14
อา...มาถึงก็มิไต่ถามสิ่งให้ได้ความ กลับโยนข้อกล่าวหาให้เสียเต็มเปาเลย...ช่างใจร้อนเสียยิ่งกระไร
“เปล่านะขอรับ ข้าโดนเจ้าคนที่พวกท่านกล่าวหาชนเอานะขอรับ” เพราะด้านหลังของข้ามีซานเกอผู้มีวรยุทธ์อันสูงส่งยืนอยู่ ข้าก็เลยกล้าที่จะเอ่ยวาจาโต้ตอบเจ้าบุรุษที่ดูท่าจะเป็นหัวหน้าและน่าจะเป็นคนที่ถูกขโมยเงินไป
“ข้ากับพี่ชายเป็นคนต่างถิ่น ได้ฟังเสี่ยวเอ้อร์ที่โรงเตี้ยมหยวนเป่าบอกว่ามีงานเทศกาลขอบคุณท่านเทพที่ประทานน้ำปลาอาหารที่อุดมสมบูรณ์ให้ พวกข้าเลยมาเดินเที่ยวชมนะขอรับ” ดูเหมือนว่าตอนที่ข้ากล่าวถึงโรงเตี้ยมหยวนเป่า พวกเขาจะสะดุ้งกันเล็กน้อย อีกทั้งคงจะถูกสายตาเกรี้ยวกราดและรัศมีแห่งอำนาจของซานเกอกดดันจึงเผลอก้าวถอยไปด้านหลังคนละก้าวสองก้าวด้วย
“หากมิรีบไป...เจ้าหัวขโมยที่พวกท่านอยากจะรีบจับตัวคงจะหนีหายไปก่อน”
“ถ้าพวกเจ้าเป็นผู้ที่มาพักที่โรงเตี้ยมหยวนเป่าจริงก็แล้วไป แต่ถ้ามิใช่...พวก
