"น้ำอยู่นิ่งๆหน่อย กระโปรงเลิกขึ้นเห็นขาหมดละ มานั่งดีๆ"
ผมกำลังนั่งเล่นอยู่ตรงม้านั่งตรงหน้าตึกคณะบริหารหลังจากที่คาบแรกอาจารย์ติดธุระด่วนแค่มาสั่งงานแล้วก็ออกไป ส่วนไอน้ำก็กำลังผีลิงเข้าสิงกระโดดไปมาอยู่ใต้ต้นไม้กับไอ้มุ้งมิ้งสองคนซนมาก
"แป๊บเดียวน่าอย่าเพิ่งขัดสิ"
ผมถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆหลังจากที่ไอน้ำนอกจากไม่ฟังที่ผมบอกแล้วยังกระโดดไปมาต่อคือกระโปรงมันปลิวเข้าใจป่ะมันเห็นขาอ่ะผมไม่ชอบไง
"ถ้ายังไม่หยุดเล่นแล้วมานั่งดีๆจะจับตีก้นนะ"
ผมพูดเท่านั้นแหละรีบผละจากสิ่งตรงหน้าแล้วรีบเดินมานั่งทันที ก่อนจะสะบัดหน้าใส่ผมอย่างงอนๆ
"พัชชานายไปช่วยแมวลงมาเลยนะ"
ผมมองไปยังจุดที่ไอน้ำชี้ไปก็เห็นลูกแมวยืนอยู่บนต้นไม้ ผมก็ว่าแล้วเชียวไปทำอะไรตรงนั้นกันสองคนกระโดดไปมาที่แท้จะช่วยแมวนี่เอง
" เดี๋ยวมันก็ลงได้เองแหละน่า"
ผมบอกออกไปแบบนั้นก่อนจะส่งน้ำเย็นๆเสียบหลอดพร้อมไปตรงหน้าไอน้ำ
"มือเปื้อน
