วิวาห์กะเทาะรัก

หน้าที่เมีย

ดวงตาคมปนหวานภายใต้กรอบแว่นตา มองกุญแจพวงใหญ่ในมือแล้วกระตุกยิ้มร้าย พรพระพายคงลืมไปว่าเขาเป็นเจ้าของ คอนโดฯ และแน่นอนว่าต้องมีกุญแจสำรองที่สามารถไขเปิดประตูห้องนอนได้

“ตีสองสี่สิบห้านาที หลับแล้วมั้ง” รัชชานนท์เหลือบมองเวลาบนหน้าจอโทรศัพท์ อันที่จริงรู้ตั้งแต่วินาทีแรกที่โดนภรรยาตัวเองไล่ออกมานอนนอกห้องแล้วล่ะว่ามีกุญแจซ่อนอยู่ในตู้หน้าทีวี แต่เขาแค่รอเวลาจู่โจม

รัชชานนท์หมุนลูกบิดห้องนอนอย่างเบามือที่สุด ชายหนุ่มเดินฝ่าความมืดไปที่เตียง แว่นสายตากรอบอะลูมิเนียมถูกถอดวางไว้ข้างโคมไฟ เตียงนุ่มยวบลงเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มหย่อนสะโพกลงนั่ง ร่างหนั่นแน่นด้วยมัดกล้ามสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับแม่กวางสาว

“กวาง” ร่างบางขยับเพียงนิด แต่พรพระพายหาได้รู้สึกตัวไม่

เหมือนกำลังตกอยู่ในห้วงความฝัน เธอได้ยินใครสักคนเรียกชื่อด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ผิวกายผ่าวร้อนราวกับโดนไฟสุมรุม ก้อนเนื้อหยุ่นนุ่มโดนบีบขยำ

ให้ตายเถอะ! นี่มันไม่ใช่ความฝัน

พรพระพายกระเด้งตัวลุกขึ้น เจ้าหล่อนเอื้อมมือไปกดเปิดสวิตช์โคมไฟ “พี่แบงค์!” มุมปากข้างซ้ายของนายแพทย์รัชชานนท์กระตุกยิ้มร้าย เมื่อครู่เขากำลังจะทำอะไร ไหนบอกว่าไม่ให้เธอทำหน้าที่เมียไง “พี่แอบจับนมกวางเหรอ!”

เจ้าของร่างอวบอั๋นดวงตาเบิกโพลงอย่างคนตกใจ พรพระพายเป็นเพียงเด็กปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างที่เขาเคยปรามาสไว้ไม่มีผิด เธอไม่ได้ร่านสวาทอย่างที่พยายามแสดงออกให้เห็น “ไหนบอกอยากได้อยากโดนไง กำลังจะจัดให้นี่ไง ไม่ชอบเหรอ”

“กวางแค่ตกใจ”

“ถ้าหายตกใจก็ต่อได้แล้ว” แม้จะสายตาสั้น กระนั้นเขาก็สามารถมองเห็นแววตาที่มันส่อว่าพรพระพายกำลังรู้สึกหวั่นกลัว “ถอดชุดนอนของเธอออกซะ แล้วทำให้คืนนี้ฉันมีความสุขที่สุด”

เดี๋ยวนะ! อีตานี่ถูกผีหื่นกามที่ไหนเข้าสิงร่างหรือเปล่า คนตั้งรับไม่ทันได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อ

“ถอดสิ ฉันอยากเห็นว่าเธอมีดีอะไร” หญิงสาวยังนั่งนิ่ง “หรือไม่กล้า เฮอะ! เก่งแต่ปาก”

รัชชานนท์กำลังดูหมิ่นเธอ “หนูเป็นเมียพี่ หน้าที่บนเตียง ถ้าพี่ต้องการ หนูพร้อมจะปรนเปรอยี่สิบสี่ชั่วโมง”

เสื้อยืดตัวใหญ่ถูกเจ้าของมันถอดทิ้งอย่างไม่ไยดี เนินเนื้อนุ่มที่ถูกโอบอุ้มด้วยชั้นในสีโอลด์โรสปรากฏแก่สายตารัชชานนท์ ชายหนุ่มแทบลืมหายใจ

กระนั้นรัชชานนท์ก็พยายามเก็บอาการ “ทำสิ อย่ารอช้า” ดวงตาคู่หวานมองมายังเขา เจ้าหล่อนนั่งชันเข่าแล้วโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้เสียจนปลายจมูกเกือบชนกัน

“หนูไม่เคยขึ้นเตียงกับผู้ชายคนไหน พี่เป็นคนแรก หนูไม่รู้ต้องทำยังไง พี่สอนหนูได้มั้ยคะ”

เจ้าหล่อนวิงวอนเสียงกระเส่าให้เขาสอนวิชารัก รัชชานนท์กระตุกยิ้มมุมปากแล้วใช้มือข้างที่ว่างลูบศีรษะภรรยาสาว “วันนี้ฉันจะสอนเธอทั้งคืนจนถึงเช้า”

“หนูต้องทำยังไงบ้าง” รัชชานนท์มองเธอด้วยสายตาวิบวับ

“กางเกงขาสั้นเธอมันขัดตาฉัน ถอดออกซะ” พรพระพายทำตามที่เขาสั่งอย่างว่าง่าย กางเกงขาสั้นสีดำขับผิวขาวผ่องถูกรูดลงไปตามขาเรียวพร้อมแพนตี้สีเดียวกับชุดชั้นใน

ความงามกึ่งกลางหว่างขากำลังฉุดให้รัชชานนท์ดำดิ่งสู่ห้วงเสน่หาราวกับคนจมน้ำ “เธอเป็นเด็กอายุยี่สิบที่อวบอูมมากเลยกวาง” เขาดึงมือเรียวมาวางบนท่อนลำแกร่งที่แข็งจนตั้งโด่ดันกางเกง “ล้วงมันออกมาแล้วอมให้ฉัน”

หญิงสาวทำตามที่สามีบอก ท่อนเอ็นตั้งลำชูโด่ถูกล้วงออกมาจากกางเกง มันใหญ่จนเธอแอบร้องครางในลำคอ เส้นขนหยักดำรอบลำอวบเพิ่มความเซ็กซี่ให้มันได้อย่างไม่น่าเชื่อ

“รูดขึ้นลงช้าๆ เป็นจังหวะ แล้วดูดอมเหมือนที่เธอดูดไอติม เลียรอบหัวด้วยนะ มันช่วยเพิ่มความเสียวได้”

มือเรียวกำรอบลำแล้วทำตามที่เขาบอก “แบบนี้เหรอคะ” รัชชานนท์ผงกหัวขึ้นมอง ใบหน้าชายหนุ่มเหยเกบ่งบอกว่ากำลังกระสันอย่างหนัก เธอเร่งจังหวะเร็วสลับช้าอย่างนึกสนุก

รัชชานนท์จับไหล่มนทั้งสองข้างแล้วพลิกร่างอวบอั๋นให้มาอยู่ใต้อาณัติ เขาสลับมาเป็นฝ่ายปรนเปรอเจ้าหล่อน ริมฝีปากร้อนโลมเลียเนื้อกายสาวขาวเนียนอย่างชื่นชมและหลงใหล “นับจากวินาที ฉันจะทำให้เธอได้รู้ซึ้งถึงคำว่าหน้าที่เมียว่ามันเป็นยังไง” ดวงตาหวานปรือมองเขาอย่างเว้าวอน “กลางวันฉันกับเธอ เราต่างคนต่างอยู่ แต่ตะวันตกดินเมื่อไหร่ เราทั้งคู่จะแนบชิดกันเช่นนี้.. ทุกคืน”