EP 7 จูบ
1752 คำ
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
9 : 39 pm
@ไนต์คลับ
ตึก ตึก ตึก
เสียงของรองเท้าส้นสูงกระทบลงกับพื้นอย่างเป็นจังหวะ ร่างบางในชุดสายเดี่ยวสีขาวสั้นแค่คืบอวดเรียวขาสวยราวกับนางแบบ เพียงแค่ก้าวเข้ามาภายในไนต์คลับที่ประจำก็ตกเป็นเป้าสายตา ด้วยความสวยที่โดดเด่นบวกกับแสงไฟที่สาดส่องผ่านมากระทบกับเธอพอดี ยิ่งสร้างจุดเด่นให้เธอเพิ่มเข้าไปอีก
"เฌอวา!"
เสียงตะโกนเรียกชื่อดังขึ้นแข่งกับเสียงจังหวะเพลง ทำให้เฌอวาต้องมองหาต้นเสียง ก่อนจะเห็นเพื่อนสนิทอย่างไอเดียร์กำลังโบกไม้โบกมือเรียกเธออยู่ที่โต๊ะท่ามกลางผู้คนมากมายที่กำลังสนุกสนานโยกย้ายกันตามจังหวะเสียงเพลงที่ดีเจกำลังเปิดเพื่อสร้างความสนุกสนานให้กับนักท่องราตรีทั้งหลาย
เฌอวายกยิ้มตอบเพื่อนพร้อมกับก้าวเดินอย่างมั่นใจฝ่าผู้คนเข้าไปหาเพื่อนทันที
"มานานยัง" ทันทีที่มาถึงก็เอ่ยถาม
"สักพักได้" ไอเดียร์ เพื่อนสนิทอีกคนของเฌอวาที่เรียนกันคนละคณะเอ่ยตอบพลางเลื่อนแก้วเครื่องดื่มที่ผสมเสร็จไปตรงหน้าเพื่อน
"ขอบใจ"
"แล้วนี่ทำไมแกมาคนเดียว" ไอเดียร์ถามอย่างสงสัย
"ไม่มาคนเดียวแล้วจะมากับใคร"
"คนคุยแกไง"
"พี่เจย์มีเวลาว่างออกมาเที่ยวแบบนี้ที่ไหนล่ะ" เฌอวาตอบออกไปด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย พร้อมกับยกแก้วเครื่องดื่มที่เพื่อนเลื่อนมาให้ขึ้นจิบเบาๆ
เพราะตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมานี้เธอแทบไม่ได้ออกไปไหน แทบไม่ได้คุยกับใคร โดยเฉพาะกับเทมส์ที่ติดต่อเขาไม่ได้เลย แถมคนคุยของเธอพักนี้ก็ดูจะยุ่งจนไม่ค่อยมีเวลาให้เหมือนแรกๆ ที่เริ่มคุยกัน จากที่คิดว่าความสัมพันธ์กำลังจะไปได้ดีก็เหมือนว่าจะมีจุดหักเหบางอย่าง ที่ทำให้เธอเริ่มรู้สึกว่ากับคนนี้ก็คงไม่ต่างจากคนก่อนๆ ที่เคยคุยกันมา
"ก็นะ คิดจะมีแฟนเป็นหมอต้องทำใจแหละ"
"ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกว่ากับพี่เจย์เหมือนจะไปกันไม่รอดจนถึงขั้นเป็นแฟนกันยังไงก็ไม่รู้"
"ยังไง?" ไอเดียร์ขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย เพราะก็เห็นเพื่อนเหมือนจะไปได้สวยกับรุ่นพี่หนุ่มหล่อคนนี้
"แกก็รู้ว่าฉันชอบคนใส่ใจและมีเวลาให้" พูดจบเฌอวาก็ยกแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตรงหน้าขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด
"ชอบคนใส่ใจและมีเวลาแต่ไปจีบนักศึกษาแพทย์เขาคงมีเวลาให้แกหรอก"
"แล้วใครจะไปคิดว่าจะไม่มีเวลาขนาดนี้ แรกๆ ก็เหมือนจะดีเหมือนจะว่างตลอด" ช่วงที่เริ่มคุยกันแรกๆ รุ่นพี่หนุ่มหล่อดีกรีนักศึกษาแพทย์เป็นแบบนั้นจริงๆ แต่พอเธอเริ่มคิดที่จะจริงจังทุกอย่างก็เหมือนจะเริ่มแย่ลง
"อย่างแกนะ คนเดียวที่ใส่ใจและมีเวลาให้ตลอดคงมีแค่เทมส์เท่านั้นแหละ"
"เหอะ! นั่นน่ะยิ่งกว่าพี่เจย์อีก หายหัวติดต่อไม่ได้เลยมาเป็นอาทิตย์แล้ว แล้วบอกไปแค่อาทิตย์เดียว แต่นี่เลยหนึ่งอาทิตย์มาสองวันแล้วยังไม่กลับอีก" เฌอว่ากระแทกเสียงอย่างหงุดหงิด ก่อนจะบ่นร่ายยาวด้วยท่าทีหงุดหงิดไม่น้อย
"เหมือนผัวเมียกันอย่างที่การันต์ชอบว่าไว้ไม่มีผิด" ท่าทางที่ดูหงุดหงิดของเฌอวาทำให้ไอเดียร์ถึงกับส่ายหน้าไปมาเบาๆ นึกถึงคำพูดที่การันต์ชอบพูดว่าสองคนนี้เป็นผัวเมียกันขึ้นมาทันที
"ใคร?" คิ้วขมวดเข้าหากันอย่างสงสัยเมื่อไอเดียร์พูดจบ
"แกกับเทมส์ไง คนเขาลือกันไปทั่วทั้งมอว่าพวกแกเป็นแฟนกัน"
"เลอะเทอะ"
"บางทีที่ความสัมพันธ์กับคนคุยของแกไม่พัฒนาถึงแฟนก็อาจจะเพราะเหตุผลนี้ก็ได้นะ" ไอเดียร์บอกอย่างมีเหตุผล
"แกเป็นกูรูเรื่องความรักตั้งแต่เมื่อไหร่เดียร์"
"รักอยู่ข้างเดียวมันไม่มีความสุขนะ โดยเฉพาะกับเพื่อนที่คิดเกินเพื่อน…" น้ำเสียงของไอเดียร์ดูหม่นลงทันที เพราะเธอรู้ดีว่าการแอบรักเพื่อนแล้วไปสารภาพรักโดยที่อีกคนไม่ได้รู้สึกเหมือนกันมันเป็นยังไง… ยังเป็นเพื่อนกันต่อได้ก็ถือว่าดีมากแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้หมดหวัง ถ้าตราบใดที่อีกคนยังไม่มีใคร เธอก็คงจะรักเขาอยู่แบบนี้ข้างเดียวไปเรื่อยๆ
"นี่ยังไม่ตัดใจจากมันอีกเหรอ"
"ทำได้ก็บ้าแล้ว พอๆ เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ" ไอเดียร์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มอย่างนึกสมเพชตัวเอง ก่อนจะรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะเดี๋ยวหมดสนุกกันพอดี
"แกนั่นแหละเป็นคนเริ่ม" เฌอวาบ่นให้เพื่อนอย่างไม่ได้จริงจังอะไร ก่อนที่บทสนทนาจะเริ่มเปลี่ยนไปในหัวข้ออื่น
สองสาวเพื่อนรักสนุกสนานกันในไนต์คลับที่ประจำกันอย่างเต็มที่ สมกับที่พักหลังไม่ได้ออกไปเที่ยวสังสรรค์กันเท่าไหร่นัก
1 : 20 am
@คอนโดเฌอวา
แกร๊ก~
ร่างบางเปิดประตูเข้ามาในห้องของตัวเองก็ต้องชะงัก เมื่ออุณหภูมิในห้องนั้นเย็นผิดปกติ เธอจำได้ว่าก่อนออกจากห้องไปเธอปิดเครื่องปรับอากาศแล้ว คิดได้แบบนั้นก็รีบยื่นมือควานหาสวิตช์ไฟก่อนจะกดเปิดจนแสงไฟสว่างจ้าไปทั่วทั้งห้อง
"เทมส์!" เพียงแค่ไฟในห้องสว่างจ้าขึ้นมา เธอก็เอ่ยเรียกชื่อคนตัวโตที่นั่งเอนหลังหลับตานิ่งอยู่ที่โซฟากลางห้องด้วยความตกใจปนดีใจไม่น้อยที่เห็นเขากลับมาแล้ว
สองเท้ารีบก้าวเดินเร็วๆ ตรงไปที่โซฟาที่ร่างสูงของเทมส์เอนหลังพิงพนักพิงโซฟาหลับตานิ่งอยู่ทันที
"นี่นายกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่" เสียงเล็กเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อเดินมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าร่างสูง
"…"
"เทมส์ หลับเหรอ?" เมื่อไร้เสียงตอบรับจากอีกคน ทำให้เธอต้องเรียกเขาอีกครั้งเผื่อว่าเขาจะหลับ
หมับ!
"อ้ะ!"
แต่ไม่ทันไรก็ต้องสะดุ้งตกใจเมื่อถูกมือหนาของคนตัวโตที่เธอคิดว่าเขาหลับ ตวัดรวบเอวคอดเธอไว้อย่างรวดเร็วจนทำให้เธอที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเสียหลักล้มลงตักคร่อมบนหน้าขาข้างหนึ่งของเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนกระโปรงชุดเดรสสายเดี่ยวที่สวมใส่อยู่นั้นล้นขึ้นจนเกือบเห็นบั้นท้าย
"ทำอะไรของนายเนี่ย! ตกใจหมด" เสียงเล็กถามด้วยความตกใจ สองมือค้ำยันลงกับไหล่กว้างทั้งสองข้างไว้แน่นเพื่อทรงตัวไม่ให้ล้มลงแนบชิดกับเขา
"กลิ่นละมุดบนตัวแรงมากนะ" เทมส์เอ่ยขึ้นเสียงทุ้ม ไม่ได้สนใจคำถามของคนตัวเล็กบนตัก เพราะตอนนี้กลิ่นแอลกอฮอล์บนตัวเธอนั้นแรงอย่างที่เขาว่า แล้วยิ่งผสมกับกลิ่นน้ำหอมของเธอ ยิ่งทำให้เธอดูเซ็กซี่และน่าหลงใหลเป็นอย่างมาก
"เป็นหมาหรือไงทำไมถึงจมูกดีขนาดนี้"
"คงใช่"
"อ้ะ! ทะ…ทำอะไรของนายเนี่ย!" ร่างบางสะดุ้งเมื่อถูกเจ้าของตักยื่นหน้าเข้ามาใกล้กับซอกคอของเธอ ลมหายใจอุ่นเป่ารดลงที่ซอกคอของเธอจนรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว
"เป็นหมาไง จะดมกลิ่น" เสียงทุ้มตอบกลับนิ่งๆ แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนปลายจมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากได้รูปเฉียดสัมผัสกับผิวกายบริเวณต้นคอของคนตัวเล็กบนตัก
ตอนแรกแค่ตั้งใจจะแกล้งเธอ แต่ตอนนี้เหมือนว่าเขากำลังหาเรื่องให้ตัวเอง ความรู้สึกเหมือนกำลังตกอยู่ในวังวนของเธอ ที่ถูกรายล้อมไปด้วยกลิ่นหอมของเธออย่างลุ่มหลงอยู่ในวังวนจนหาทางออกไม่เจอ
พรึ่บ!
สองมือเล็กรีบผลักดันอกแกร่งของเขาออกอย่างแรง ก่อนที่อะไรๆ จะเลยเถิดไปมากกว่านี้ เพราะแค่นี้เขาก็ทำเธอใจเต้นแรงจนกลัวว่ามันจะทะลุออกมานอกอกอยู่แล้ว
เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่มารู้สึกใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งแบบนี้กับเขา แถมลมหายใจของเขายังคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ไม่ต่างจากเธอเลย นี่แสดงว่าเขาเองก็ดื่มมาไม่น้อยเหมือนกัน
หมับ!
"จะ…จะทำอะไร" เฌอวาถามหน้าตาตื่นเมื่อถูกมือหนาอีกข้างยกขึ้นรั้งท้ายทอยไว้แน่น
"จูบ" เสียงทุ้มตอบกลับมาสั้นๆ
"อื้อ!" ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจ ที่พอเขาพูดจบก็ฉวยโอกาสกดจูบลงบนริมฝีปากของเธอเลยทันทีอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
ริมฝีปากหยักได้รูปขบเม้มริมฝีปากล่างของเธอจนรู้สึกเจ็บ ทำให้เธอต้องเผยอปากขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ ก่อนจะถูกลิ้นร้อนแทรกเข้ามาในโพรงปากเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของเธออย่างหยอกล้อ
พรึ่บ!
นานนับนาทีที่พอตั้งสติได้เธอก็รวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักเขาออกอีกครั้ง ก่อนที่จะถลำลึกไปมากกว่านี้
เพี้ยะ!
ฝ่ามือเล็กสะบัดเข้ากับใบหน้าหล่อเหลาอย่างแรงจนทำให้อีกคนหน้าหันไปตามแรงตบอย่างไม่ทันตั้งตัว
แรงตบจากคนตัวเล็กทำให้เทมส์เริ่มได้สติ ก่อนจะหันกลับมาจ้องมองสบตากับคนบนตักนิ่งอย่างรู้สึกผิด จะแก้ตัวว่าไม่ได้ตั้งใจคงฟังไม่ขึ้น บวกกับที่ร่างกายมีฤทธิ์ของแอลกอฮอล์อยู่มาก จนทำให้เขาไม่อาจจะยับยั้งชั่งใจได้
ก็อย่างที่รู้… ว่าเขาไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนกับเธอ
"นายเป็นบ้าไปแล้วหรือไง!" เฌอวาตะคอกเสียงใส่ด้วยท่าทีโมโหอย่างไม่พอใจ ก่อนจะปัดมือหนาที่ยังกอดเอวคอดเธอไว้อยู่ออก แล้วรีบลุกขึ้นจากตักของเขาทันที
เธอโกรธ… โกรธเขามากที่เขาทำแบบนี้กับเธอ และเธอก็โกรธตัวเองมากไม่แพ้กันที่เผลอตัวไปกับเขาทั้งที่ก็รู้ว่าไม่ควร
เพื่อนที่ไหนเขาจูบกันแบบนี้…
- ผู้เขียน
