CHAPTER 11
บทบรรยายพิเศษ: ยู
3 เดือนต่อมา
เวลามันได้เดินเร็วขนาดนั้นเลยใช่ไหมครับ ทำไมช่วงเวลาชีวิตของผมมันถึงได้เดินเร็วมากขนาดนี้ทั้งที่ไม่อยากให้มันเป็นสักเท่าไหร่นัก อยากอยู่เรื่อยๆ เฉื่อยๆ จะไม่ได้กลับไปอยู่บ้านก็ไม่เป็นไรในเมื่อไม่อยากอยู่อยู่แล้ว ผมเข้าในว่าปัญหาครอบครัวนั้นมันสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกครอบครัวไม่ว่าจะเรื่องใดๆ ทั้งสิ้นแต่สำหรับครอบครัวผมมันไม่มีวันลงรอยกันได้
จะเรียกว่าแตกหักก็ไม่แปลกนักหรอก
โดยเฉพาะผมกับผู้ชายที่ทุกคนเรียกว่าพ่อ
พ่อหรือบิดามันหายจากชีวิตผมไปสี่ห้าปีแล้วก็ได้มั้งถ้าจำไม่ผิด ส่วนมากชีวิตส่วนใหญ่ของผมจะอยู่คอนโดมากกว่าบ้านของตัวเองถ้าไม่จำเป็นจะไม่ไปเหยียบเด็ดขาด
ถ้าทุกคนคิดว่าแค่เรื่องเรียนมันทำให้ตัดขาดกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือก็ต้องคิดไปอีกด้านหนึ่งว่าความเห็นแก่ตัวของมนุษย์มันมีอยู่ในตัวทุกคน คิดว่าทำให้เกิดขึ้นมาได้แล้วจะเป็นเจ้าชีวิต
