บทที่ 23 หยกประจำตัวที่หายไป... อีกด้านหนึ่ง ร่างงามในชุดงดงามมองดูใบหน้างามในคันฉ่องที่บัดนี้ บวมช้ำเป็นรอยมือของบิดา หวนนึกถึงเรื่องราวในค่ำคืนก่อน ด้วยนางได้นัดหมายพบรุ่ยอ๋องที่เหลาอาหารชื่อดัง แต่รุ่ยอ๋องไม่มารอจนถึงปลายยามจื่อเป็นนางที่ต้องกลับจวนอย่างผิดหวัง ขณะนั่งรถม้ากลับมาที่จวนตระกูลอวิ๋นพร้อมสาวใช้คนสนิทนางมิได้เข้าทางประตูหน้าเพื่อมิให้ผู้ใดพบเห็นแล้วไปกล่าวว่าร้ายให้นางเสียหาย จึงให้รถม้าที่จ้างเอาไว้จอดเข้าทางประตูหลัง นางและสาวใช้คนสนิทผ่านประตูหลังเข้ามาผ่านครัวที่มักจะจุดไฟให้แสงสว่างอยู่เสมอตลอดค่ำคืน แต่วันนี้ไฟกลับดับลง พร้อมบ่าวไพร่ที่เหมือนจะนอนหลับไปเรียกอย่างไรก็ไม่ฟื้นคืนสติ และบรรยากาศที่เงียบจนปกติ นางกับสาวใช้คนสนิทจึงได้แอบหลบอยู่ข้างครัวเมื่อมีเหล่าชายชุดดำร่วมร้อยกระโดดไปมาซ้ายขวาบนหลังคาเรือนต่างอย่างเงียบๆ ลำเลียงข้าวของทรัพย์สินต่างๆในจวนออกไปทั้งห