เช้าวันต่อมา.....
ฉันตื่นตั้งแต่หกโมงเช้าเนื่องจากว่านอนไม่หลับก็คิดถึงเรื่องที่ไอ้บ้าพัชชาถามเมื่อคืนนะสิ กล้ามากนะที่ถามแบบนั้นอ่ะไอ้คนหลงตัวเองเอ้ย
'คนที่แกชอบใช่ฉันหรือเปล่า ไอน้ำ'
อร๊ายย ดูสิทำไมมาถามอะไรแบบนี้เล่าแล้วคิดว่าคนอย่างฉันจะตอบว่าไงหละ ก็ไม่ตอบนะสิเดินหนีมันไปเลยจนได้ยินเสียงหัวเราะไล่หลังมามันชวนให้หงุดหงิดใจเป็นที่สุด อยากกระทืบเสียงกับไอ้พัชให้จมดินสุดๆ ฮึ่มมมม
"ไอน้ำแกมายืนหัวเสียอะไรตรงนี้"
ฉันเงยหน้าขึ้นมองไอ้มุ้งมิ้งเล็กน้อย ก็ฉันอ่ะยืนเกาหัวทำหน้าหงุดหงิด บางทีก็ยิ้มเขินไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
"ปะ เปล่า แกจะไปไหนเข้าไปเรียนเลยไหมหรือนั่งรอก่อน"
ฉันถามไอ้มุ้งมิ้งมันมองฉันเหมือนจะยังคาใจกับท่าทีของฉันอยู่แต่ก็ไม่ว่าอะไร
" นั่งเล่นก่อนก็ได้อีกตั้งครึ่งชั่วโมงแหนะ"
ฉันพยักหน้าเบาๆก่อนจะเดินนำมันไปนั่งที่ม้านั่งหน้าตึก ก่อนจะหยิบหนังสือเรียนมานั่งทบทวนบทเรี
