chapter 5 สายรหัส
1362 คำ
มหาวิทยาลัย
-เป้-
"ว๊ากกกกกกกก ว๊ากกกกก ว๊ากกกกกก"
"ทำเหี้ยอะไรของมึงหะไอ้สัสทอย!"ผมถามมันที่ตอนนี้ยืนแหกปากอยู่ห้องศูนย์วันนี้เป็นวันรับน้องวันแรกและเป็นวันที่ผมได้เป็นพี่ว๊ากเต็มตัว
"กูซ้อมว๊ากน้องปี1อยู่ไง"
"-.-/-.-"หน้าผมกับไอ้บูลครับไม่คิดว่าจะมีเพื่อนปัญญาอ่อนขนาดนี้
"มึงเล่นเกมมากไปนะ"ผมพูดบอกไอ้ทอย
"กูบวกไอ้สัสเป้"ตามมาด้วยไอ้บูล
"พวกเหี้ย!"มันด่าผมกับไอ้บูลพร้อมทำหน้างอนปล่อยแม่งไปเถอะครับเล่นเกมจนเพี้ยนไปหมดบอลไม่คิดจะไปซ้อมทั้งที่ใกล้วันแข่งเข้ามาแหละ
Rrrrrr
"เดี๋ยวกูมา"ผมบอกพวกมันพร้อมกับลุกไปรับโทรศัพท์วันนี้รับน้องประมาณบ่าย3โมงซึ่งตอนนี้บ่าย2ครึ่งอยู่เลยยังไม่มีใครมานอกจากพวกผมที่เลิกคลาสก่อน
ผมเดินออกมานอกห้องพร้อมกับดูเบอร์ที่โทรเข้ามาไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นพ่อผมเองแหละ
"ครับพ่อ"
(เรื่องดูแลน้องพ่อฝากด้วยนะเห็นมันบอกว่าวันนี้เป็นวันรับน้องวันแรกด้วย)เออว่ะพูดถึงเรื่องลูดสาวเพื่อนพ่อก็ลืมไปเลยว่าจะถามชื่อใหม่ซะหน่อยวันนั้นก็เสือกจำไม่ได้
"พ่อ...ลูกอาภพชื่อไรนะผมจำไม่ได้"
(ไอ้ลูกคนนี่นิไม่ได้เรื่องจริงๆ...น้องเขาชื่อสายป่านแค่นี้นะพ่อต้องไปทำงานแล้ว)
"ขอบคุณครับพ่อ"และพ่อก็วางสายไป
สายป่าน?
จะใช่น้องสายป่านของพี่รึเปล่าว่ะเพราะถ้าใช่นี่ไม่ต้องให้อาภพมาบอกหรอกผมคนนี้ยินดีดูแลลูกสาวอาไปตลอดชีวิตเลยครับ ฮิ้ววววว
ผมเดินกลับเข้ามาในห้องก็เห็นพวกเด็กปีสองเริ่มมาจัดสถานที่กันผมกับเพื่อนก็ไปนั่งเล่นเกมรอปี3ไม่ใช่มีแค่พวกผมหรอกนะที่ต้องมาดูแลงานรับน้องก็มีอีกหลายคนแต่คนที่มีบทบาทที่สุดก็คงเป็นพวกผมอะ
15.30น.
ตอนนี้ก็บ่านสามครึ่งแล้วผมมองนักศึกษาปี1มากหน้าหลายตาที่ถยอยกันเข้ามานั่งต่อแถวผมมองไปเรื่อยๆจนสายตาไปสะดุดกับผู้หญิงคนหนึ่ง
เธอมีผมที่ยาวสวยแต่วันนี้เลือกที่จะเก็บผมแล้วรวบเป็นหางม้าพร้อมกับปล่อยหน้าม้าให้ดูน่ารักใบหน้าขาวไม่ค่อยมีเครื่องสำอางค์แต่งเต้มสักเท่าไหร่
จะมีก็แต่แก้มป่องๆของเธอที่มันเด่นและน่าฟัดเป็นที่สุด!
"น้องสายป่าน"
"ใครวะ?"
"เสือก!"ผมพูดกวนๆใส่ไอ้บูลผมไม่มีทางให้พวกมันรู้หรอกว่าผมเล็งน้องคนไหนไว้เดี๋ยวแม่งมาแย่งโดยเฉพาะไอ้สัสทอยไอ้เหี้ยนี่หญิงเยอะชิบหาย!
"เข้าที่!"น้องปี2สั่งน้องปี1ด้วยน้ำเสียงนักแน่นผมกับเพื่อนจึงลุกขึ้นเมื่อเห็นว่าน้องๆเริ่มมากันครบแล้ว
"พวกพี่ๆเชิญข้างหน้าเลยครับ"ผมพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปข้างหน้าซึ่งพวกผมยืนเรียงกันหน้ากระดาน
"นี่คือรุ่นพี่ปี3ของพวกเราเอ้าน้องสวัสดีพี่เขากันหน่อย!"สิ้นเสียงน้องปี2เด็กปี1ทั้งหลายก็ยกมือไหว้สวัสดีพวกผมทันที
"มีเสียงกันแค่นี้รึไงครับ!...ว๊ากกกก"ตอนแรกก็ดูดีนะมาตายตอนจบซะงั้นไอ้สัสทอย!
"ฮ่าๆๆ"เสียงเด็กปี1หัวเราะใส่ไอ้ทอย
"หัวเราะไรกันครับ!!!....ขำหรอ!....ผมถามว่าพวกคุณขำหรอ!!!"
"....."เจอผมว๊ากเข้าไปก็เงียบเป็นป่าช้ากันทันทีผมมองเด็กน้อยทั้งหลายที่นั่งก้มหน้าด้วยความหวาดกลัว
"ปี1ทุกคนลุกขึ้น!!"ผมพูดเสียงดังเด็กปี1ทั้งหลายก็ลุกขึ้นอย่างไวที่จริงผมกะจะลงโทษให้กอดคอลุกนั่งกันแต่สายตาผมหันไปเห็นพอดีไงว่าคนข้างๆสายไหมเป็นผู้ชายผมเลยไม่สั่ง
หวงครับหวง!
"ปี1ทุกคนกอดอกครับ!!"
"ดี!....ผมจะให้พวกคุณทำท่าเก้าอี้เป็นเวลา3นาที!!ใครล้มผมจะเพิ่มเวลา"
โห่ๆๆๆๆๆ
พอผมพูดจบเสียงโห่ร้องจากเด็กปี1ก็ดังขึ้นทันที
"เปลี่ยนเป็น5นาที!"
"......"และทุกคนก็เงียบลงอีกครั้ง
"ปฏิบัติครับ!!"สิ้นเสียงของผมเด็กปี1ทั้งหลายก็ค่อยๆย่อตัวลงกลายเป็นเก้าอี้กันไปท่านี้ถือว่าเป็นท่าที่ยากมากเพราะต้องเกร็งตัวผมเดินดูน้องๆบางคนก็ทำแบบสบายๆบางคนก็เอียงซ้ายขวาบางคนก็ทำท่าจะล้ม
ผมเดินมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่สายป่านโชคดีที่เธออยู่หลังสุดเพราะอะไรน่ะหรอเพราะผมจะ
"โอเคไหม"ผมกระซิบถามน้องเพราะผมกำลังย่อตัวเป็นฐานให้น้องอยู่ครับไม่ได้หรอกสายป่านจะเมื้อยไม่ได้
"พี่เป้...แต่ว่า"สายป่านหันมามองผมเธอคงกลัวโดนคนอื่นมองไม่ดีสินะแต่ผมไม่สนหรอก
แปะ
สายป่านทิ้งตัวล้มลงกับพื้นผมเองก็อึ้งสิครับไม่คิดว่าน้องจะทำแบบนี้ไอ้เราก็อุส่าห์มาช่วย
โห่ๆๆๆๆ
"แม่งเพิ่มเวลาอีกจนได้!"
"เมื้อยอีกจนได้!"
"ดักตบแม่งดีไหวว่ะมึงอ่อนแอชิบหาย!"เสียงหลายเสียงที่กำลังต่อว่าสายป่านดังเข้ามาจนผมเริ่มทนไม่ไหวจับตัวสายป่านให้ลุกขึ้นมองหน้าเธอที่กำลังจะร้องไห้
ผมส่งยิ้มอ่อนไปให้ก่อนจะจับสายป่านให้ยืนดีๆ
"โอเคครับปี1นั่งลง"ผมเดินกลับมาอยู่ข้างหน้าอีกครั้ง
"ดีนะก่อนที่น้องคนนั้นจะล้มมันครบ5นาทีพอดี"ที่จริงมันยังไม่ครบหรอกครับแต่ก็พูดไปงั้นไม่อยากให้สายป่านรู้สึกไม่ดี
และกิจกรรมก็ดำเนินไปเรื่อยๆจนมาถึงการจับสายรหัสซึ่งเด็กปี1จะได้พี่รหัสเป็นปี2และพี่แท็คเป็นปี3
ผมมองน้องๆที่เริ่มเข้ามาจับคำใบ้กันจนมาถึงสายป่านผมส่งยิ้มให้เธอสายป่านก็ส่งยิ้มให้ผมเหมือนกันเธอเข้าไปหยิบคำใบ้พร้อมกับอ่านเสียงดัง
"คนชั่ว2021"สิ้นเสียงสายป่านผมก็หน้าตึงทันที
"น้องแม่งโคตรซวยเลยว่ะ"ไอ้บูลพูดอยู๋ข้างๆหูผมใช่!สายป่านโคตรซวยจริงๆเพราะคำใบ้นั้นแม่งโคตรตรงกับนิสัยที่แท้จริงของเจ้า ของอะ
"นั้นสายมึงนิไอ้เป้"
"อืม"ผมพยักหน้ารับถูกครับสายป่านเป็นสายรหัสผมเองซึ่งผมเป็นพี่แท็คส่วนน้องรหัสผมก็จะเป็นพี่รหัสสายป่าน
แต่คือผมกับน้องรหัสโคตรจะเคมีไม่เข้ากันชิบหายเลยไงแม้แต่วันเลี้ยงสายมันก็ไม่ยอมมามันไม่เคยรับผมเป็นพี่รหัสด้วยซ้ำ
น้องรหัสผมชื่อเจเคไอ้ห่านี่เป็นลูกนักการเมืองทำตัวเลวไปวันๆการเรียนสนใจที่ไหนเจอผมทียังไม่ไหว้ผมเลอะ
นี่ได้ข่าวว่าตั้งแต่เปิดเรียนมาก็ยังไม่โพล่หัวออกมาเรียนเลอะสังสัยคงไปหมกตัวอยู่ในสนามแข่งรถเถื่อนละมั้ง
สายป่านเดินกลับไปนั่งที่อีกครั้งเธอส่งยิ้มหวานให้กับผมซึ่งผมก็ส่งยิ้มตอบไปให้เหมือนกัน
"ยิ้มเหี้ยไรวะขนลุก!"ไอ้ทอยพูดขึ้น
"อย่าเสือก"
"สัส!ไอ้เพื่อนเหี้ย!ไอ้เป้!ไอ้ควายยยยย!!!ฟัค!"
คำเตือนครับ อย่าปล่อยให้คนข้างกายเล่มเกมบ่อยเกินไปไม่เช่นนั้นจะเป็นเหมือนไอ้ทอยเพื่อนผม-.-
-เป้-
- ผู้เขียน
