สะโพกผายบีบแน่นเพื่อไม่ให้ร่างบอบบางขยับหนี ก้มลงซุกไซ้กลีบดอกไม้หวานฉ่ำอีกครั้ง

 “พี่ใหญ่ อย่า...” นิรดาห้ามเขาเสียงพร่า กัดริมฝีปากแน่นพยายามจะผลักศีรษะของเขาออกแต่มือเรียวบางกลับไร้เรี่ยวแรงต้านทานเขา

สะโพกผายแอ่นหยัดขึ้นอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้เมื่อลิ้นอุ่นจัดกำลังตวัดลามเลียไปทั่วเหมือนกำลังกลั่นแกล้งให้เธอขาดใจ มือบางจับมั่นที่ศีรษะของเขาเพื่อหาที่ยึดแทนการผลักไส

ลิ้นหนายังระรัวไปทั่วไม่เว้นวาง เร่งปรนเปรอไม่ขาดสาย ร่างบอบบางรับสัมผัสอันแสนซ่านกระสันไปทั่วเมื่อถึงจุดแห่งความสุขสม 

ช่อดอกไม้นุ่มหวานเกร็งบีบรัดลิ้นหนาสากระคายปลดปล่อยน้ำหวานออกมาให้เขาดื่มกินอย่างเอร็ดอร่อย

เธอหมดแรงทิ้งร่างลงไปบนที่นอนหนานุ่น ขาเพรียวหมดแรงทิ้งบนแผ่นหลังแกร่ง มือเรียวสวยละออกมาจากศีรษะทิ้งลงไปข้างกาย ลมหายใจหอบแรงสั่นสะท้านเหนื่อยอ่อน

“ว่ายังไงมีความสุขไหม” อภินันท์ถามเสียงแหบพร่า ร่างแกร่งโน้มตัวขึ้นมาทาบทับมองสบตาหยาดเยิ้มที่กำลังมองเขาด้วยความสับสน

“พี่ใหญ่ชอบทำอะไรน่าเกลียด” นิรดาเอ่ยเสียงพร่าขาดเป็นห้วง ต่อว่าต่อขานเขา หน้าแดงซ่านอับอายในการกระทำนั้น

แถมเธอยังให้ความร่วมมือกับเขาเป็นอย่างดี ครวญครางออกมาน่าอับอายขายหน้าเป็นที่สุด แม้น้ำเสียงจะแสนเบาแต่เขาคงได้ยินถนัดชัดเจน

“น่าเกลียดตรงไหน ผัวเมียเขาทำกันนี้แบบนี้ทั้งนั้น วันนี้จะใช้สิทธิ์การเข้าห้องหอเมื่อคืนให้หนำใจ”

“อือ...” หญิงสาวดิ้นหนีคนเอาแต่ใจอีกรอบ แต่เขาหาได้สนใจไม่ ใบหน้าหล่อก้มลงไปกดจุมพิตที่เรียวปากอวบอิ่มอีกครั้ง

มือหนาสอดประสานเข้ากับมือเรียวสวยทั้งสองข้างเพื่อบีบเบาๆ นิรดาจำต้องบีบมือสัมผัสกับเขาอย่างไม่ตั้งใจ ความอบอุ่นปนความวาบหวามกำลังแผ่ซ่านไปทั่วร่างงดงามอีกครั้งอย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น

มือแกร่งละจากมือเรียวบางที่เขากุมไว้ข้างหนึ่งมาสัมผัสเรือนร่างและสะโพกผาย ก่อนวกกลับมาที่ดอกไม้งามช่อใหญ่

“เธอมัน!” อภินันท์อุทานเมื่อสอดนิ้วยาวใหญ่เข้าไปในช่อดอกไม้งาม ช่างรัดรึงนิ้วเขาตุบๆ จนร้าวไปหมด เหมือนท้าทายอยากให้เขาเอาความแข็งแกร่งลงไปแทนที่

“พี่ใหญ่...” นิรดาเรียกชายหนุ่มเสียงพร่าอ่อนล้าเมื่อความแข็งแกร่งอวบยาว กำลังสอดแทรกเข้าไป เจ็บปวดนิดๆ แต่ปนเสียวซ่านมากกว่าความเจ็บ

อภินันท์ครางรับในคับแน่นอบอุ่นนั้น ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลยสักนิด ร่างสูงผงกศีรษะมองใบหน้าสวยหวานที่กำลังแดงซ่านด้วยพิษเสน่หา

นิรดาอุทานอีกครั้งเมื่อเขาดึงดันนิ้วยาวเข้าไปจนสุดทำให้เธอสะดุ้งหยัดกายขึ้นอย่างตกใจ รับสัมผัสอันแสนวาบหวามนั้นด้วยความเจ็บตึง

อภินันท์ครางแหบโหยเร่งจังหวะรักรัวเร็วขึ้น ร่างบอบบางหยัดกายขึ้นด้วยความรัญจวนใจ เผลอไผลตอบสนองนิ้วเรียวยาวที่กำลังสอดประสานเป็นจังหวะรักไม่ขาดสาย

ทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหวสอดแทรกลงมา เสียงครวญครางตามติดมาทุกครั้งไป

เส้นทางที่เดินช่างยาวนานและแสนวาบหวามเหลือกำลังในความคิดของเธอ

โลกกลมๆ ใบนี้ช่างกลับหัวกลับหางตีลังกาไปหมด ไม่รู้ทิศรู้ทางว่าทิศไหนเป็นทิศไหน จังหวะรักเริ่มร้อนแรงขึ้นไปอีก หญิงสาวอุทานออกมาเกร็งร่างกระตุกอีกรอบเพื่อรับความสุขสันต์อันแสนหฤหรรษ์อีกครา

อภินันท์ดึงนิ้วอวบยาวออกจากดอกไม้แสนหวานอวบอุ่น เขายกนิ้วอวบยาวขึ้นดูดเลียน้ำหวานด้วยความกระหาย

ลมหายใจของนิรดาหอบพร่าเหน็ดเหนื่อย ใบหน้าหล่อเริ่มก้มลงบดจุมพิตเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ปล่อยร่างงามให้ได้พักหายใจแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว

หญิงสาวตอบรับจุมพิตเต็มอกเต็มใจอินในอารมณ์มากขึ้นเพราะอารมณ์หวามที่คุกคามยากจะถอดถอนกายใจได้

มือแกร่งขยำเคล้นคลึงอกอวบอิ่มอีกครั้งเรียกเสียงครวญครางเล็ดลอดออกมาจากกลีบปากหวานไม่ขาดสาย ริมฝีปากร้อนรุ่มดูดเม้มไปทั่วซอกคอหอมกรุ่น ร่างสูงผงะจากร่างบอบบางเพื่อนั่งทับบนส้นเท้าให้ลำตัวอยู่ระหว่างกลางกายสาว

“รู้ไหมว่าน้องหนูน่ากิน” อภินันท์เปลี่ยนสรรพนามเรียกภรรยาเสียงหวาน มือแข็งแกร่งยกขาเรียวขึ้นพาดบนบ่ากว้าง โน้มริมฝีปากจูบซับขาเพรียวของหญิงสาวที่พาดมาบนบ่า

นิรดาสะดุ้งสะอื้นเสียว มือเรียวจิกกำผ้าปูที่นอนแน่นแสนเสียวซ่าน ความกระสันปะปนกับความวาบหวาม แผ่ไปทั่วร่างอีกครั้ง

นิรดาอยากจะบอกว่าเธอไม่ไหวแล้ว เขากำลังจะทำให้เธอแทบขาดใจอีกรอบ

ความเสียวซ่านเกินคำบรรยายแล่นไปทั่วร่าง ชายหนุ่มซุกไซ้ใบหน้าลงไปยังซอกขาขาวผ่องจนถึงปลายนิ้วเท้าเล็กน่ารัก

ก่อนวกกลับมายังซอกทางรักกลางกายสาวอีกครั้ง อภินันท์ก้มลงดอมดมดอกไม้ดอกงามอวบอูมสีสด พร้อมทั้งตวัดลิ้นลามเลียสองสามครั้งเพื่อให้ร่างงามกระสันเล่น

ริมฝีปากหนาวกกลับมาที่ขาเรียวอีกข้างเพื่อกดจุมพิตไปทั่วขาขาวเนียนที่จับพาดบนบ่า สัมผัสไม่ให้น้อยหน้ากัน

“พี่ใหญ่ขา...” นิรดาเรียกชื่อเขาเสียงหอบพร่า มือเรียวจิกบนผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อเขายกสะโพกลอยขึ้นจากเตียงนอนกว้าง

ชายหนุ่มจับร่างบอบบางขึ้นเพื่อให้ปลายเท้าชี้ขึ้นไปด้านบน ใช้มือกอดหน้าท้องแบนราบให้แนบไปกับอกแกร่งของเขา

ใบหน้าหล่อเข้มซุกไซ้เข้าหาดอกไม้งามกลิ่นหอมกรุ่นอีกครั้ง ลิ้นร้อนตวัดลามเลียอย่างไม่รู้จักอิ่มเอม

หญิงสาวหอบครางพร่าสะอื้นไปทั่วห้อง ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ยินยอมพร้อมใจให้เขานำพาไปสู่ความสุขหฤหรรษ์ที่เธอเริ่มอยากเรียนรู้เหลือเกินจนแตะขอบสวรรค์ไปเป็นครั้งที่เท่าไหร่หาใส่ใจไม่ 

อภินันท์วางร่างบางที่หมดเรี่ยวแรงลงบนที่นอนหนานุ่มทะนุถนอม

“อยากรักน้องหนูใจจะขาดอยู่แล้ว” อภินันท์พูดเสียงพร่าหวาน ขึ้นไปทาบทับบนร่างบอบบาง