เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์

ได้ของดี

แกร็ก... เธอได้ยินเสียงของเขาปลดเข็มขัดและรูดซิปลงไป หญิงสาวไม่กล้าแม้จะเปิดเปลือกตาขึ้นมามอง

สองขาของเธอถูกยกขึ้นมาตั้งไว้บนโต๊ะ เขาแตะฝ่ามือ และใช้นิ้วสะกิดบี้คลึงปุ่มกระสันของหญิงสาว เธอยกสะโพกด้วยความเสียวแทบไม่ติดพื้น เขาใช้นิ้วกรีดเข้าไปกลางร่อง เห็นน้ำใส ๆ ออกมาเต็มร่อง

เขาใช้ท่อนเนื้อของเขาถูขึ้น ๆ ลง ๆ บนโหนกนุ่ม ๆ และเม็ดติ่งรัญจวน เธอกัดหลังมือตัวเองทันทีที่เขาสอดตัวใหญ่ดันเข้าไป

“คับ แน่นจัง อูว์...”

เขาร้องขึ้นมาทันที ก่อนจะกดเข้าไปดังพรวด ขยี้พรหมจรรย์ของหญิงสาวขาดสะบั้น ปองรักน้ำตาไหลพราก ร้าวจนตัวแทบแตกแยกออกเป็นสองส่วน หญิงสาวเด้งตัวร้องโอ๊ยขึ้นมา เธอยกตัวใช้มือผลักร่างกายของเขาที่โถมทับเข้าใส่

“โอ๊ย... ไม่ไหว เจ็บค่ะ เจ็บมาก คุณฟาเบียนได้โปรด... ไม่เอาแล้ว เจ็บ... ฮือ...” เธอร้องไห้ออกมาอย่างสุดทน

ชายหนุ่มก็เพิ่งเคยเจอ ปกติเขานอนกับใครเธอก็ร้องบอก

“เอาอีก ๆ เอาแรง ๆ” เขาโน้มตัวลงไปประกบ หยัดตัวเองนิ่ง และเริ่มจูบปากเธออีกครั้ง

“ขอโทษนะ เรามาเริ่มกันใหม่” เขาบอกเธอ ก่อนจะเริ่มเล้าโลมหญิงสาวอีกครั้งหนึ่ง เขาหยอกเย้าปลายถันอย่างทะนุถนอม ปองรักขนลุกเกรียวขึ้นมาอีกครั้ง เขาซุกไซ้ใบหน้าลงไปตรงเนื้ออ่อนนุ่มใต้รักแร้ เธอผวาบิดตัวส่ายเร่า ๆ

เขาบดโหนกตอกตัวเองลงไปอย่างช้า ๆ หญิงสาวอ้าขาออกกว้างสุด ตามสัญชาตญาณ เขาบดอัดตัวเองจนสุดทาง

“อื้อ... เจ็บ... อา...” เธอขยับตัวเพื่อคลายความอึดอัด ตอนนี้ในสมองไม่ได้คิดอะไรเลย พะวงแต่กับร่างกายหนาใหญ่ที่ระรานไปบนร่างกาย

“บีบแน่นจัง ซี้ด...” เขาครางออกเสียง ถอนตัวเองออกอย่างช้า เธอถอนหายใจโล่ง แต่ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เขากลับเริ่มดันเข้าและชักขยับเข้าออกช้า ๆ เนิบ ๆ เธอเจ็บและเสียวจนน้ำตาไหล กำมือตัวเองไว้แน่น ขบเม้มริมฝีปากของตัวเองไม่ให้ส่งเสียง ได้ยินแต่เสียงของฟาเบียนที่ครางอย่างพออกพอใจ

“อูว์... ฟิตจริง ๆ ซี้ด...”

เขาเร่งจังหวะโยกขยับ ร่างเล็กใต้ร่างหนาใหญ่ถึงกับไหวคลอน เธอลืมตาขึ้น ยกมือขึ้นปิดปากของตัวเอง ตอนนี้เสียวสุด ๆ อย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่

เธอยกคอขึ้นมองการกระทำของเขา และใช้ฝ่ามือน้อย ๆ พยายามจะดันไม่ให้เขากระแทกเธอลงมาแรง ๆ แต่อะไรก็ขวางกั้นเขาไม่ได้แล้ว ชายหนุ่มจับมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ แล้วฉุดดึงยกร่างเล็กของปองรักขึ้นมาไว้ที่เอว ทั้ง ๆ ที่ร่างกายของเขาและเธอยังเชื่อมอยู่ด้วยกัน

“โอ๊ย... ไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่เอาแล้ว คุณฟาเบียน พอเถอะค่ะ” เธอขอร้องเขาด้วยน้ำตา ตอนนี้ทั้งสองสบตากันอย่างใกล้ชิด

“อยากได้อะไรเดี๋ยวผมจัดให้ ทำให้ผมพอใจสิ ตอนนี้แค่ครางให้มันดังกว่าเมื่อกี้อีกสักหน่อย” เขาส่งสายตาหื่นบอกเธอ ยิ้มให้อย่างสุขสม

ร่างหนาใหญ่ย่อเข่าลงเล็กน้อย ก่อนจะใช้ฝ่ามือหนาบังคับให้เธอโยกขยับ เธอจำใจต้องทำ มันมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาได้ครอบครองเธอไปหมดแล้ว จะเล่นตัวเพื่อที่จะไม่ได้อะไรน่ะเหรอ

หญิงสาวฝืนใจตัวเองไม่ได้ จะว่าไปแล้วสิ่งที่เขาทำกับเธอตอนนี้มันก็รู้สึกเสียวแปลก ๆ สุขซ่านเสียจนน้ำตาไหล

เธอหวีดร้องขึ้นมาทันทีที่เขากระเด้งตัวกระทุ้งสวนการขยับโยกกดทับของเธอ สองแขนของปองรักรัดรอบคอของฟาเบียนเอาไว้แน่น ตอนนี้ได้แต่หลับตาปี๋ครางอื้ออ้าไปตามจังหวะการโยกของชายหนุ่ม เธอหอบเหนื่อยมีเหงื่อโทรมกาย เขายกตัวหญิงสาวขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้ววางเธอพาดไปกับโต๊ะตัวเดิม ร่างบางสั่นระริก

ความรู้สึกของช่องทางภายในเต้นยิบ ๆ ขมิบตอดตัวเองจนตัวเธอเกร็งเขาประชิดท่อนแกร่งไปบนกลีบพรูที่เพิ่งถูกเขาประเดิม ฟาเบียนสังเกตเห็นมีทั้งเมือกขาว ๆ และสีแดงปะปนกันอยู่ เธอคงเจ็บมาก แต่เกมนี้เขายังไม่จบง่าย ๆ ชายหนุ่มบดแทรกตัวใหญ่เข้าไปอย่างรวดเร็ว

‘จะทำยังไงได้ แม่สาวน้อยเอ๋ย ไม่รู้เสียแล้วว่า ฟาเบียนรักความรุนแรง’

เขากระทุ้งเข้าไปอย่างสุดแรง สองมือของปองรักยึดขอบโต๊ะเอาไว้แน่น ตอนนี้เธอไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากหยัดตัวรอรับการกระแทกจากเขาจนกว่าเขาจะหนำใจ

เสียงเนื้อกระทบกันดังปับ ๆ ๆ ๆ และเสียงร้องครางครวญที่ออกมาจากปากหญิงสาวไม่ขาด เธอร้องออกมาอย่างลืมอาย ไม่รู้คนที่อยู่นอกห้องนี้ไปจะได้ยินเสียงสัมภาษณ์งานแบบใหม่ของฟาเบียนกับนักศึกษาฝึกงานคนใหม่หรือเปล่า

เธอกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า หัวสมองขาวโพลนไปหมด น้ำตาที่เต็มไปด้วยความซ่านเสียวแบบสุดใจไหลริน เขายังกระชั้นกระแทกท่อนแข็งใหญ่โตจนร่างเล็ก ๆ สะท้านสะเทือน ฟาเบียนดึงตัวเองออก รั้งรวบเอวของเธอ แล้วผลักร่างเล็ก ๆ ให้นั่งลงไปบนเก้าอี้ที่เธอนั่งเมื่อครู่ ส่งปลายหัวมนยัดเข้าไปในปากที่เผยอร้องออกมาด้วยความรัญจวน กดท่อนลำเข้าไปจนลึกสุด แล้วพ่นพิษเข้าไปในลำคอของหญิงสาว เธอแทบสำลัก

“กลืนมันลงไปเดี๋ยวนี้ปองรัก” เขาทำเสียงเข้ม สีหน้าพอใจ และสูดปากส่งเสียงออกมาอยู่ตลอดเวลา

เธอสบตาเขาด้วยน้ำตาคลอหน่วย รีบกลืนสิ่งที่เขายัดเยียดเข้าไปในคอเธอแบบพะอืดพะอม พอเขาชักมันออกเธอก็ทำเหมือนจะอ้วก ชายหนุ่มรั้งร่างเธอขึ้น และประกบริมฝีปากของเขาลงไปในทันที ปลายลิ้นตวัดรัดรึงปลายลิ้นของเธอแบบพัวพันสองมือของเขายังบีบเค้นสะโพกแน่น ๆ ของเธออย่างไม่รามือ

“เก่งมากแม่สาวน้อย” เขาชมเธอเปาะ เมื่อผละริมฝีปากออกมา ก่อนจะยกนิ้วกรีดเช็ดน้ำตาให้

“ฉันถูกใจเธอนะ เธอได้ทำงานที่นี่ ฉันให้เธอเป็นเลขา เดี๋ยวจะให้คนมาตั้งโต๊ะของเธอเอาไว้ที่ในห้องนี้ และหน้าที่ของเธอคือทำให้ฉันมีความสุข” เขาบอกเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

ปองรักหน้าแดงเป็นลูกตำลึง เธอทั้งเจ็บและก็อาย ตอนนี้อยากจะร้องไห้สุด ๆ แต่ก็ทำไม่ได้ เขาปล่อยร่างเธอเป็นอิสระ หญิงสาวรีบจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้อยู่ในสภาพปกติ ไม่ลืมไปหยิบกางเกงในและกระโปรงที่หล่นลงไปอยู่ที่พื้น ด้วยหญิงสาวรู้สึกร่องรักของเธอยังตอดขมิบไม่หยุด เจ็บร้าวจนยืนแทบไม่อยู่ ขาสั่นไปหมด เธอหันหลังให้เขา แล้วใส่กางเกงใน และกระโปรงอย่างรวดเร็ว

ฟาเบียนหยิบกางเกงของตัวเองไปพาดที่เก้าอี้ แล้วบรรจงสวมมันอย่างช้า ๆ สายตาของเขาก็ยังจับจ้องอยู่ที่ร่างบางที่ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า

“นั่งลง” เขาออกคำสั่งกับเธออีกครั้ง

ปองรักยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาตัวเอง เธอค่อย ๆ นั่งลงต่อหน้าเขา พลางยกมือขึ้นจัดผมเผ้าที่ตอนนี้กระเซิงไม่เป็นทรง

“เอาเท่าไร” เขาถามเธอออกมาตรง ๆ หยิบเช็คที่อยู่ในลิ้นชักออกมาวางไว้ตรงหน้า

“หนึ่งล้าน” เธอพูดขึ้นมาอย่างแผ่วเบา พยายามบังคับตัวเองไม่ให้น้ำเสียงแกว่ง

“เธอคิดว่าฉันจะจ่ายให้ค่าพรหมจรรย์ของผู้หญิงมากขนาดนั้นเลยเหรอ” ปองรักรู้สึกเจ็บไปถึงขั้วหัวใจ เธอไม่คิดเลยว่าตัวเองจะตกอยู่ในสภาพแบบนี้ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะของเขา เธอก็อยากจะกรีดร้องออกมา

ฟาเบียนเขียนเช็คให้ปองรักหนึ่งล้านจริง ๆ เขายื่นมันมาตรงหน้าของเธอ

“ปกติฉันจ่ายไม่ถึงล้านนะ แต่เที่ยวนี้ฉันบอกได้เลยว่าประทับใจ แต่...” เขาเว้นระยะการพูด เธอถอนหายใจออกมาเสียงดัง ช้อนสายตามองเขาอย่างเจ็บใจในตัวเอง

“นี่เป็นค่าจ้างตลอดการฝึกงานอยู่ที่นี่ และเธอต้องขึ้นเตียงกับฉันทุกเวลาที่ฉันต้องการ” ปองรักเหมือนโดนตบหน้าแรง ๆ เธอหน้าชาไปหมด เอื้อมมืออันสั่นเทาไปรับเช็คที่เขาโยนมันมาไว้ตรงหน้า

“กลับบ้านได้แล้ว กลับมาทำงานอาทิตย์หน้า เริ่มงานวันจันทร์ นั่นห้องน้ำ เข้าไปเช็กสภาพตัวเองก่อนจะออกจากห้องของผมไป”

หญิงสาวรู้สึกตัวเองไม่มีค่าอะไรเลยตอนนี้ พอขาก้าวพ้นเข้าประตูห้องน้ำไป และปิดประตูสนิท ทำนบน้ำตาก็ไหลลงมาอย่างรวดเร็ว เธอปิดปากตัวเองร้องสะอึกสะอื้นอยู่ในนั้น

ก๊อก... ก๊อก... ก๊อก... เสียงประตูห้องน้ำถูกเคาะถี่

“อย่าพิรี้พิไรอยู่ในนั้นนะ ผมให้เวลาคุณอีกแค่ห้านาที” เขาส่งเสียงดุเข้ามา

ปองรักรีบเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าอย่างรวดเร็ว ล้างหน้าล้างตา และบ้วนปาก เธอหยิบแป้งพัพขึ้นมาตบ ๆ และหาลิปแท่งเดิมขึ้นมาทา เธอนั่งลง