ตอนที่ 14
ฮัมดีนเอนตัวลงนอนเคียงข้าง แนบจูบปากอิ่มแล้วค่อยๆ ส่งลิ้นสากร้อนล่วงเข้าไปชิมรสหวานภายในอย่างเชื่องช้า มือก็ไล้ไปตามลำตัวเนียนนุ่ม
“อือ...”
ความอบอุ่นอ่อนโยนที่โอบล้อม ทำให้แขนเรียวโอบรัดกายแกร่งทั้งที่ยังไม่ลืมตา ความอ่อนเพลียจากการเดินทาง ยังไม่สู้บทสวาทยาวนานที่ได้รับทำให้ปัณฑารีย์แทบไม่อยากจะลืมตาตื่น แต่ความร้อนผ่าวและเร่าร้อนที่กำลังลามเลียไปทั่วร่าง ทำให้เธอลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว ได้เห็นบางสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่เหนือร่าง ทำให้เธอตื่นตระหนกจนเกือบจะร้องออกมาแล้ว แต่ก็ถูกจูบปิดปากไปเสียก่อน
“จะตกใจอะไรหนักหนาปั้นหยา นี่ฉันเอง”
“คุณฮัมดีน...อือ...” ปัณฑารีย์คลายความตกใจ เมื่อรู้ว่าใครที่มาปลุก ดวงตากลมโตวาวระยับ รอยยิ้มแต้มใบหน้า
“ใช่ฉันเอง” นิ้วยาวลูบไล้ใบหน้ารูปไข่ ก่อนจะแนบจูบบนดวงตากลมโต “เธอพักผ่อนเพียงพอแล้วใช่ไหมปั้นหยา”
ปัณฑารีย์งงกับคำถามที่เอ่ยจากปากหนา เธอ
