บทที่ 22
เงยหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน...
แม้ว่านอกตำหนักรุ่ยอ๋องจะเต็มไปด้วยข่าวลือมากมาย
แต่ภายในตำหนักบ่าวไพร่ต่างเก็บปากเงียบสนิทเรื่องราวของผู้เป็นนาย
มีข่าวกันในหมู่สาวใช้ทั้งหลายในตำหนักรุ๋ยอ๋องว่ากันว่า
ท่านอ๋องและพระชายาหวังรักใคร่เป็นอย่างยิ่ง
คาดว่าจะมีท่านอ๋องน้อยหรือท่านหญิงน้อยในเร็ววัน และข่าวนี้ยังได้รับการยืนยันเมื่อหมอหลวงถูกเชิญตัวมาเพ่อรักษาอาการแก้เคล็ดที่เอว
ทั้งที่ตลอดมาท่านอ๋องร่างกายแข็งแรงมาตลอด
จะให้คิดเป็นอื่นไปได้อย่างไร...
ห้องทำงานตำหนักรุ่ยอ๋อง
ร่างหนานั่งลงบนโต๊ะทำงานตัวเดิมยกยิ้มเล็กน้อยมองมือซ้ายของตนเองที่ยังคงมีผ้าพันแผลไว้ เมื่อนึกถึงเรื่องราวของเจ้าของผ้าพันแผลเมื่อช่วงสายก็อดส่ายหน้านึกเอ็นดูไม่ได้
"ท่านอ๋องพะยะค่ะ..."เจียงจูหัวหน้าองครักษ์เปิดประตูก้าวเท้าเข้าห้องผู้เป็นนาย
"รายงานมา"ร่างหนาเปี่ยนสีหน้าเป็นเรียบเฉย
สีหน้าอ่อนโยนเมื
