พี่ว๊ากตัวร้ายกับยัยใสซื่อ

​17.00น. -เป้- สวัสดีครับผมชื่อเป้เป็นพี่ว๊ากของคณะวิศวะครับตอนนี้ก็เป็นเวลาที่เย็นมากแล้วแทนที่จะได้กลับบ้นกลับหอกันพวกปีสามและปีสองต้องมาคุยกันถึงเรื่องรับน้องของเด็กปีหนึ่ง ซึ่งแน่นอนว่าผมโดนเลือกให้เป็นพี่ว๊ากในปีนี้รวมถึงเพื่อนผมอีกสองคนด้วย กำหนดการรับน้องจะมีขึ้นในอีก1อาทิตย์ข้างหน้าครับซึ่งผมก็ต้องคอยมาคุมระเบียบและสั่งนู้นนี้ตามประสาพี่ว๊ากไป "กลับกันเหอะสัส"เสียงเพื่อนผมมันเดินมาพร้อมมือที่แตะบ่าผมเบาๆเพื่อเป็นการเรียกให้เดินไปด้วย ไอ้นี่มันชื่อไอ้ทอยครับ หล่อ สูง แต่สีผิวแทนๆหน่อยมันเป็นนักกีฬาของมหาลัย "เออๆและไอ้สัสบูลอะ"ผมตอบรับและถามหาเพื่อนอีกคน ไอ้นี่มันชื่อบูลครับ หล่อ ตี๋ สเปคสาวๆเลยแหละ "มันไปรับน้องส้มแฟนมันอะ" "อ่อๆ"และแน่นอนว่าหล่อตี๋อย่างมันก็โดนคาบไปแดรกครับ ส่วนผมอะหรอก็ไม่ได้หล่อน้อยไปกว่าพวกมันนะออกจะหล่อกว่าด้วยซ้ำแต่ที่ผมยังไม่มีแฟนเพราะผมยังไม่เจอคนที่ใช่น่ะสิ ผมมีนิสัยที่ผู้หญิงส่วนใหญ่เขาชอบกันครับคือเป็นคนคารมดีเข้าหาง่ายพูดง่ายๆเลยคือเป็นคน เฟรนลี่ครับผู้หญิงเลยชอบเข้าหาแต่ผมไม่เจ้าชู้นะ คือจะคุยกับใครก็คุยจริงๆไม่มีคุยกับหญิงอื่นแน่นอนแต่ส่วนมากผมจะเลือกไม่คุยมากกว่าถ้าผมไม่สนใจจริงๆ -เช้าวันต่อมา- ผมมาเรียนตามปกติแต่ไม่มีไอ้สองตัวนั้นนะครับเพราะลงกันคนละวิชาซึ่งวิชานี้เป็นวิชาเสรีครับก็จะเรียนรวมกับชั้นปีอื่นด้วย นี่ตั้งแต่เดินเข้ามามอก็เห็นแต่เด็กหน้าใหม่ๆเดินกันให้ขวักสวยๆแจ๋มๆกันทั้งนั้นแต่ก็นะที่สวยๆกันดูก็รู้ว่าทำมา พอเดินเข้ามาในห้องเรียนผมก็เดินไปหลังห้องซึ่งเป็นที่ประจำของผมและมีแค่ผมที่นั่งแต่วันนี้ครับมันแปลกมากเพราะมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ในแถวของผมด้วย!และที่สำคัญเลยนะ น้องแม่งโคตรน่ารัก! จะรอช้าทำไมครับผมนี่รีบใส่ตีนหมาเดินไปนั่งที่อย่าวไวเลยคือปกติผมไม่เข้าหาผู้หญิงนะครับแต่สำหรับน้องคนนี้คือมันเหมือนมีพลังงานบางอย่างมาดูดผมให้เข้าหาเลยอะ ผมนั่งลงประจำที่แอบแหล่มองน้องที่นั่งห่างกับผมแค่โต๊ะเดียวคือยิ่งมาดูใกล้ๆน้องแม่งยิ่งน่ารักอะ ผมสีดำ ตาโตๆ ปากนิดจมูกหน่อย สัสเอ้ยโคตรโดน!! ดูท่าแล้วคงจะเป็นเด็กปีหนึ่งล่ะครับ ไม่นานคลาสเรียนก็เริ่มขึ้นผมสังเกตุข้าวของที่น้องใช้เรียนแม่งโคตรมุ้งมิ้งเลยอะสีชมพูไปหมดตั้งแต่ปากกายันกระเป๋าดินสออะส่วนตัวผมหรอมีแค่สมุดโน้ตกับปากกาหนึ่งด้าม "เอ่อ...น้องครับ"ผมหันไปทักน้อง น้องมันก็หันหน้ามามองผมอย่าง งงๆ "คะ?"หื้มมมมเสียงเพราะสัสอะ! "พี่ยืมดินสอหน่อยได้ไหม^^"ยิ้มหวานส่งไปดิ๊ไม่ค่อยจะอ่อยเท่าไหร่เลยกู "อ่อได้ค่ะ^_^"แนะมียิ้มตอบด้วยเว้ย! โอ้ยๆใจกูเต้นเบาๆหน่อยเดี๋ยวน้องเขาได้ยิน และน้องก็ส่งดินสอรูปกระต่ายหูยาวๆมาให้ผมแต่ผมจำได้นะว่าไอ้กระต่ายตัวนี้มันเป็นการ์ตูนที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ชอบแต่ก็ไม่รู้จักชื่ออยู่ดีอะ พอดีชอบดูแต่การ์ตูนโดจินอะครับที่มันชอบร้อง อี๊ย๊า~อี๊ย๊า~ ^.^ "ขอบคุณครับ"ตอนยื่ยมาให้นี่แอบลูบมือน้องเบาๆด้วยคือผิวโคตรนุ่ม อยากจะจับมากัดมากินซะจริงเชียว พอจบคลาสผมก็คืนดินสอให้น้องไปคือไม่ได้เอามาใช้หรอกครับเอามาหมุนเล่นเฉยๆ ฮ่าๆ "ขอบคุณสำหรับดินสอนะครับน้อง^^"ส่งยิ้มอีกทีไปดิ! "อ่อไม่เป็นไรค่ะ....งั้นหนูขอทางหน่อยได้ไหม"อ่าผมนั่งขวางทางน้องอยู่นี่เองถึงว่าทำไมยังไม่ลุก "อ่าขอโทษครับ"ผมกล่าวพร้อมกับลุกให้น้อง "ขอบคุณค่ะ^_^"อ๊ากกกก!!น้องเขาส่งยิ้มให้อีกแล้ววว ใจกู....ฮื้อออ "เอ่อน้องครับ"ผมเรียกน้องเขาไว้ "คะ?" "เอ่อ...น้องชื่ออะไรครับ...คือพี่อยากรู้จักน่ะ"เขินสิสัส!เกิดมาไม่เคยถามชื่อใครมาก่อน "หนูชื่อสายป่านค่ะ"หู้ยยยชื่อน่ารักไปอี๊ก "พี่ชื่อพี่เป้นะ^^" "อ่อค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่เป้" "^.^ ครับ"กูเขินหนักมากอะตอนนี้ "งั้นหนูขอตัวนะคะ" "เดี๋ยวครับน้อง...ที่พี่ส่งยิ้มไปให้อะ....วานน้องช่วยส่งใจกลับมาด้วยนะครับ^^"เอาเส้!เอาเส้!น้องไม่หลงให้มันรู้ไป พี่เป้นี่ระดับไหนแล้ว! ไม่พลาดครับบอกเลย "คงไม่ได้ค่ะพี่ ถ้าหนูส่งใจไปให้หนูก็ไม่มีหัวใจพอหนูไม่มีหัวใจหนูก็ตายสิคะ..ไม่เอาไม่ให้" เอิ่มมม กูว่ากูพลาดแล้วว่ะ-.- -เป้-