ฉันเขยิบตัวถอยร่นไปติดกับหัวเตียงอย่างช้าๆเพราะเจ็บที่ช่วงกลีบดอกไม้เอามากๆ เมื่อเขยิบตัวมาถึงหัวเตียงฉันจึงหยิบผ้าห่มมาปกคลุมเรือนร่างที่เปลือยเปล่า เพราะเขาไม่ยอมให้ฉันใส่เสื้อผ้า แถมน้ำเสียงที่ออกคำสั่งนั่นทำให้ฉันไม่แม้แต่จะกล้าพูดหรือเถียงเขาออกไป
เพียงไม่นานนักพี่พัฒน์ก็เดินกลับมาเข้ามายังห้องนอน ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าเช่นเดิม และหันไปปหยิบถุงยางชิ้นสุดท้ายที่อยู่ในกล่อง แล้วใส่เข้าไปยังแก่นกายที่มันใหญ่พองโต นี่มันไม่คิดจะห่อเหี่ยวบ้างเลยหรอ 0_0
แต่ที่เขาว่าให้ฉันพักนั่นมันก็แค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นเอง และไม่รู้ว่าครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาเขาหายออกจากห้องไปทำอะไร จะชะโงกดูยังหยัดตัวลุกขึ้นแทบไม่ไหว เพราะแค่ขยับตัวนิดเดียวจุดบอบบางของฉันมันก็เจ็บแปล๊บๆขึ้นมา ทำเอาฉันที่นั่งอยู่บนเตียงตัวสั่นระริก ไม่ใช่เพราะว่าหนาวแต่เป็นเพราะพยามอดทนอดกลั้นกับจุดซ่อนเร้นที่มันเจ็บแสบเอามากๆ
เขาค่อ
