“ความจริงแม่มีคนขับรถส่วนตัวอยู่นา แต่หากลูกชายจะกรุณาแม่ก็ไม่ขัดศรัทธาหรอกจ้ะแม่มีธุระสำคัญมากต้องไปทำอยู่พอดี”
นางพูดขณะที่ปาดเนยลงบนขนมปัง แล้วก็วางลงในจานของรามาน ซึ่งชายหนุ่มก็หยิบไปรับประทานแบบไม่เกี่ยงงอน เมื่อเขากำลังชำเรืองมองวณิชยา หัวใจมันคึกคักชุ่มชื่นแปลกๆ ตั้งแต่ได้หล่อนเมื่อรู้ทั้งรู้ว่าตัวเองได้ครอบครองทั้งร่างกายและหัวใจ เขามองตาเธอก็รู้ดวงตาคู่เดิมที่เคยมองเขาอย่างภักดี แม้หล่อนจะพยายามซ่อนเร้นเอาไว้
รามานทำตามคำพูด เขาโทร. สั่งงานนรา แล้วก็มาเป็นสารถีให้รานี
“ลูกไม่มีงานเหรอรามาน ถึงได้ใจดีมาขับรถยนต์ให้แม่นั่ง”
รานีสัพยอกบุตรชาย ขณะที่รถยนต์คันหรูเคลื่อนที่ไปข้างหน้า และบรรยากาศในรถยนต์เงียบเกินไป แถมสายตาของบุตรชาย ยังคอยชำเรืองมองผู้หญิงสาวสวยคนเดียวที่นั่งอยู่ตอนหลังบ่อยๆ
“พอมีครับแต่เพื่อแม่ผมพร้อมบริการ” ชายหนุ่มหัน
