@คอนโด มิลนิกส์
ร่างเล็กบนเตียงนุ่มสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาพร้อมกับความหิว หลังจากผล็อยหลับไปตอนช่วงหัวค่ำ เธอใช้นิ้วเรียวขยี้เปลือกตาเพื่อเปิดรับการมองเห็น แล้วดันตัวลุกขึ้นสีหน้างัวเงีย เอื้อมมือไปกดเปิดสวิตซ์ไฟหัวเตียง จากนั้นจึงคว้าโทรศัพท์ข้างหมอนขึ้นมากดเปิดหน้าจอดูเวลา 22:30 น.
“หิวทำไมตอนนี้เนี่ย เฮ้อ~” บ่นพร้อมถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย เธออยากนอนพักผ่อนแต่ความหิวจนท้องร้องกลับเป็นอุปสรรค์ ทว่าพอกลอกตาขึ้นมองตรง ม่านตากลับต้องเบิกกว้าง...
“เฮ้ยนาย!” อุทานออกมาด้วยความตกใจสุดขีด เมื่อร่างสูงที่นั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ตรงโต๊ะเครื่องแป้ง กำลังมองมาที่เธอด้วยใบหน้าเรียบเฉยคือ ภาคิน ไม่รู้ว่าเขานั่งอยู่ในห้องเธอนานเท่าไหร่แล้ว หมอนี่เป็นตัวอันตรายสำหรับเธอจริง ๆ
“ใช่ฉันเอง ไม่ใช่ผี” ภาคินหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูง สาวเท้าเดินเข้าหาร่างเล็กบนเตียงที่ยังคงแสดงสีหน้าอึ้งไม่เลิก
“นายเข้ามาได
