'ปานยิหวา อาจจะเป็นคุณป้าจรุงจิตหรือ?'
ดวงตาคมปลาบหลุบมองหนังสือนวนิยายสามสี่เล่มที่วางอยู่บนเบาะรถข้างๆ ด้วยอาการตรึกตรอง เพราะได้นึกถึงท่าทางของหล่อนในวันที่จดบันทึกที่บ้านสวนของคุณตาและคุณยายตน ปานยิหวาดูราวกับเป็นตัวของตัวเอง บางทีก็ดูผ่อนคลาย เคร่งขรึมจริงจังบ้าง เขาจึงได้เห็นตัวตนจริงๆ ของหล่อนผ่านแง่มุมเหล่านั้นได้มากขึ้น
คชาธารใช้หลังนิ้วชี้ลูบตรงริมฝีปากล่างแผ่วๆ ยามสายตาหลุบดูหนังสือนวนิยายชื่อดังสามสี่เรื่องที่ถูกเขียนขึ้นในนามปากกาว่า
จรุงจิต
ตรงหน้า
'ซื้อไปฝากคนรักหรือคะ'
หญิงวัยกลางคน ณ หนังสือแห่งร้านหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ๆ บริษัทที่เขาทำงานได้เอ่ยขึ้น ตอนที่คชาธารเลือกหนังสือได้สามสี่เล่ม แล้วหยิบมาวางตรงหน้าหล่อนเพื่อคิดเงิน
คชาธารเงยหน้าขึ้น จึงได้เห็นคนขายหนังสือยิ้มกริ่มพร้อมอธิบาย 'ก็ส่วนมากจะมีแต่บรรดาสาวๆ ไม่ว่าสาวเล็ก สาวใหญ่น่ะค่ะ ที่จะมาซื้อหนังสือนวนิยายของ
