chapter 4 ชักเว่าวนไป

1266 คำ
-สายป่าน- 04.00น. เคี้ยวๆ เคี้ยวๆ ตอนนี้ตี4แล้วจ้าแต่ฉันก็ยังคงนั่งดูซีรีย์เกาหลีพร้อมกับกองขนมโตๆอยู่บนที่นอนพอดีว่าพรุ่งนี้วันหยุดฉันเลยนอนดึกได้แต่ฉันว่าไม่ได้เรียกว่านอนดึกแล้วล่ะเวลานี้ ฮ่าๆ "อู้...แดบัก!"ฉันอุทานออกมาเป็นภาษาเกาหลีเมื่อเจอฉากพระนางจูบกันกลางหิมะสีขาวโพลนสาเหตุที่ฉันเลือกดู ซีรีย์เกาหลีก็เพราะรอดูฉากแบบนี้แหละฉันอยากเรียนรู้วิธีจูบน่ะสิ เกิดมาตั้ง19ปีแล้วฉันยังไม่เคยจูบผู้ชายคนไหนเลยเคยจูบแต่หัวหมาอะหมาที่ว่านี่หมาจริงๆนะเป็นหมาของฉันเองมันชื่อแฮปปี้ตัวเล็กน่ารัก "ฟินจางงง"ฉันพูดออกมาเพ้อๆสายตาจ้องมองทั้งสองคนที่ค่อยๆขยับริมฝีปากเข้าหากันฉันไม่รู้หรอกนะว่าไอ้พวกนักแสดงที่แสดงฉากจูบกันเขาจะรู้สึกยังไงแต่สำหรับคนดูอย่างฉันมันโคตรจะฟิน! ยิ่งมองก็ยิ่งฟินแต่ไม่รู้ทำไมภาพของพระนางค่อยๆเลือนลางไปสายตาของฉันเบิกกว้างขึ้นเมื่อเห็นว่าหน้าพระเอกของฉันแปลเปลี่ยนเป็นพี่เป้และยิ่งไปกว่านั้นใบหน้าของนางเอกก็ถูกเปลี่ยนไปด้วยและมันไม่ใช่ใครที่ไหนมันคือฉันเอง! "เลิกเพ้อๆ"ฉันตีหน้าตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติบ้าบอกันไปใหญ่แล้วฉันฉันเจอกับพี่เป้ยังไม่ถึงวันเลยนี่เพ้อหนักถึงขนาดนี้แล้วรึไงกัน "นอนๆ"ฉันปิดโน้ตบุ๊คพร้อมเก็บถุงขนมให้เรียบร้อยกระโดดขึ้นเตียงที่แสนสุจก่อนจะล้มตัวลงนอนตี4แล้วถ้านอนตอนนี้ฉันคงตื่นอีก ทีประมาณบ่านสามเห็นจะได้อะ คิกๆ "ฮาววว"พอหัวถึงหมอนตาฉันมันก็ปิดทันทีปากก็ฮาวหวอดๆและไม่นานฉันก็หลับไป -สายป่าน- -เป้- "น้องมันจะตื่นยังวะ"คือตอนนี้ผมอยู่หน้าห้องน้องไงตอนนี้เจ็ดโมงกว่าแล้วผมซื้อโจ๊กมาให้น้องกินเจ้านี้คือแบบอร่อยมากไงเลยซื้อมาให้แต่ก็ไม่รู้ว่าน้องเขาจะตื่นรึไงเพราะเมื่อคืนก็คงจะนอนดึกน่าดู "แขวนไว้นี่แล้วกันว่ะ"ผมตัดสินใจแขวนถุงโจ๊กไว้ที่กลอนประตูเพราะผมคงคิดว่าน้องมันยังไม่ตื่นแน่ๆและผมก็ไม่อยากรบกวนน้องด้วย ผมเดินออกมาจากหอน้องก่อนจะขึ้นมอไซค์ตัวเก่งและขับออกไปจุดมุงหมายของผมคือคอนโดของตัวเองเนี่ยแหละวันๆเอาแต่กกห้องเพื่อนจนไม่ได้กลับคอนโดตัวเองสักเท่าไหร่เพราะมันค่อนข้างไกลจากมอแต่วันนี้วันหยุดผมก็ขอไปพักห้องตัวเองบ้างล่ะกัน คอนโดX คอนโดนนี้ผมอยู่มาตั้งแต่ผมขึ้นม.ปลายแล้วครับถามว่าทำไมไม่อยู่บ้านคือผมชอบใช้ชีวิตแบบอิสระเลยขอพ่อแม่ออกมาอยู่คนเดียวถามว่าฐานะทางบ้านผมดีไหมก็ตอบได้เลยว่าดีในระดับหนึ่งแต่ที่ผมทำงานพิเศษก็เพราะไม่อยากขอเงินพ่อแม่อาจมีบ้างที่มันช๊อตจนต้องขอเงินพ่อกับแม่แต่มันก็นานๆที แกร้ก "!!!"นี่คือสีหน้าผมเมื่อเปิดประตูห้องมาแล้วเจอพ่อกับแม่กำลัง....เอิ่มสวีทกันอยู่นี่ห้องกูไหมว่ะ?พอพวกท่านเห็นผมพ่อก็เป็นคนแระที่ผละตัวออกจากแม่ผมพวกท่านจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะส่งยิ้มให้ผม "แม่ก็นึกว่าลูกไม่อยู่"แม่ผมขึ้นก่อนจะเดินมากอดผมแน่นผมก็กอดตอบทันทีแม่ผมเป็นผู้หญิงที่สวยมากนะพ่อเล่าให้ฟังว่าแม่เคยเป็นนางงามมาก่อนซึ่งผมก็เชื่ออะเพราะถึงแม้ตอนนี้พวกท่านจะย่างเข้าสู่เลข6หกแล้วแต่ใบหน้ายังเด็กอยู่เลยไม่รู้ว่าสวยมาตั้งแต่เกิดหรือได้น้ำยาดีจากพ่อผมไปบำรุงกันแน่ "พ่อกับแม่มีอะไรครับมาหาผมถึงนี่เชียว"ผมถามขึ้นพร้อมกับเดินกอดเอวแม่ไปนั่งที่โชฟาและก็ตามมาด้วยพ่อที่นั่งอีกฝั่งพ่อผมเป็นนักธุรกิจครับท่านฉลาดมากๆสามารถพาธุรกิจตัวเองประสบความสำเร็จได้จนดังไกลไปต่างประเทศ "เพื่อนพ่อมันมีเรื่องอยากให้ลูกช่วยน่ะ" "อาภพหรอครับ" "ใช่ลูก"ผมพยักหน้ารับอาภพคือเพื่อนของพ่อที่ผมเห็นและได้คุยกับท่านหลายครั้งอยู่เหมือนกัน "แล้วจะให้ผมช่วยอะไรครับ"ผมถามออกไป "ช่วยดูแลลูกสาวเขาน่ะ....พอดีว่าลูกสาวของอาภพมาเรียนที่มอเดียวกับเราคณะก็คณะเดียวกันอาภพเลยขอให้ลูกช่วยดูแลน้องหน่อยเพราะน้องเป็นผู้หญิง"ผมรับฟังคำพูดของพ่อเอิ่มแต่จะให้ผมไปดูแลผู้หญิงเนี่ยนะจะว่าไปมันก็งานถนัดผมอะแต่ตอนนี้สิผมมีสายป่านแล้วผมก็ไม่อยากปันใจให้หญิงอื่น "คือผม.." "นะลูกถือว่าพ่อขอ...น้องชื่อสายป่านนะพ่อไม่เคยเห็นหน้าหรอกลูกก็ไปหาๆเอานะพ่อกับแม่มีธุระต่อไปนะลูก" "พะ.." "ดูแลตัวเองดีๆนะลูก/ดูแลลูกสาวเพื่อนพ่อให้ดีด้วยนะลูก"ผมมองท่านทั้งสองคนที่ส่งยิ้มให้ผมก่อนจะเปิดประตูและเดินออกไปเลย ว้อท! "เดี๋ยวกูเรียบเรียงตัวเองแป๊บ"คือจริงๆอะตอนนี้หัวผมเบลอไปหมดจู่ๆพ่อก็มาแร็ปใส่ๆและก็ไปซะงั้น "ดูแลลูกสาวของอาภพ...ชื่อไรนะ?"ชิบหายแล้วไงกูเสือกจำชื่อลูกสาวอาภพไม่ได้ซะงั้นก็เพราะพ่อน่ะสิพูดเร็วเกิ้นเดี๋ยวๆขอคิดก่อนนะ "สะ..สายขิมป่ะว่ะ...อะไรสายๆว่ะ...อ๋อสายไหม!...ไม่น่าใช่...สัสเอ้ยสายไรว่ะ!...สายไรก็ช่างแม่งกูปวดหัว!"คือผมนั่งนึกจนปวดหัวอะพอเหอะเอาเวลานี้ไปนอนดีกว่า ผมเข้าไปอาบน้ำก่อนจะทิ้งตัวลงนอนด้วยสภาพเปลือยเปล่าพร้อมกับเปิดแอร์เย็นช่ำนี่แหละสวรรค์ของไอ้เป้ผมสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนหนาพร้อมหลับตาลง แต่พอหลับตาลงเท่านั้นแหละใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่งก็ลอยขึ้นมา...ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรรู้แต่ว่าตอนนี้ผมกำลังนอนยิ้มอยู่ยิ้มทั้งๆที่ตัวเองหลับตา "สัสเอ้ย!"ผมสถบเสียงดังลั่นคือแม่งแค่คิดถึงใบหน้าหวานๆเสียงเล็กๆกับความใสซื่อของเธอมันก็พาให้น้องชายตัวโตของผมมันขยายใหญ่ขึ้นมาผมเปิดพาห่มออกอย่างหงุดหงิดมองเจ้าโลกของตัวเองก็แข็งชี้โด่งขึ้นมา "ชักเว่าวนไปสินะ"ผมบ่นขึ้นมาก่อนจะเปิดโทรศัพท์พร้อมกับเสียบหูฟังคงไม่ต้องบอกใช่ไหมว่าผมจะทำไรก็นะความต้องการของผู้ชายแม่งไม่มีที่สิ้นสุดหรอก "อ๊ะซี๊ดดดด...โอ้วววป่าน...ซี๊ดดดโคตรเสียวเลยสัส....อ๊าาา" -เป้-
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม