วิวาห์กะเทาะรัก

ถึงหนูเด็กแต่ก็เผ็ดนะพี่

นายแพทย์รัชชานนท์เหลือบมองภรรยาสาวที่รู้ข้อมูลเพียงแค่ว่าพึ่งจบมหาวิทยาลัย โดยไม่รู้ว่าตอนนี้เจ้าหล่อนทำงานอะไรที่ไหน แต่ก็ไม่คิดจะสนใจ เพราะไม่ใช่เรื่องของเขา

“วันนี้หนูกลับดึกหน่อยนะ” รัชชานนท์หันมามองเธอ เขาสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วมองย้อนจากเท้าขึ้นไปบนหัวอีกครั้ง

“เรื่องของเธอ”

เมียขออนุญาตถอนหายใจสักเฮือกนะคะผัว พรพระพายมองชายหนุ่มแล้วแอบส่ายหัว เจ้าหล่อนเปิดตู้รองเท้าแล้วหยิบส้นสูงสีดำเข้ากับชุดทำงานสีสุภาพออกมาสวม

“ไม่เห็นหน้าหนูทั้งวัน อย่ามาแอบคิดถึงแล้วกัน” ได้ผล หมอผีดิบหันมาตีหน้ายักษ์แสดงออกชัดเจนว่าไม่พอใจที่ได้ยินประโยคนี้จากปากเธอ

“ใครคิดถึงเธอมิทราบ ฉันจะดีใจมากถ้าเห็นเธอลากกระเป๋าแล้วหายไปจากชีวิตทั้งชาตินี้และชาติหน้า”

อยากจะแหมให้ถึงดาวอังคาร เมื่อคืนยังฟาดเธอเกือบค่อนรุ่ง จุกจนแทบลุกไม่ไหว

“ต่อให้พี่ไหว้พระสิบวัดอธิษฐานไล่หนู พี่ก็ไม่สมหวังหรอก เพราะหนูได้ฉี่รดตีตราเป็นเจ้าของพี่เรียบร้อยแล้ว”

คนหรือหมาวะ

“เธอนี่มันจริงๆ เลยนะ แล้วนี่จะไปเดินสมัครงานเหรอ” ศักดิ์ศรีที่ค้ำคอมีน้อยกว่าความอยากรู้ รัชชานนท์จงเอ่ยถามออกไป

“ไปทำงานค่ะ”

“งานบริษัทเหรอ”

ดูจากหน้าตา อย่างมากพรพระพายก็คงเป็นเด็กเดินเอกสารหรือพนักงานต๊อกต๋อย น่าเสียดายที่ชีวิตเขาต้องมาแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ มีดีเพียงแค่รูปร่างและความสวย

“ใช่ค่ะ” เธอควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋า “พี่แบงค์ หนูขอไลน์กับเบอร์โทรศัพท์หน่อยสิ”

อนาถนัก แต่งงานจดทะเบียนเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่ไม่มีแม้กระทั่งเบอร์โทรศัพท์หรือช่องทางการติดต่อสื่อสารใดๆ

ให้ตายเถอะ! สงสารตัวเองชะมัดเลยยัยพรพระพายเอ๊ย

“เอาเบอร์โทรเธอมา ฉันมีอารมณ์เมื่อไหร่จะโทรหาเอง”

ฮะ! แบบนี้ก็ได้เหรอ

“ศูนย์แปดห้า.. แอดเฟรนด์ไลน์ได้ที่เบอร์นี้เลยนะคะ หนูตั้งเป็นไอดีแล้วก็เปิดให้แอดผ่านเบอร์ได้” รัชชานนท์ไม่ได้สนใจในสิ่งที่เธอพูดสักนิด เขาวางสมาร์ตโฟนเครื่องบางลงบนโซฟา เหยียดขายาววางบนโต๊ะกลางที่อยู่ตรงหน้า หยิบจานผลไม้ขึ้นมากินแล้วนอนดูทีวีอย่างสบายใจเฉิบ “หนูไปก่อนนะ แล้วจะรีบกลับ”

เมื่อประตูห้องปิดลง คุณภรรยาป้ายแดงก็แทบอยากจะร้องกรี๊ด ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยต้องใช้ความอดทนกับใครเท่ารัชชานนท์มาก่อน เขาทำราวกับว่าเธอนั้นน่ารังเกียจ เหมือนเป็นตัวเชื้อโรคที่ไม่อยากอยู่ใกล้

“เอ้อ! สักวันเหอะ จะมากอดขาอ้อนวอนงอนง้อน้องกวางคนนี้ ถึงวันนั้นเมื่อไหร่ แม่จะเอาคืนทบต้นทบดอกเลยคอยดู ชิ!”

ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดคือได้อยู่ในห้องนี้โดยไม่มีพรพระพายให้ระคายสายตา แม้จะลุ่มหลงรสสวาททางกาย หากแต่หัวใจไม่ได้รักหรือนึกพิศวาสเจ้าหล่อนเลยสักนิด

“เธอทำให้ฉันไม่ได้แต่งงานกับเบลล์ ในเมื่อฉันไม่สมหวัง ฉันจะทำให้เธอเป็นเจ้าสาวและเมียที่โชคร้ายที่สุด” เขากระตุกยิ้มแล้วหัวเราะเมื่อนึกแผนแกล้งกดดันให้พรพระพายเอ่ยปากหย่า ถึงแม้ยัยนั่นจะร้ายและเจ้าเล่ห์ แต่อายุยังน้อย ประสบการณ์ชีวิตคงอ่อนด๋อยพอสมควร แกล้งนิดแกล้งหน่อยมีน้ำตาร่วงเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าร้องไห้หางจุกตูดกลับบ้านแน่นอน

คนพึ่งเริ่มทำงานหอบร่างกลับบ้านอย่างเหน็ดเหนื่อย พรพระพายเสียบกุญแจก่อนจะไขลูกบิดเพื่อเปิดประตูห้อง

โอ้แม่เจ้า! ทันทีที่ภาพตรงหน้าประจักษ์แก่สายตา เจ้าหล่อนถึงกับต้องยกมือขึ้นปิดปาก ด้วยกลัวว่าจะเผลอกรีดร้องออกมาแล้วโดนข้างห้องเปิดประตูมาด่า ดวงตากลมโตเขียวปั๊ดด้วยความไม่พอใจ รัชชานนท์กำลังทำอะไร!

หางตาเหลือบมองภรรยาสาว ริมฝีปากบางกระตุกยิ้มอย่างพอใจ พรพระพายคงช็อกจนทำอะไรไม่ถูก แน่ล่ะ! เขาเล่นจัดปาร์ตี้พร้อมสาวๆ อีกสี่ห้าคน เมียตีทะเบียนไม่พอใจก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ เจ้าหล่อนจะทำอะไรได้ นอกจากร้องไห้ไปฟ้องแม่

พรพระพายวางไอแพดและเอกสารไว้บนชั้นรองเท้า เจ้าหล่อนล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋ากระโปรงออกมาแล้วกดเปิดโปรแกรมกล้องถ่ายรูป

“เฮ้ย! ทำอะไรของเธอ” พรพระพายเดินตรงมายังเขาและน้องๆ พริตตี้ที่จ้างผ่านเว็บไซต์โมเดลลิง เจ้าหล่อนกดถ่ายภาพโดยไม่ปริปากตอบคำถาม “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!” หญิงสาวทำตามที่เขาสั่ง แต่เพียงแค่ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น โทรศัพท์เครื่องบางถูกยกขึ้นแนบหู

“สวัสดีค่ะ รบกวน รปภ. คอนโดฯ มาเชิญผู้หญิงที่สามีของดิฉันจ้างมาใช้บริการออกจากห้องด้วยค่ะ” รัชชานนท์มองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ หากแต่เธอหาได้สนใจไม่ ผู้หญิงพวกนั้นต่างหากคือเป้าหมายต่อไปที่ต้องโดนยัยพรพระพายคนนี้จัดการ “ถ้าไม่อยากถูกโยนออกจากห้อง เชิญพวกคุณกลับกันได้แล้วค่ะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงโทนสุภาพหากแต่เฉียบและแอบดุ นี่คือการเตือนครั้งที่หนึ่ง

“ไม่ต้องห่วงนะครับ เมียพี่แกล้งดุไปอย่างนั้นเองแหละ คืนนี้เราจะสนุกกันให้เต็มที่ น้องๆ อยากดื่มอะไร เบียร์ยี่ห้อไหน หรือไวน์รสชาติละมุนลิ้นเท่าใด พี่จัดให้เลยจ้า” พรพระพายถลึงตามองเขา

โธ่เอ๊ย! ยัยเด็กอมขี้ฟัน กล้าจะมาต่อกรกับผู้ใหญ่วัยสามสิบกว่าที่ผ่านโลกมามากมายเช่นเขา

จะเอาอย่างนี้ใช่ไหมไอ้แก่ ได้! เรียวปากอิ่มกระตุกยิ้ม “ก็แล้วแต่นะคะ ฉันเตือนพวกคุณในฐานะผู้หญิงด้วยกัน สามีของฉันเป็นพวกชอบความรุนแรง เขาจะมีความสุขทุกครั้งที่โดนกระทำและเป็นฝ่ายถูกกระทำ โซ่ แส้ กุญแจมือ หรือแม้กระทั่งเทียนหอมเอาไว้หยดลงบนร่างกายเพิ่มความเร่าร้อนในเรื่องอย่างว่า เขาก็มีน้า ดีเหมือนกัน ฉันจะได้มีคนช่วยแบ่งเบาภาระ พวกคุณมากันสี่คน คืนนี้ก็ผลัดกันเป็นกระสอบให้พี่แบงค์ซ้อมแล้วกันเนอะ อ้อ! ระวังจะได้เป็นนางเอกบนโลกออนไลน์นะคุณ ในห้องนอนมีกล้องซ่อนไว้เกือบทุกมุม สามีฉันเขาขายคลิปลงกลุ่มไลน์วีไอพีด้วย” สาวๆ พวกนั้นเริ่มทำหน้าเลิ่กลั่ก ต่างกับรัชชานนท์ ถ้าตอนนี้เขาจับเธอปาดคอได้ คงทำไปแล้ว

“เธอพูดบ้าอะไร ฉันไม่เคยทำอย่างนั้น” เขาตะคอกภรรยาสาว แต่เจ้าหล่อนกลับไม่สะทกสะท้านสักนิด

พรพระพายฉีกยิ้มกว้างพลางกวาดตามองผู้หญิงที่ถูกจ้างมา “จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ ถ้าพวกคุณอยากพิสูจน์ด้วยตัวเองก็เชิญ แต่ฉันมีอะไรให้ดู” เธอยื่นขาที่เขียวช้ำเป็นจ้ำๆ และถลอกเป็นทางยาวเหมือนโดนกระทำอย่างรุนแรงให้พริตตี้สาวเหล่านั้นดู “เมื่อคืนโดนมาหมาดๆ เลย เขาจับฉันลากไปกับพื้นห้อง ก่อนจะเหวี่ยงขึ้นเตียงกระแทกอะไรต่อมิอะไร ระบมไปทั้งตัว” ดีนะเมื่อเช้าซุ่มซ่ามเดินตกท่อหน้าบริษัท เลยมีแผลมาอวดผู้หญิงพวกนี้ให้กลัวกันเล่นๆ

นางทั้งสี่เริ่มเชื่อในสิ่งที่พรพระพายพูด พริตตี้สาวหันมองหน้ากันอย่างแอบปรึกษาทางสายตา ท้ายที่สุดพี่ใหญ่ของแก๊งจึงเอ่ยปากพูดกับรัชชานนท์ “ไม่ไหวนะพี่ พวกหนูขอตัวกลับนะคะ”

รัชชานนท์มองตามพริตตี้สาวด้วยความโมโห เขาหันกลับมามองภรรยาตัวแสบ “เธอพูดแบบนั้นได้ยังไง ถ้าเกิดผู้หญิงพวกนั้นเอาฉันไปพูดเสียๆ หายๆ ขึ้นมา จะทำยังไง ไหนจะชื่อเสียงคลินิก วงศ์ตระกูลฉันอีก ทำไมเธอทำอะไรไม่คิดแบบนี้นะกวาง” พรพระพายกอดอกมองเขาด้วยแววตาเรียบเฉย

“หนูรู้ว่าสามีไม่โง่พอที่จะบอกชื่อนามสกุลหรืออาชีพจริงกับแม่พวกนั้นหรอกใช่มั้ยคะ แต่ถ้าพี่โง่ขนาดที่จะเปิดเผยตัวตนกับสาวขายบริการ ก็คงต้องแล้วแต่เวรแต่กรรมแล้วแหละ”

เมียเขาพูดถูก ใครจะไปบอกข้อมูลจริงกับผู้หญิงที่เจอเพียงชั่วข้ามคืนกันเล่า “แต่เธอไปพูดอย่างนั้น ฉันเสียหาย ฉันไม่ใช่พวกซาดิสม์หรือมาโซคิสม์นะ” หญิงสาวยกมือป้องปากหัวเราะ แววตาบ่งบอกว่ากำลังสะใจเป็นที่สุด เจ็บใจนัก!

“แล้วพี่แบงค์พายัยพวกนั้นมาทำไมล่ะ แกล้งหนูก่อนเองนี่” อย่าคิดว่าเธอไม่รู้นะว่าเขาพาผู้หญิงมาที่นี่แล้วเปิดปาร์ตี้โชว์พราวว่าสาวเยอะให้เธอเห็นทำไม อยากกดดันเรื่องหย่าละซี้ เร็วไปสิบปีเถอะพ่อคุณ “หนูไปอาบน้ำก่อนนะคะคุณสามี วันนี้เมียเหนื่อยมาก อยากจะนอนแช่น้ำอุ่นๆ ในอ่าง จิบไวน์ละมุนลิ้นชิลล์ๆ”

รัชชานนท์มองตามหญิงสาวอย่างเจ็บใจ “โธ่เว้ย!”

ดวงตาหวานเบิกโพลงอย่างตกใจเมื่อเห็นว่าตัวเองถูกรุกล้ำพื้นที่ รัชชานนท์เปิดประตูห้องน้ำเข้ามา เขาสวมเพียงชุดคลุมตัวเดียว อย่าบอกนะว่า.. “หนูอาบเสร็จแล้ว เดี๋ยวเตรียมน้ำอุ่นให้นะ พี่ออกไปรอข้างนอกก่อน” รัชชานนท์ไม่ได้ทำตามที่เธอบอก เขาก้าวมาหยุดยืนตรงหน้าแล้วถอดชุดคลุมทิ้งบนพื้น “กรี๊ด! พี่เป็นบ้าอะไร มาแก้ผ้าให้หนูดูทำไมเนี่ย” เธอยกมือปิดตาอย่างลืมไปว่าตัวเองเคยเป็นสาวร่านสวาทและลีลารักร้อนแรงแค่ไหน

คนมองกระตุกยิ้ม ชายหนุ่มก้าวขาลงไปอ่างแล้วนั่งช้อนหลังภรรยา “มานี่” เขารวบร่างอวบอั๋นมาไว้ในอ้อมกอด แผ่นหลังของเจ้าหล่อนแนบชิดอกแกร่งจนแทบไม่เหลือช่องว่างให้อากาศลอดผ่านได้ “เธอทำฉันแสบมากนะกวาง นี่คือบทลงโทษของเด็กนิสัยไม่ดี”

สิ่งที่รัชชานนท์กำลังทำ ส่งให้ขนเธอลุกซู่ไปทั่วเรือนร่าง ผิวกายสาวร้อนผ่าวด้วยเลือดลมสูบฉีด “นี่มันอ่างอาบน้ำนะพี่แบงค์” กว่าจะบังคับให้ปากพูดออกไปได้แต่ละคำ เธอแทบหมดแรง

“ในอ่างแล้วไง ต่อให้ริมระเบียงฉันก็เอาเธอได้”

เขาขบเม้มสลับกัดเบาๆ ที่ซอกคอขาวของเจ้าหล่อน ตัวเธอหอมเหมือนดอกไม้ในยามเช้า ขาวเนียนราวปุยเมฆบนท้องฟ้า มือหนานวดเค้นคลึงสองเต้าอวบด้วยความหลงใหล พรพระพายทำให้เขาเหมือนตายทั้งเป็นได้ทุกครั้งที่ได้แนบชิดเธอ

“ของพี่มันดันหลังหนู”

“เล่นกับมันสิ มันรอเธออยู่นะ”

เสียงแหบพร่าราวคนขาดน้ำกระซิบที่ข้างใบหูเธอ “พี่นี่มันหื่นจริงๆ ” เธอเอื้อมมือไปด้านหลัง จับทอนลำกำแทบไม่รอบแล้วรูดขึ้นลงอย่างหยอกเย้าปลุกอารมณ์สามี เสียงครางกระเส่าดังมาเป็นระลอก “ถามจริงเหอะ พี่เอาหนูทุกวันเหมือนคนตายอดตายอยากขนาดนี้ ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ”

“ฉันจะเอาเธอทุกวันและทุกคืน ออลเดย์ออลไนท์ เข้าใจมั้ยครับเมีย”