คชาธารกำลังใช้มือหนาผูกเนคไทอยู่หน้ากระจกแต่งตัว และกำลังจะจัดมันให้เรียบร้อย แต่เพราะเสียงเคาะประตูห้องที่ดังขึ้น ทำให้เขาเหลียวกลับไปมองต้นทางเสียง ความรีบเร่งบวกกับเสียงเคาะประตู ทำให้หม่อมหลวงหนุ่มลืมสำรวจดูความเรียบร้อยของเนคไทเส้นที่ตนเพิ่งผูก เขาสาวเท้าไปหยิบสูทที่วางไว้บนเตียงมาพาดลงต้นแขนข้างหนึ่ง แล้วจึงเดินตรงไปยังประตูห้องเพื่อเปิดมันออก และบุคคลที่อยู่ด้านหลังประตูบานนั้น ได้ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาทันที แม้จะยังไม่รู้ว่าวันนี้ การทำงานทั้งวันของเขาจะสาหัสมากแค่ไหน เพียงแค่ได้เห็น...รอยยิ้มของหญิงสาว
ปานยิหวายิ้มเล็กน้อย ในมือหล่อนได้ถือซองที่ทำมาจากกระดาษสีน้ำตาลซองใหญ่ และด้านหลังหล่อนมีหนูปลายืนอุ้มน้องเน่าติดมือมาด้วย
ปานยิหวามองดูหม่อมหลวงหนุ่มในเชิ้ตสีขาว มีเสื้อสูทตัวหนึ่งพาดแขนเอาไว้ ผมของเขาถูกเช็ตด้วยน้ำมันเก็บอย่างเรียบร้อย ใบหน้าคมก็สะอาดสะอ้านเพราะผ่านการโกนหนวดเ
