มีแต่คำว่าน่ารัก

1274 คำ
“เห็นพี่เพชรบอกว่าจับไข้ทั้งคืน เมื่อวานน้องเห็นเป็ดตัวใหญ่หน้าโรงแรมก็เลยอยากดูใกล้ๆ เจสเลยพาลงไปดูที่โป๊ะ ไอแดดมันแรง เจสหาซื้อเป็ดเป่าลมแถวนี้ไม่ได้ ก็เลยโทร.บอกพี่เพชร ตอนเย็นพี่เพชรก็เลยซื้อสระเป่าลมกับเป็ดมาลอยน้ำให้น้องเล่น คุณคงเห็นก่อนเข้ามาแล้ว” เอเดรียนพยักหน้า ตามองที่ลูกสาวของตนเองในกรอบรูป “น้องนึกสนุกลงไปว่ายน้ำกับเป็ด จากร้อนๆ มาเจอน้ำเย็น ก็เลยเป็นไข้” น้ำเสียงของเธอรู้สึกผิด “ครับ แม่เขาพาไปหาหมอหรือยังครับ” ถามอย่างเป็นห่วง “พาไปโรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อคืนค่ะ หมอไม่ได้ให้แอดมิต เมื่อเช้าหน่อยไปรับขนมที่บ้านพี่เพชร เห็นว่ากำลังจะเช็ดตัวป้อนข้าวให้น้อง วันนี้พักผ่อนมากๆ ก็น่าจะดีขึ้น” เขาตัดสินใจเปลี่ยนเรื่อง ทั้งที่อยากเรื่องลูกต่อไปไม่สิ้นสุด “ขนมร้านนี้ดูน่ากินทุกอย่างเลยนะครับ ต้องขายดีแน่ๆ เลย” “หมดบ้างไม่หมดบ้าง ถ้าเหลือก็เป็นลาภปากเจสกับหวานค่ะ เนี่ยเดี๋ยวเดือนหน้าจะมีขนมตัวใหม่ๆ เข้ามาหลายเมนูเลย พี่เพชรแกกำลังไปเรียนน่ะค่ะ” “ขยัน” เขาชม “ใช่ค่ะ ผู้หญิงอะไรไม่รู้ ขย้านนนนขยัน ทำงานเหมือนสิบล้อควบกะ นอนมั่งหรือเปล่าก็ไม่รู้ ทำขนมส่งตามร้านเสร็จก็ไปเรียนต่อ โรงเรียนสอนทำเบเกอรี่ก็อยู่ไกล สรรหาจริงๆ ตกเย็นก็กลับมารับเจ้าตัวเล็ก” เจสซี่เริ่มคุยถูกคอ ก็ใส่จริต คุยน้ำไหลไฟดับ “คุณพูดเหมือนพี่เพชรของคุณเลี้ยงลูกคนเดียว แล้วพ่อของน้องไข่มุกล่ะครับ” เขาถามสบายๆ เหมือนคุยเรื่องดินฟ้าอากาศ แต่ข้างในกำลังลุ้นคำตอบ “เจสก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน แต่พี่เพชรบอกว่าเขาฝังตัวอยู่ในหัวใจของพี่เพชรค่ะ” คำตอบของเจสซี่ได้รับรางวัลเป็นรอยยิ้มจากเอเดรียนส่งกลับไป “ผมคุยกับคนไม่ผิดจริงๆ” เอเดรียนรับกาแฟเย็นแล้วเริ่มดูด เขาหลับตาเมื่อความหอมหวานของไซรัปเกสรดอกมะพร้าวซึมซาบสัมผัสกับลิ้น นี่สินะรสชาติที่เธอบอกว่าชอบ เจสซี่อมยิ้ม ยืนกระมิดกระเมี้ยน ขวยเขิน มีฝรั่งหล่อๆ มาคุยด้วย แถมคุยนาน ฟ้าประทานสวรรค์บันดาลชัดๆ เป็นบุญของเธอจริงๆ “อะแฮ้ม ถ้าได้รสเค็มนิดๆ น่าจะเพอร์เฟ็กต์” “อุ๊ยตาย เจสลืมใส่ดอกเกลือ เดี๋ยวเจสทำให้ใหม่นะคะ” เธอลนลาน “ไม่ต้องครับ พรุ่งนี้ผมมาอุดหนุนใหม่” “อุ๊ย ดีใจจัง พรุ่งนี้เจสจะเซ็กซี่รอเลยค่ะ” เธอพูดอย่างสนิทสนม เอเดรียนหัวเราะ “ไม่ต้องหรอกครับ แค่นี้พอแล้ว แล้วก็ไม่เอานะครับ ถ้าอยากได้ผู้ชายของคนอื่นไปเป็นผัวของตัวเองน่ะ” เขาพูดเป็นภาษาไทย ดักทางพวกชอบมโนไว้ก่อน “กรี๊ดดดดด” เจสซี่กรี๊ดใส่มือที่ยกขึ้นมาอุดปากอย่างถูกใจ “ใช้คำว่าผัว เล่นตัวแต่ขยิบตา เถื่อนดิบกร้าวใจเหลือเกิน พูดไทยบ้างอังกฤษบ้าง เผลอเมื่อไรเถอะแม่จะบ๊วบให้ครางทีเดียวสองภาษาเลยปากแบบนี้” “ถ้าทำแบบนั้น ปากคุณฉีกแน่นอนคนสวย” เอเดรียนส่ายหัว จ่ายเงินรับขนมมาเสร็จก็เดินยิ้มออกไปจากร้าน โดยมีเสียงกรี๊ดอย่างถูกใจดังไปส่งถึงนอกรั้ว ********* เช้าวันรุ่งขึ้น “แม่ก๋า เปะ” น้องไข่มุกวิ่งนำเข้ามาในรั้วของร้านด้านริมน้ำ ชี้ให้เพชรพลอยดูเป็ดหน้าโรงแรม เห็นกี่ครั้งก็ตื่นเต้นทุกครั้ง “อู้ๆๆๆ” เด็กน้อยทำปากเป็นรูปตัวโออย่างตื่นเต้น เพชรพลอยนั่งยองๆ ลงข้างลูก กอดเด็กน้อยที่ชี้นิ้วค้างไว้แล้วหันมามองแม่ เธอคลำหน้าผากจับเนื้อจับตัวลูกอีกครั้งก็พบว่าไม่มีไข้ “เป็ดร้องยังไงคะ” เธอทนการรบเร้าของลูกที่อยากมาดูเป็ดยักษ์ไม่ได้ พอดีกับที่อาการไข้ทุเลาลงจึงยอมพามาที่ร้าน “ก๊าบ ก๊าบ” น้องไข่มุกร้องให้แม่ฟัง “เก่งมากค่ะ แล้วเป็ดสีอะไรคะ” “ฉีเหยือง” “เก่งที่สุด” “เปะของมุตัวเย็ก” น้องไข่มุกยื่นมืออีกข้างที่ถือเป็ดยางตัวเล็กๆ ไปทางเป็ดตัวใหญ่ “เป็ดของน้องมุกยังไม่โตไงคะ เป็นเป็ดเด็กก็เลยตัวเล็ก เหมือนน้องมุกไง” เธอหยิบกิ๊บสีหวานออกมาจากกระเป๋า ลูบผมลูกสาวให้เรียบเป็นระเบียบ ก่อนจะติดกิ๊บลงไปสองตัว “เจะ ไม่อาว มุเจะ” เด็กน้อยแทนตัวเองว่า ‘มุ’ ตามแม่ที่เรียกแกว่า ‘น้องมุก’ “น้องมุกติดกิ๊บแล้วน่ารักนะคะ ผมจะได้ไม่แยงตาด้วย” เพชรพลอยให้เหตุผลกับลูกสาวที่ทำหน้าตายู่ยี่ น้องไข่มุกยื้อกิ๊บบนหัวจนผมยุ่ง “เจะ” “ถ้าเจ็บ งั้นแม่มัดผมน้ำพุให้เอาไหมคะ” น้องไข่มุกพยักหน้า “น้ามพุ แม่ก๋า ย้องเพงเปะให้มุฟังน้า” “เป็ดอาบน้ำในคลอง ตาก็จ้องแลมอง เพราะในคลองมีหอยปูปลา” เพชรพลอยร้องเพลงไปด้วยมัดผมไปด้วย จนได้ผมน้ำพุบานแฉ่งอยู่กลางหัวลูก จากนั้นก็มัดด้านข้างอีกสองข้าง “หอยยย ปูว ปา” น้องไข่มุกร้องตาม “เสร็จแล้วค่ะ ขอแม่หอมหน่อยสิคะ” เธอประคองใบหน้าจิ้มลิ้มที่มีแก้มเป็นพวงสีชมพูของลูกมาหอมทีละข้าง จากนั้นก็มองดวงตากลมโตเหมือนเธอ แต่ลูกนัยน์ตาเป็นสีน้ำตาลอ่อนเหมือนของพ่อแก เธอจับคางแหลมๆ ของลูกสั่นเบาๆ “ลูกของแม่สวยที่สุดในโลกเลย” “ฉวย มุฉวย แม่ก็ฉวย” น้องไข่มุกจับหน้าแม่มาหอมบ้าง หวานกับเจสซี่เดินขนขนมจากรถของเธอเข้ามา จากนั้นหวานก็ออกมารับน้องไข่มุกพร้อมกับยื่นกุญแจรถคืนให้เพชรพลอย เธอหอมลูกอีกครั้ง “ในกล่องสีชมพูที่ยกเข้ามาเมื่อกี้มีโจ๊กหมู ป้อนน้องเสร็จแล้วป้อนยาด้วยนะ มื้อกลางวันด้วย ส่วนตอนเย็นพี่จะมาป้อนเอง ให้น้องนอนพักเยอะๆ น้องยังไม่หายดีแต่ร้องจะมาดูเป็ดยักษ์ให้ได้ บอกเจสด้วยว่าให้ดูแค่บนฝั่ง แล้วก็อย่าให้น้องตากแดด” เพชรพลอยสั่งเป็นชุด “ค่ะพี่เพชร” หวานอุ้มน้องไข่มุกขึ้นมา “แม่ไปแล้วนะคะ ไหนทำยังไง แม่จะไปแล้ว” เพชรพลอยยื่นหน้าไปหาลูกสาว น้องไข่มุกใช้มืออวบอูมสองข้างจับหน้าแม่ไว้ โน้มหน้าไปจูบที่ปากแม่ “แม่ก๋า บายก้า” น้องไข่มุกทำท่าส่งจูบและโบกมือบ๊ายบาย เธอมองจนหวานอุ้มลูกเข้าไปในร้านแล้วจึงเดินออกจากรั้วไปที่รถ เพื่อนำขนมไปส่งตามร้านต่างๆ จากนั้นก็จะเลยไปโรงเรียนสอนทำเบเกอรี่ เอเดรียนลดกล้องส่องทางไกลลง “คุณยังสวยเหมือนนางฟ้าเหมือนวันแรกที่เราเจอกันเลย” เขาเดินไปหยิบของเล่นขึ้นมา จากนั้นก็ก้าวออกไปจากห้องด้วยชุดลำลองสบายๆ การ์ดทำท่าจะเดินตาม เขาเพียงแค่ยกมือห้าม การ์ดจึงก้มศีรษะและถอยไปยืนที่เดิม ปล่อยให้เอเดรียนเดินเข้าลิฟต์ส่วนตัวไปตามลำพัง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม