“อือ” สัมผัสแผ่วเบาที่แตะริมฝีปากทำให้เธอรู้สึกจั๊กจี้จนต้องยกมือขึ้นถูแรงๆ
“ตื่นได้แล้วค่ะ ดึกแล้วนะคะ” เขาเขย่าแขนคนตัวเล็กปลุกให้ตื่น
“อือ...พะ...พี่หมอเหรอคะ” หล่อนถามทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่
“อือ...พี่หมอเองเด็กดี ตื่นได้แล้วนะคะ พี่หมอผ่าตัดเสร็จแล้วค่ะ” เขาบอกเธอและเขย่าปลุกเธอแรงกว่าเดิม
“อือ...เหรอคะ” เธอลืมตาขึ้นช้าๆ พร้อมปรับไล่ระดับการมองเห็นของสายตา ก่อนจะลุกขึ้นนั่งด้วยผมที่ยุ่งเหยิงพร้อมกับยกมือเช็ดคราบน้ำลายที่ไหลเปื้อนแก้ม
“อืม...พี่หมอเสร็จนานรึยังคะ” เมื่อมองเห็นคนตรงหน้าชัดเจนจึงเอ่ยถาม
“เพิ่งเสร็จครับ แล้วพยาบาลบอกว่าน้องอายมารอ พี่เลยรีบขึ้นมาหา แล้วจะมาทำไมไม่โทรมาบอกหรือไลน์มาบอกหึ” เขาเช็ดคราบน้ำลายมุมปากของเธอมาดูดกินโดยไม่นึกรังเกียจ
“อือ...สกปรกค่ะพี่หมอ” เธอปัดมือของเขาออกจากปากของเขา
“น้ำลายของเมียสกปรกได้ไง ว่าไงหึ ทำไมไม่โทรหาหรือไลน์มาบอกก่อนว่าจะมา”