bc

ด้วยรักมหาศาลจากท่านประธาน

book_age18+
1.7K
ติดตาม
6.7K
อ่าน
เศรษฐี
วันไนท์สแตนด์
จบสุข
ผู้สืบทอด
หวาน
ชายจีบหญิง
ฉลาด
addiction
like
intro-logo
คำนิยม

“ของขาด ภาษาไทยหมายถึงขาดเซ็กส์...เช็ดน้ำลายด้วยครับทูนหัว ผมก็ขาด คุณก็ขาด ลองคิดดูสิครับ ว่าคราวนี้จะมันถึงใจขนาดไหน”

ความร้อนเงินของเธอยังไม่เท่าความเร่าร้อนของเขา ทั้งสองแหกกฎด้วยการพากันกระโดดขึ้นเตียง ความสัมพันธ์ที่ไปไกลเกินคาด จึงมาในรูปแบบของเบบี๋ตัวน้อยที่น่ารักเกินต้าน ‘ช่างพูดได้แม่ กวนได้พ่อ’

เรื่องย่อ

เอเดรียน สเวนเซน เจ้าของโรงแรมดังและกาสิโน

ประสบความสำเร็จในธุรกิจด้วยวัยเพียงสามสิบต้นๆ

แต่พันธสัญญาบางอย่างทำให้เขาโคตรเบื่อ

จึงทิ้งงาน โยนเงินทิ้งไปเล่นๆ กับการเที่ยวรอบโลกทางเรือสำราญ

ใช้ชีวิตหนุ่มโสดให้คุ้มก่อนที่จะต้องกลับไปแต่งงานกับคนที่ตนเองไม่ได้รัก

.........

จากประสบการณ์ของการเป็นไกด์

ลูกค้าที่มากับเรือสำราญส่วนมากจะเป็นคนวัยเกษียณ เหลือกินเหลือใช้

ดังนั้น เพชรพลอย ที่ออกมาทำฟรีแลนซ์จึงตอบรับงานทันทีที่ได้รับการติดต่อจากเจ้าของบริษัทเอเจนซี่ท่องเที่ยวยักษ์ใหญ่

ให้มาดูแลนักท่องเที่ยวชายคนหนึ่งที่เดินทางมากับเรือสำราญลำนี้

.........

มันผิดคาดไปหมด

ความร้อนเงินของเธอยังไม่เท่าความเร่าร้อนของเขา

ทั้งสองจึงแหกกฎด้วยการพากันกระโดดขึ้นเตียง

แล้วเขาก็ไม่รู้ตัวว่ามีเบบี๋ตัวน้อยกำลังเกิดขึ้นมาในท้องของเธอ

แม้เป็นการเจอกันแล้วจบความสัมพันธ์ในเวลาเพียงสองวัน

แต่พันธะต่างๆ ที่เกิดขึ้นกลับไม่ได้จบลงไปด้วย

*********

ตัวอย่างในเล่ม

“ใคร-หนี-คุณ”

“ก็คุณไง เป็ดน้อย คุณตัดขาดผมทุกช่องทาง คุณวิ่งหนีความปรารถนาดีที่ผมหยิบยื่นให้ คุณย้ายที่อยู่เพราะกลัวผมจะตามตัวคุณเจอ”

“เฮ้ย มีเรื่องโจ๊กขนาดนี้เกิดขึ้นด้วยเหรอ สำคัญตัวผิดไปไหม คุณทะเล ฉันแค่ไม่ให้คุณโอนเงิน ฉันไม่ได้หนีคุณเล้ย ฉันลืมคุณไปแล้วด้วยซ้ำ ไปเอามาจากไหนว่าฉันหนีคุณไม่ทราบ ขอขำได้ไหม”

เธอยกมือขึ้นมาปิดปากแกล้งขำ เป็นการกวนน้ำให้ขุ่นขึ้นไปอีก ความมั่นใจเกินร้อยจะต้องหักหน้าด้วยการหัวเราะนี่แหละเจ็บแสบที่สุด เพชรพลอยแอบชำเลืองมองเขา ตอนนี้เอเดรียนหน้าแดงหูแดงไปหมด มือหนาก็กำแน่นแนบลำตัว

‘ถ้าไม่มีความกวนตีนเหมือนกันคงไม่ใช่เนื้อคู่กัน ผมจะให้อภัยคุณ’ เขาปลอบใจตัวเองทั้งๆ ที่ข้างในกำลังเดือดพล่าน

“เฮอะ ผมไม่ใช่เด็กสองขวบนะถึงจะเชื่อ” นี่แหละถ้อยคำตอบโต้ที่ละมุนละม่อมที่สุดสำหรับเขาแล้ว

“ฉันคงไม่อธิบายอะไรให้คุณฟัง เพราะมันไม่เกี่ยวกับคุณ แต่อยากจะบอกคุณว่า...อย่ามั่นหน้าให้มาก”

เอเดรียนมองอย่างสงสัยเมื่อเธอย่อตัวลงนั่งยองๆ บนพื้น เอื้อมมือสองข้างมาที่เท้าเขา แล้วช้อนเอาอากาศขึ้นมา เธอยื่นมันให้ เขาจึงหงายมือออกอย่างงงๆ

“อะไร” เขามองความว่างเปล่าในมือตนเอง

“เศษหน้าของคุณ”

*********

“กล่อมหรือปลุก เอาความจริงมาพูดดีกว่า”

“กล่อมครับ แต่ถ้าคุณรู้สึกอย่างอื่น แสดงว่าคุณแพ้ครับทูนหัว ผมไม่กวนแล้ว นอนเถอะ”

แต่เขาไม่ได้เดินไปไหน มือหนาเริ่มปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด เสร็จแล้วก็สะบัดมันลงพื้น ตามด้วยปลดเข็มขัด ถอดกางเกงขายาวเนื้อดี ตาของเธอเบิกโต พูดไม่ออก เรือดำน้ำที่โผล่หัวขึ้นมากลางทะเลกำลังทำให้เธอสำลักน้ำลาย เขาก้มลงมา

“ของขาด ภาษาไทยหมายถึงขาดเซ็กส์...เช็ดน้ำลายด้วยครับทูนหัว ผมก็ขาด คุณก็ขาด ลองคิดดูสิครับ ว่าคราวนี้จะมันถึงใจขนาดไหน”

“ความหมายว่ามันต้องมีใช่ไหม” เพชรพลอยพูดเหมือนเพ้ออีกแล้ว “ก็...ดีนะ เอ๊ย ไม่!”

เอเดรียนหัวเราะ “ครับ มันต้องดีแน่ ไม่เคยมีครั้งไหนที่ไม่ดี”

สติอันน้อยนิดกลับมาพร้อมกับเสียงแว้ด “อย่าทำอะไรฉันนะไอ้คนลามก ฉันให้สิทธิ์คุณเรื่องลูก ไม่ได้ให้สิทธิ์บนตัวฉัน” เธอละล่ำละลัก แต่ตาไม่ละไปจากตรงนั้นของเขา ซ้ำร้ายตรงนั้นของเธอก็เริ่มออกอาการซ่านซ่าระริกระรี้

“ลูกเหรอ อืม มีลูกกับคุณออกมาแล้วน่ารักขนาดนี้ ผมขอใช้สิทธิ์มีลูกสักโรงเรียนหนึ่งจะได้ไหมครับคุณผอ.”

“โอ้โห ผอ.เลยเหรอ ก็ได้นะ เอ๊ย ไม่ได้ ไปได้แล้ว ไอ้บ้า” เธอยกมือบีบปากเขาที่กำลังจะแนบลงมาแล้วดันออก ซุกหน้าลงใต้ผ้าห่มพร้อมหัวใจที่เต้นกระหน่ำ

“ไม่ต้องอายครับ อีหนูของคุณมันร้องไห้จนเตียงผมเปียกแล้วมั้ง”

“ไอ้ลามก ไอ้หมา”

*********

“อาไยกักนม หมาเหยอ เจะไหม แม่ก๋าเจะไหม” ถามเองตอบเอง ก่อนจะหันไปเขย่าแขนพ่อ ฟ้องว่าแม่โดนทำร้ายร่างกาย “ป้อก๋า หมากักนมแม่ เยาไปตีหมากัน”

เอเดรียนลุกพรวด หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง หันไปมองเพชรพลอยที่กำลังโดนลูกสาวทึ้งสายเสื้อลงมาตามไหล่ เขารีบดึงเสื้อผ้าบางเบาขึ้นปิดก่อนที่จุกจะโผล่ ไม่ใช่อะไร แถวนั้นยิ่งกว่าโดนหมาขย้ำ...โจรป่ามันร้ายกว่าหมาเยอะ

เพชรพลอยยันตัวขึ้นสะลึมสะลือตัวเหลว ก้มลงมองรอยแดงที่ลูกสงสัย “เอ่อ...” จะตอบว่าอะไรดี ไม่อยากโกหกลูก

“หมาหม่ำนมเหยอ” แกเปลี่ยนคำถามเสียเอง เพชรพลอยถอนหายใจโล่งอกที่ไม่ต้องโกหกลูก

“ค่ะ ‘หมาบ้า’ มันมาแย่งน้องมุกหม่ำนมแม่” เธอเหลือบตามองเอเดรียน

“มุไม่หม่ำนมแม่แย้ว มุโตแย้ว” น้องไข่มุกลุกขึ้นยืน “มุตัวฉูงเป็นผู้หญ่าย ผู้หญ่ายเขาไม่หม่ำนมแม่ เนอะป้อเนอะ” แกคุยโว จากนั้นก็ไถตัวลงจากเตียงวิ่งหายออกไปข้างนอก

เพชรพลอยหันมาดึงปากกระจับของคนที่ทิ้งร่องรอยไว้บนตัวเธอ “ฟังลูกสิ ลูกยังรู้ว่าโตแล้วต้องไม่กินนมจากเต้า”

“คุณชอบให้ผมกินไหมล่ะ” เธอได้แต่ยิ้มเขินกับคำถามของเขา “เมื่อคืนผมบอกให้ดิ้น ให้ต่อสู้ ไม่ใช่ให้เขย่านมยั่วโจร”

เพชรพลอยหน้าแดงไปหมด เมื่อคืนเธอเล่นตามบทได้แค่แป๊บเดียวก็กลายร่างเป็นนางแมวยั่วสวาทต่อสู้กับโจรป่าเสียอย่างนั้น

“มาแย้ว” น้องไข่มุกวิ่งกลับมาพร้อมกับนมกล่องในมือข้างละกล่อง แกยื่นให้พ่อกล่องนึง ส่วนอีกกล่องยื่นให้แม่ “เฉียบหยอดให้มุหน่อย”

เพชรพลอยรับมาจัดการให้และส่งคืนลูกสาว ก่อนเด็กน้อยจะเอาเข้าปากก็หันไปบอกพ่อ

“ป้อก๋าหม่ำนม ผู้หญ่ายต้องหม่ำนมแบบนี้ แม่ก๋านมหญ่ายแย้ว ไม่ต้องหม่ำ แต่ป้อนมเย็ก” น้องไข่มุกเอื้อมมือไปบีบหัวนมพ่อที่เป็นหลักฐานยืนยันคำพูดของแก

*********

จักรวาล ท่านประธานพ่อทุกสถาบัน

1 ด้วยรักมหาศาลจากท่านประธาน

2 ขีดเส้นใต้ที่คำว่ารัก

3 คืนนั้นใต้แสงดาว

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
ไอ้โรคจิต
หญิงสาวผมดำยาวรวบเป็นหางม้า โชว์ใบหน้ารูปไข่ยืนชูป้ายที่มีชื่อของเขาท่ามกลางผู้คนจำนวนมากที่มารอรับนักท่องเที่ยวจากเรือสำราญ เธอดูโดดเด่นสะดุดตาแม้จะมองจากระยะไกล เช่นเดียวกับเขาที่ดูเหมือนตอนนี้จะตกเป็นเป้าสายตาของสาวๆ ทั้งสาวที่มองเขาเป็นอาหารตามาตั้งแต่บนเรือ และสาวๆ ที่มารอรับนักท่องเที่ยว เอเดรียนก้าวช้าๆ ไม่เร่งรีบ พิศ ‘ไกด์ทรานเฟอร์’ ที่ณวัฒน์ ผู้เป็นเพื่อนสนิทส่งรูปของเธอมาให้ทางไลน์ หลายเดือนเต็มๆ แล้วที่เขาใช้เวลาพักผ่อนอยู่บนเรือสำราญลำมหึมา ซึ่งพร้อมสรรพด้วยอภิมหาความบันเทิงแทบจะทุกรูปแบบ เรือแวะจอดตามท่าเรือท่องเที่ยวของประเทศต่างๆ หลายสิบประเทศเป็นเวลาสองวันบ้าง สามวันบ้าง แต่เขาไม่ได้สนใจจะขึ้นไปเปลี่ยนบรรยากาศ เอเดรียนเพียงแค่ต้องการอยู่เฉยๆ ไม่สุงสิงกับใคร ใช้เวลาอย่างสิ้นเปลืองกับการกินดื่มอยู่บนเรือ เขานึกถึงเพื่อนขึ้นมาเมื่อรู้ว่าท่าเทียบเรือต่อไปคือแหลมฉบัง จึงโทร.นัดดื่มกับเพื่อน จากที่แค่รู้จักกันในฐานะเพื่อนร่วมไฮสกูลที่ลาสเวกัส ต่อมาณวัฒน์ก็กลายเป็นเพื่อนสนิทของเอเดรียน ตั้งแต่เมสัน บิดาของเขาช่วยเหลือภูผา บิดาของณวัฒน์ที่ดิ้นรนทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวอยู่ที่อเมริกา เมสันถูกชะตาหนุ่มไทยคนนี้จึงให้มาทำงานในตำแหน่งเลขาฯ คนสนิท เมื่อรู้ว่าภูผามีความตั้งใจที่จะสร้างฐานะ หาเงินไปสร้างธุรกิจที่บ้านเกิดเมืองนอน เมสันจึงสอนทำธุรกิจและร่วมลงทุนในธุรกิจเอเจนซี่ท่องเที่ยว จนกระทั่งบริษัทมั่นคง เมสันก็ขายหุ้นบางส่วนคืนให้กับภูผา ให้อดีตลูกน้องได้เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ ส่วนตนเองนั้นเหลือหุ้นเพียงแค่เจ็ดเปอร์เซ็นต์ไว้เป็นที่ระลึก ส่วนธุรกิจหลักของเมสันคือโรงแรมซึ่งขยายสาขาไปหลายรัฐ ปัจจุบันความปราดเปรื่องและลูกล่อลูกชนของลูกชายทำให้โรงแรมของเขาไปผุดอยู่บนทำเลทองของอีกหลายประเทศ รวมทั้งไทยที่กำลังอยู่ในระหว่างการก่อสร้าง แต่ตอนนี้ทางฝ่ายเหมันต์ คุณตาของเอเดรียนร่ำร่ำอยากให้หลานชายไปช่วยดูแลกาสิโนที่ตนเองถือหุ้นหนึ่งในสาม เพราะเจ้าตัวก็ชราภาพ เช่นเดียวกับเรวัต เพื่อนสนิทชาวไทยและแดเนียลหุ้นส่วนชาวอเมริกัน กาสิโนที่เคยรุ่งเรืองจึงเริ่มซบเซาลงทุกวันเพราะขาดคนรุ่นใหม่มาบริหาร ความสัมพันธ์ของคนรุ่นตา รุ่นพ่อยังคงแน่นแฟ้น ส่วนคนรุ่นลูก เอเดรียนเองก็ให้ความช่วยเหลือณวัฒน์ในหลายๆ เรื่อง ทั้งสองเป็นเพื่อนรักกัน แต่ณวัฒน์ก็พึงระลึกเสมอว่าในความเป็นเพื่อนที่รู้ไส้รู้พุงกัน เอเดรียนก็นับว่าเป็นผู้ที่มีพระคุณกับเขา ดังนั้นในความเป็นแขกซูเปอร์วีวีไอพี รวมทั้งเป็นผู้มีบุญคุณของเจ้าของบริษัท เมื่อเพชรพลอย อดีตพนักงานได้รับการติดต่อจากณวัฒน์ให้มารับรองแขก ความหวังที่จะได้ทิปก้อนโตจนหลังแอ่นทำให้เธอแทบจะวิ่งไปกราบแทบตักของณวัฒน์เสียเดี๋ยวนั้น ความจริงรายได้จากการเป็นพนักงานประจำของบริษัทณวัฒน์ในตำแหน่งไกด์ก็ไม่เลว แต่ด้วยความจำเป็นบางอย่างที่เธอไม่สามารถบอกใครได้ทำให้เธอต้องลาออกจากบริษัทที่มั่นคงอย่างน่าเสียดาย แล้วหันมารับจ๊อบเป็นไกด์ทรานเฟอร์ให้กับหลายๆ บริษัท แต่ที่หลักก็ยังคงเป็นบริษัทของณวัฒน์ นักท่องเที่ยวที่มากับเรือสำราญที่ใช้บริการบริษัทเอเจนซี่ท่องเที่ยวของณวัฒน์ส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงวัยที่รวย รวย และรวย บางคนมากับครอบครัว บางคนมากับคู่ขา บางคนก็นัดกับสาวไทยผ่านทางโซเชียล มีหลายครั้งที่เพชรพลอยทำหน้าที่พาแขกไปพบกับสาวนางนั้นยังจุดนัดแนะ และเธอจะกลับมาทำหน้าที่อีกครั้งก็ตอนมารับแขกจากที่โรงแรมไปส่งยังท่าเรือ แล้วก็เป็นอันปิดจ๊อบ หน้าที่ของเธอมีแค่นี้แหละ...รับนักท่องเที่ยวจากสนามบินหรือไม่ก็ท่าเรือไปส่งโรงแรม และพานักท่องเที่ยวจากโรงแรมไปส่งยังจุดที่เขาต้องเดินทางกลับประเทศ เพชรพลอยกวาดตามองหานักท่องเที่ยวเป้าหมาย มีความเชื่อไปแล้วเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ว่าแขกคนนี้จะต้องเป็นคนวัยเกษียณ ด้วยอะไรหลายๆ อย่าง ทั้งการเดินทางมากับเรือสำราญที่ใช้เวลาร่วมปี ทั้งคำว่าผู้มีพระคุณ เหล่านี้มันก็ต้องมาพร้อมกับคำว่ามีอายุอยู่แล้ว “ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต” เพชรพลอยทำปากขมุบขมิบ มองไปกี่ครั้งก็เห็นหนุ่มต่างชาติหล่อจัดคนหนึ่งยืนมองเธอไม่วาง แถมยิ้มเล็กน้อยตรงมุมปากกระจับ เขายืนมองเธอมาสักพักแล้ว เธอทำเป็นไม่สนใจ หันไปชูป้ายและมองหานักท่องเที่ยวสูงวัยต่อ แต่ลูกตาเจ้ากรรมก็ไม่วายเลื่อนไปมองเขาโดยไม่รู้ตัวจนได้ เอเดรียนคิดไม่ผิดเลยจริงๆ ที่ตัดสินใจนัดดื่มกับเพื่อนคนนี้ เขาหลงใหลนัยน์ตาที่เจิดจรัสเหมือนดวงดาวของเธอตั้งแต่เห็นรูปในไลน์ที่ณวัฒน์ส่งมาให้ ผู้หญิงสวยๆ ผ่านมือเขามาเยอะ แต่ผู้หญิงที่มีแววตาหลายมิติสุกสกาวเหมือนดวงดาวแบบนี้มีแค่คนเดียว สวยหวาน ซุกซน และ...เขาเห็นไฟในดวงตาคู่นั้น ไฟ...ที่จุดความเร่าร้อนขึ้นในร่างกายเขา เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา บริเวณที่เธอยืนอยู่ผู้คนเริ่มบางตาลงเรื่อยๆ แขกของเจ้านายก็ยังไม่มา ฝรั่งหน้าหล่อนั่นก้มกดยุกยิกที่โทรศัพท์ ไม่ได้สนใจเธอแล้ว ค่อยยังชั่ว เพราะจะว่ากันตามตรง ภูมิต้านทานคนหล่อเสริมใยเหล็กของเธอมันถูกสายตาของเขากัดกินไปเยอะแล้ว ถ้ามากกว่านี้เธออาจจะเป็นฝ่ายคลานไปกอดขาเขาก็ได้ เพชรพลอยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสาย ระหว่างนั้นเธอกลับเป็นฝ่ายจ้องมองหนุ่มคนนั้นอย่างเปิดเผยโดยไม่รู้ตัวเสียเอง “พี่วัฒน์ แขกของพี่...”

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

สวาทรักใต้เพลิงแค้น

read
14.0K
bc

เล่ห์รักนายหัว

read
6.5K
bc

Relazione เจ้าหัวใจสายใยรัก

read
4.0K
bc

สะใภ้ขัดดอก

read
39.1K
bc

เมื่อฉันแอบรักซุปตาร์นายเอกซีรีส์วาย

read
13.5K
bc

ลุ้นรักสลับใจ

read
1K
bc

หวงรักเมียเด็ก

read
1K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook