ทำไมยังไม่เลิกกับมันอีก

750 คำ
เมื่อทานมื้อเช้าอิ่ม หมอหนุ่มก็เดินมายังบ้านหลังข้างๆ เพื่อจะได้เจอแม่น้องนางของตัวเอง แต่เด็กรับใช้บอกว่าไม่มีใครอยู่ อวิกาไปร้านเพชรตั้งแต่ทานมื้อเช้าอิ่ม ส่วนอารยาเพิ่งออกไปข้างนอกก่อนเขามาเมื่อกี้เอง และพอถามก็ได้ความอีกว่าเธอออกไปกับเมทีแฟนหนุ่ม ได้ยินแค่นั้นริ้วรอยบนใบหน้าหล่อของทัพพ์ก็ลอยเด่นขึ้นมาทันทีพร้อมกับขอตัวกลับบ้าน “เดินหน้าตึงมาเชียวตาทัพพ์” นงนุชเอ่ยถามลูกชายที่เดินหน้าตึงเข้ามาในห้องนั่งเล่น “ก็เด็กบ้านข้างๆ ทำให้ผมอารมณ์ไม่ดีครับ” พูดพร้อมเดินไปทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาตัวที่ว่างอยู่ “อารมณ์ไม่ดี น้องอายทำอะไรให้ถึงอารมณ์ไม่ดีพ่อทัพพ์” นางถามลูกชายต่อ “ก็ไปข้างนอกกับผู้ชาย” “น้องอายแค่ไปกับเพื่อนรึเปล่าลูก” “แฟนครับแม่น้อง น้องอายของคุณแม่มีแฟนแล้ว” “ก็น้องอายเป็นสาวแล้ว อีกไม่กี่เดือนก็เรียนจบปริญญาแล้ว ไม่เห็นแปลกเลยที่จะมีแฟน” “แม่น้องเหมือนจะดีใจที่น้องอายมีแฟน” “ดีใจสิ น้องอายมีแฟน เจอคนที่ดี แม่ก็ต้องดีใจด้วยอยู่แล้ว ว่าแต่เราเถอะตาทัพพ์ ไปหงุดหงิดน้องอายทำไมล่ะ” “แม่น้องไม่เข้าใจผมเลยใช่ไหมครับ” “แม่เข้าใจ แต่เราน่ะ อายุเยอะกว่าน้องอายมากเลยนะตาทัพพ์ อีกอย่างน้องอายก็ไม่ได้ชอบเราเหมือนที่เราทำตัวเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงมาตลอดสิบกว่าปีหรอกนะ” นงนุชรู้สิ และเข้าใจด้วยว่าตอนนี้ลูกชายกำลังหึงอารยา “วันนี้ไม่ชอบ วันหน้าใครจะไปรู้ครับแม่น้อง อีกอย่างน้องอายเป็นของผม ผมมีสิทธิ์ในตัวน้องอายแค่คนเดียว ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ ขอตัวขึ้นห้องก่อนนะครับแม่น้อง” “อือ...ลูกก็ควรยอมรับความจริงบ้างนะตาทัพพ์” นางเอ่ยไล่หลังลูกชายที่เพิ่งลุกเดินจากไป แล้วสามีของนางก็เดินสวนเข้ามาพอดี “เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะแม่น้อง ทำไมลูกชายของเราหน้าตึงแบบนั้น” เดินมานั่งเบียดภรรยาบนโซฟาตัวเดียวกัน “ก็ลูกของพ่อศรน่ะสิคะ หึงน้องอายทั้งๆ ที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน” “ทำไมต้องหึงด้วยล่ะแม่น้อง” “เห็นว่าน้องอายมีแฟนและออกไปข้างนอกกับแฟน ลูกชายของเราเลยไม่พอใจอย่างที่พ่อศรเห็นนั่นแหละจ้ะ” “อือ...เพราะมันชักช้าไม่เดินเกมสักทีเลยโดนคนอื่นคาบไปแดกต่อหน้าต่อตา ก็สมควรแล้วล่ะแม่น้อง ว่าแต่วันนี้แม่น้องไม่ไปข้างนอกเหรอ” “ไม่ไปค่ะ แล้วพ่อศรไม่ไปไหนเหรอคะ” “ก็เนี่ยแหละว่าจะชวนลูกชายตัวดีของเราไปเป็นเพื่อน แต่ดูท่าแล้วคงไม่ไปแล้วมั้ง” “แล้วจะไปไหนคะ” “ไปตีกอล์ฟน่ะ” “งั้นแม่น้องไปแทนก็ได้ อยู่บ้านก็เบื่อ” นางบอกสามี “อือ...ไปสิ งั้นไปเปลี่ยนชุดกันเถอะ” “ค่ะ” แล้วสองสามีภรรยาก็เดินโอบประคองกันออกจากห้องนั่งเล่นไป ทันทีที่ขึ้นมาบนห้องส่วนตัว ทัพพ์เดินไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะทำงานของตัวเอง จากนั้นก็กดต่อสายหาอารยาทันที แต่กดโทรแล้วโทรเล่าเจ้าหล่อนก็ไม่ยอมรับสาย แถมตัดสายทิ้งอีก เขาจึงส่งไลน์ไปให้เธอแทนว่า ‘ทำไมยังไม่เลิกกับมันอีก’ กดส่งไปไม่นาน เจ้าของไลน์ที่ได้รับก็เปิดอ่าน แต่ไม่มีการพิมพ์โต้ตอบกลับมา ทัพพ์ยิ่งโกรธ ยิ่งหงุดหงิดแล้วพิมพ์ข้อความส่งไปอีกครั้ง ‘อยู่ไหน พี่จะไปหา’ เงียบเหมือนเดิมแม้ว่าเธอจะเปิดอ่าน แล้วเขาก็ทำอะไรไม่ได้เมื่ออารยาไม่ยอมตอบกลับมาหรือบอกอะไรเลย แม้แต่โทรไปหา หล่อนก็ยังไม่รับสาย “ได้ จะเล่นแบบนี้กับพี่ใช่ไหมน้องอาย เจอดีแน่” หมายมาดกับตัวเองแล้ววางกระแทกโทรศัพท์เครื่องหรูราคาแพงรุ่นใหม่ล่าสุดของตัวเองไว้ที่เดิมแล้วเดินไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำดับความกรุ่นโกรธของตัวเอง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม