Chapter 17 : ดื่มเพื่อลืม

1841 คำ

#เช้าวันต่อมา เมื่อคืนฉันนอนไมหลับสักตื่น พอจะข่มตาหลับสิ่งที่คิดในหัวมันก็ผุดขึ้นมาทุกครั้ง ผู้หญิงที่ชื่ออลินคนนั้นมันทำให้ฉันคิดฟุ้งซ่านไปต่างๆนาๆ ฉันคิดไปถึงขั้นที่ว่าเธออาจจะเป็นแฟนเก่าของพี่พัฒน์ก็ได้ "อ๊ะ~" เมื่อขยับตัวฉ้นก็ร้องอุทานออกมาเบาๆ เพราะรู้สึกเจ็บที่จุดบอบบาง "เจ็บ?" เสียงทุ้มเอ่ยถาม ทำไมตื่นเช้าจังหล่ะ ฉันจึงค่อยๆพลิกตัวหันไปตามเสียง "เพราะใครหล่ะคะ" พอเห็นหน้าพี่พัฒน์ฉันกลับนึกถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาอย่างง่ายดาย ไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงต้องยอมให้กับคนใจร้าย ทั้งที่ฉันก็สามารถขัดขืนเขาได้ หรือผลักใสเขาให้ออกห่างแล้ววิ่งหนีออกจากห้องให้เร็วที่สุด ตอนนี้เขาแต่งตัวยืนอยู่หน้ากระจกตรงตู้เสื้อผ้า เขาใส่เสื้อยืดสีดำกับกางเกงยีนส์ ทรงผมแบบเปิดหน้าผาก ใบหน้าคมคายอันหล่อเหลามันกลับทำให้ฉันเคลิบเคลิ้มไปกับรูปร่างหน้าตาที่เผลอไผลได้ปลื้ม ไม่สิ แกอย่าลืมเขาใจร้ายกับแก สถานะต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม