ตอนที่ 17

1592 คำ

17 ข้ามิเข้าใจ คนที่มิเคยออกจากเรือนมา...ไม่น่าจะมีศัตรูปองร้ายสิ หรือว่าข้านั้นได้ไปทำอันใดกับผู้ใดมาโดยที่ข้ามิรู้ตัว แต่บ้าน่า...จะเป็นไปได้หรืออย่างไรที่คนเราจะทำเช่นนั้นได้! มิได้เป็นผู้วิเศษมีพลังเปลี่ยนแปลงกาลเวลาสักหน่อย “เรื่องนี้...เพื่อความปลอดภัยของเจ้า ข้าขอยังมิบอกให้ล่วงรู้นะ” ข้ามิทันจะได้ไต่ถามว่าเพราะเหตุอันใด วาจาของท่านอ๋องก็ทำให้ข้าอยากจะทุบเขานัก “เพราะเจ้าอาจจะทนไม่ไหว เผลอหลุดปากถามไถ่หรือบอกกับผู้ที่เจ้าสนิทสนมเชื่อใจได้” “มันคงมิร้ายแรงเฉกเช่นนั้นหรอกน่า” หากสายตาของท่านอ๋องกลับบอกข้า...มันร้ายแรงชนิดคว่ำคว้าพลิกดินได้เลย อา...มันเรื่องอันใดกันนะ เหตุใดถึงได้ร้ายแรงถึงเพียงนี้ แต่เอาเถอะ เมื่อเขามิบอกข้า...ในตอนนี้ แต่ข้าก็คิดว่ามินานเขาก็ต้องบอกอยู่ดี “ท่านบอกว่าสิ่งที่ทำน่าจะถูกล่วงรู้แล้ว หลังจากนี้ล่ะ ท่านกับพี่สามจะทำเช่นไร” ว่าแต่ตอนนี้พี่สามของข้าอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม