"จอดตรงนี้แหละค่ะ ลุงเนียม" ปานยิหวาบอกให้ลุงเนียมจอดรถรอตนเองอยู่ตรงที่เดิมที่เคยจอดให้ในครั้งที่แล้ว
"แน่ใจหรือครับคุณยิหวา ให้ผมขับเข้าไปจอดในซอยนั่น..."
"ไม่ต้องค่ะ" ปานยิหวาปฏิเสธ ก่อนจะรีบอธิบายตาม "คือหวาจะเอาของเข้าไปให้คนที่รู้จักกันเท่านั้น ไม่นานหรอกค่ะ อีกอย่างในซอยนั้นก็คับแคบ หาที่จอด ที่กลับรถลำบากอีกด้วยค่ะ" หล่อนพยายามให้เหตุผล ก่อนจะหันมาทางหลานสาวที่นั่งทอดสายตามองหน้าหล่อนปริบๆ แล้วหลุบตาดูน้องเน่าที่หลานสาวนำติดตัวมาด้วย ก่อนจะบอกเจ้าตัวเล็กว่า
"หนูปลา เอาน้องเน่าฝากลุงเนียมไว้ก่อนนะ"
แต่เจ้าตัวเล็กดูลังเล ลุงเนียมจึงเอ่ยปากรับรองให้อีกเสียง "ฝากไว้ที่นี่เถอะครับคุณหนู เดี๋ยวลุงจะดูแลน้องเน่าให้เองครับ"
นั่นเองเจ้าตัวน้อยจึงคลายกังวล แล้วหันไปพูดกับน้องเน่าว่า "น้องเน่า อยู่กับลุงเนียมนะจ๊ะ ลุงเนียมจะดูแลน้องเน่าเอง"
จากนั้นปานยิหวาจึงจูงมือหนูปลา แล้วเดินเข้าไป
