ณ ห้องอาหารของตึกใหญ่ ที่วันนี้สมาชิกได้อยู่กันแบบพร้อมหน้าพร้อมตา ซึ่งไม่นับเพียงดาวที่จะชอบเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ดังนั้นระตีจึงไม่ได้บอกให้เด็กเตรียมที่เอาไว้ให้บุตรสาวคนนี้ เพราะคิดว่า ถึงอย่างไรเพียงดาวคงไม่ลงมาหรอก ทว่า ...ขณะที่ปานยิหวา กำลังตักกับข้าวใส่ในจานของหนูปลา หล่อนก็ต้องตกใจกับหญิงสาวในชุดกระโปรงสีเหลืองอ่อน ที่เดินมาหยุดในห้องอาหาร
ปานยิหวาจึงเงยหน้าขึ้น เพื่อจะมองเจ้าของชุดกระโปรงนั้นให้เต็มตาใบหน้าของหญิงสาวผู้นี้ดูงดงามไม่ได้แตกต่างจากระตีผู้เป็นแม่ เสียแต่มีหุ่นที่บางจัด จนอยู่ในเกณฑ์ผ่ายผอมได้เลยทีเดียว ใบหน้าสะสวยดูเรียบตึง จนเกือบจะกลายมาเป็นใบหน้าของผู้ที่เฉยเมยต่อทุกสิ่งก็ว่าได้
แม้ร่างกายของเจ้าหล่อนจะดูผ่ายผอม แต่น้ำเสียงนั้นไม่ได้แหบแห้งโรยรา กลับเปี่ยมไปด้วยพลังอยู่ ยามเจ้าตัวได้เอ่ยเรียบ ๆ แค่ว่า "ขอดาวนั่งทานข้าวด้วยเถอะค่ะ"
ระตีเองก็ตกใจไม่ต่างจากทุกคนที
