ริสาตื่นมาตอนเช้าด้วยความอิดโรยเพราะเมื่อคืนเธอกลับมาที่ห้องไม่ได้หลับเลยตลอดคืน นั่งคิดถึงแต่ภาพเมื่อคืนนี้ที่เธอเห็นผู้หญิงนอนกอดเขาบนเตียงนอน ริสาลุกขึ้นแต่งตัวเพื่อเตรียมไปหาหมอชัยตามนัด
“คุณสาคะ แต่งตัวเสร็จรึยังคะ ลงไปทานข้าวกันเถอะค่ะ”
พี่จวงเดินเข้ามาประคองริสา เธอเดินออกมาจากห้องพร้อมริสา
“คุณสารอตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่จวงไปตามคุณวีวี่ลงไปทานข้าวก่อนนะคะ”
จวงเดินไปเคาะประตูห้องของโตมร วีวี่เปิดประตูออกมาเธอหันหน้ามามองริสา แต่พูดกับจวงว่า
“ฉันขอทานข้างบนห้องนะ อ่อ...แล้วเอามาเผื่อโตชุดหนึ่งนะ ฉันจะป้อนเขาเอง”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวจวงเตรียมขึ้นมาให้นะคะ”
จวงเดินมาทางริสา ริสายืนนิ่งจนจวงต้องเรียก
“ไปค่ะคุณสา ลงไปทานข้าวกัน”
จวงพาริสาลงไปทานข้าวข้างล่าง ริสาไม่ได้ทานข้าวเลยเธอเอาแต่นั่งเขี่ยข้าวต้มในชามเล่น ยิ่งเธอรู้ว่าเมื่อเช้าวีวี่ยังอยู่ในห้องของโตมรเธอยิ่งมั่นใจว่าต้องเป็นว
