ข้านี้หรือคือ...อสุรา

4196 คำ

และเมื่อผ่านไปสามวันไข้ของเฉียวปิงเซียวก็ทุเลาลงมากจนในยามเช้าของวันที่4เด็กน้อยก็ลุกขึ้นมาเดินเหินได้สะดวกแต่ก็ยังมีอาการหวาดผวาอยู่บ้างแต่ก็ไม่มากแล้ว อย่างไรนางก็มีมารดาเป็นสตรีเหี้ยมหาญของเผ่าซีเป่ยที่ขึ้นชื่อว่ามีนักรบฝีมือมากมายผู้หนึ่งย่อมไม่เสียขวัญนานเช่นเด็กน้อยวัยเดียวกันอยู่แล้วตามแบบแผนที่รองแม่ทัพนางหนึ่งจะสั่งสอนบุตรของตนเองได้ "เสี่ยวเตี๋ยเจ่เจ๊จ๋า...รองเท้าของเสี่ยวปิงเล่า" รองเท้าคู่นั้นเป็นคู่สุดท้ายที่มารดาของนางตัดเย็บให้ด้วยตนเองเช่นเดียวกับตุ๊กตาผ้าตัวนั้น บัดนี้นางเริ่มหายดีสิ่งแรกที่เฉียวปิงเซียวถามหาก็คือของที่มารดาทำให้เป็นสิ่งสุดท้ายก่อนนางจะลาลับไปท่องเที่ยวสวรรค์เมื่อหนึ่งหนาวก่อนทันที "ยังหาไม่พบเลยเพคะ" ได้ฟังเช่นนั้นเด็กน้อยก็ซึมลงทันที ตอนนี้นอกจากอาภรณ์อีกไม่กี่ชุดก็เท่ากับนางไม่เหลือของดูต่างหน้ามารดาอีกแล้ว เด็กน้อยจึงหันไปนำเสื้อที่หลายคืนก่อนเสี่ย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม