แฟน

278 คำ
  หนุ่มวิศวะเครื่องยนต์ปีสามรีบตื่นแต่เช้าเพราะสัญญากับแฟนสาวไว้ว่าจะมารับเธอไปส่งที่มหาลัย เพราะเมื่อคืนรถเธอยางแตก ครั้นจะบอกให้นั่งแท็กซี่ไปก็คงจะโดนเธองอนเข้าให้อีก แอดดดด “พะ...พระราม” รตีเรียกชื่อเขาเสียงดังลั่นด้วยท่าทางตกใจ “ตกใจทำไม” คิ้วคมเข้มขมวดมุ่น มองที่รตีอย่างไม่เข้าใจ ว่าเธอจะตกใจอะไรขนาดนั้น ก็เธอให้คีย์การ์ดเขาไว้ เขาก็ใช้มันเปิดเข้ามา “คะ...คือเรานึกว่าเธอจะมาช้ากว่านี้ซะอีก” “มาช้าเดี๋ยวก็งอนอีกอ่ะ เลยรีบมารับนี่ไง” “ถ้างั้นเราไปกันเลยนะ” “เดี๋ยว รตีมีเรียนกี่โมง” “เก้าโมง” “เพิ่งเจ็ดโมงเอง ถ้างั้นทำอย่างอื่นกันก่อน” ไม่รอให้แฟนสาวตั้งตัวทันเขาก็บดจูบเธออย่างหื่นกระหายพร้อมกับดันร่างของเธอไปที่ประตูห้องนอน แต่ในจังหวะที่เขาจะเปิดมันรตีก็ผลักเขาออกเต็มแรง พรึ่บ เขามองหน้าหญิงสาวด้วยความไม่เข้าใจ ปกติเธอเองก็ตอบสนองเขาทุกครั้ง “เราเป็นประจำเดือนอ่ะพระราม” “ไหนพิสูจน์ซิ” “อย่านะ!” คราวนี้พระรามชะงักกึก เพราะเธอตวาดเขาเสียงดังลั่น “รตีปวดท้องหน่ะ รู้สึกไม่สบายตัวเลยหงุดหงิด ขอโทษนะพระราม” เธอเข้ามาสวมกอดเขาอย่างออดอ้อน เพราะรู้ว่าวิธีนี้จะทำให้เขาไม่โกรธเคืองเธอ “ป่ะ เดี๋ยวรามพาไปกินอะไรอร่อยๆ” “ขอบคุณนะ แฟนรตีน่ารักที่สุดเลย”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม